Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cytując bohaterkę "O Święty Barnabo!" Język tej książki jest tak tragiczny, że zdaje się być przeznaczona dla ludzi, którzy swoją przygodę z czytaniem zakończyli na poziomie elementarza.

Cytując bohaterkę "O Święty Barnabo!" Język tej książki jest tak tragiczny, że zdaje się być przeznaczona dla ludzi, którzy swoją przygodę z czytaniem zakończyli na poziomie elementarza.

Ósemka to trzymająca w napięciu i pełna akcji powieść łącząca elementy historyczne z wyobraźnią autorki. Napisana jest po mistrzowsku, z doskonałym humorem i lekkością. Czytelnik czuje się niejako uczestnikiem wydarzeń, z zafascynowaniem obserwuje poczynania bohaterów. Im bardziej zagłębiamy się w lekturę tym z większym zainteresowaniem śledzimy powiązania między porewolucyjną Francją, a światem z 1973 roku. Coraz bardziej fascynująca historia i coraz więcej tropów sprawiają, że bardzo chcemy odkryć prawdę. I kiedy nagle zostaje ona odkryta wszystkie nasze teorie upadają, bo prawda jest jeszcze bardziej zaskakująca niż nasze domysły.
Książka utrzymana jest w klimacie podobnym do panującego w powieściach Dana Browna. Dwa powiązane ze sobą intrygujące wątki wiążą się w iście mistrzowski sposób. Nieprzewidywalna i zaskakująca aż do ostatniej kartki historia sprawia, że całkowicie odrywamy się od realnego świata, aby puścić wodze fantazji i powędrować wraz z bohaterami do Francji, Rosji, Algierii...
Bardzo polecam tę powieść na jesienne długie wieczory, a także i noce. Bo gdy zacznie się ją czytać, nie będzie można się od niej oderwać. Z zapartym tchem połknie się ją w kilka długich jesiennych godzin...

Ósemka to trzymająca w napięciu i pełna akcji powieść łącząca elementy historyczne z wyobraźnią autorki. Napisana jest po mistrzowsku, z doskonałym humorem i lekkością. Czytelnik czuje się niejako uczestnikiem wydarzeń, z zafascynowaniem obserwuje poczynania bohaterów. Im bardziej zagłębiamy się w lekturę tym z większym zainteresowaniem śledzimy powiązania między...

Moją przygodę i miłość do książek Agaty Christie zaczęłam właśnie od tego- ostatniego tomu opowieści o Herkulesie Poirocie. Pożyczyłam ją od koleżanki na obozie i to była bardzo trafna decyzja. Cóż mogę powiedzieć. Książka jest rewelacyjna!

Moją przygodę i miłość do książek Agaty Christie zaczęłam właśnie od tego- ostatniego tomu opowieści o Herkulesie Poirocie. Pożyczyłam ją od koleżanki na obozie i to była bardzo trafna decyzja. Cóż mogę powiedzieć. Książka jest rewelacyjna!

Wiele osób z mojego otoczenie uważa tę część za nieudaną. Szczerze mówiąc nie rozumiem dlaczego. Mnie osobiście bardzo się podobała, choć uważam, że nie zakończyła ona sagi. Na końcu jest mowa, że Volturi mogą znowu zaatakować. Jeśli to pozostaje w sferze domysłów moim zdaniem cała rodzinka Cullenów zginęła. Powinno to zostać wyjaśnione.

Wiele osób z mojego otoczenie uważa tę część za nieudaną. Szczerze mówiąc nie rozumiem dlaczego. Mnie osobiście bardzo się podobała, choć uważam, że nie zakończyła ona sagi. Na końcu jest mowa, że Volturi mogą znowu zaatakować. Jeśli to pozostaje w sferze domysłów moim zdaniem cała rodzinka Cullenów zginęła. Powinno to zostać wyjaśnione.

Stephenie napisała na swojej stronie, że można to przeczytać więc przeczytałam. Uważam że to świetnie wyjaśnia cały punkt widzenia Edwarda i chciałabym żeby została wydana.

Stephenie napisała na swojej stronie, że można to przeczytać więc przeczytałam. Uważam że to świetnie wyjaśnia cały punkt widzenia Edwarda i chciałabym żeby została wydana.

Książka choć chciałabym, aby było inaczej niestety bardzo wyczuwalnie nastawiona jest na tzn. "zbicie kasy". Nie ma tu nic porywającego, czyta się nieciekawie i raczej nie można tego traktować jako lekturę uzupełniającą zmierzchu. Zakończenie jest z góry znane, historia mało porywająca, bez wdzięku naturalnego dla powieści tej autorki, dlatego nie widzę żadnych powodów, aby uważać tę książkę za udaną.

Książka choć chciałabym, aby było inaczej niestety bardzo wyczuwalnie nastawiona jest na tzn. "zbicie kasy". Nie ma tu nic porywającego, czyta się nieciekawie i raczej nie można tego traktować jako lekturę uzupełniającą zmierzchu. Zakończenie jest z góry znane, historia mało porywająca, bez wdzięku naturalnego dla powieści tej autorki, dlatego nie widzę żadnych powodów, ...

Podoba mi się nostalgia zawarta w tym tomie. Bardzo dokładny i dobry zapis emocji kolejno przeżywanych przez Bellę, bólu który odczuwa się razem z bohaterką, straty, odrzucenia. Jest tu także wielkie rozwinięcie znajomości z Jacobem. Ksiązka zawiera mnóstwo cytatów i myśli odnoszących się do życia. Polecam:)

Podoba mi się nostalgia zawarta w tym tomie. Bardzo dokładny i dobry zapis emocji kolejno przeżywanych przez Bellę, bólu który odczuwa się razem z bohaterką, straty, odrzucenia. Jest tu także wielkie rozwinięcie znajomości z Jacobem. Ksiązka zawiera mnóstwo cytatów i myśli odnoszących się do życia. Polecam:)

Książka sama w sobie dobra, ale film bardzo ją zepsuł. Ja czytałam książkę przed obejrzeniem filmu i miałam własne wyobrażenie pewnych osób. A film wszystko zespół. Wyciągnął MOJE postacie na sam spód wyobraźni przytłumiając je trywialnymi masowymi postaciami z filmu. I teraz jakby założyli mi kłódkę na mózg. Nie mogę sobie przypomnieć nawet jak wyglądała MOJA Angela.

Książka sama w sobie dobra, ale film bardzo ją zepsuł. Ja czytałam książkę przed obejrzeniem filmu i miałam własne wyobrażenie pewnych osób. A film wszystko zespół. Wyciągnął MOJE postacie na sam spód wyobraźni przytłumiając je trywialnymi masowymi postaciami z filmu. I teraz jakby założyli mi kłódkę na mózg. Nie mogę sobie przypomnieć nawet jak wyglądała MOJA Angela.

Cudo:)

Cudo:)

Na tle innych części serii nie jest rewelacyjna, ale trzeba pamiętać, że to ona zapoczątkowała gały ciąg HP i to w niej zakochiwali się pierwsi poteromaniacy. Sama przeczytałam koło 10 razy:)

Na tle innych części serii nie jest rewelacyjna, ale trzeba pamiętać, że to ona zapoczątkowała gały ciąg HP i to w niej zakochiwali się pierwsi poteromaniacy. Sama przeczytałam koło 10 razy:)