Encyklika Benedykta XVI "Spe salvi" poświęcona jest kolejnej cnocie teologicznej - nadziei. Papież analizuje pojęcie chrześcijańskiej nadziei w kontekście filozofii nowożytnej. Krytykuje ateistyczne próby budowania raju na ziemi: marksizm i leninizm, kult postępu. W encyklice pojawiają się wzory chrześcijańskiej nadziei - od św. Augustyna po św. Józefinę Bakhitę (1869-1947), sudańską niewolnicę, która po uwolnieniu wstąpiła do zakonu.
Benedykt XVI pisze także o cierpieniu jako o szkole nadziei oraz o tym, że nadzieja nie powinna przesłaniać wierzącym faktu istnienia piekła.