Hagada na Pesach, czyli Opowieść o Wyjściu z Egiptu, odczytywana jest każdego roku podczas wieczerzy sederowej, rozpoczynającej święto Pesach. Jest ono nazywane zman cherutenu – czasem naszej wolności – ponieważ w rozpoczynający go dzień każdy powinien się czuć tak, jakby to on opuszczał Egipt, wyzwolony przez Boskie cuda z „domu niewoli” po to, by porzucił materialność (którą Egipt symbolizuje) i zmierzał ku wyżynom ducha. Wyjście z Egiptu jest fundamentalnym wydarzeniem żydowskiej historii i religii, dlatego pamięć o nim jest nakazana – czytamy w Hagadzie: „Nawet gdybyśmy wszyscy byli mędrcami, wszyscy rozumnymi, wszyscy doświadczonymi, biegłymi w nauce Tory, to i tak musielibyśmy wypełniać przykazanie opowiadania o Wyjściu z Egiptu”. Istotą tego przykazania nie jest wysłuchanie Hagady, lecz jej zrozumienie, dlatego ma być odczytywana w języku zrozumiałym dla zgromadzonych podczas sederu – stąd wielkie znaczenie tłumaczenia.

Tom otwierają wykłady Maharala, wielkiego praskiego rabina z XVI wieku, na temat Szabat Hagadol (Szabatu poprzedzającego Pesach) i samego święta. Dalej następują halachy dotyczące przygotowań do Pesach i jego obchodzenia, a po nich tekst Hagady po hebrajsku i po polsku oraz wyczerpujące instrukcje dotyczące sederu, opis jego piętnastu obrzędowych części, zwyczaje z nimi związane, pieśni, które się wówczas śpiewa itp.

***
red. rabin Sacha Pecaric
tekst hebr. i pol.