Powieść Nałkowskiej "Granica" jest surową i smutną opowieścią o słabościach człowieka, o miłości, o "młodych cierpieniach", o złudzie, której jakże pochopnie poddaje się jednostka, broniąc się przed rozpaczą i niepokojem odpowiedzialności, o mechanizmie władzy, groźnym dla harmonii związków człowieka ze zbiorowością, a także o dziwności i niezwykłości najbłahszej nawet cząstki świata, która ukrywa tajemnicę rządzących nim praw.

[fragment posłowia Hanny Kirchner]