Książka ta to porywająca historia młodej kobiety, która w 1992 roku po raz pierwszy w życiu udała się w podróż do Gruzji. Później w Instytucie Praw Człowieka w Strasburgu poznała swojego przyszłego męża, Micheila Saakaszwilego, a następnie wyjechała wraz z nim do Nowego Jorku, gdzie młody gruziński prawnik spędził dwa lata, by potem powrócić do ojczyzny i rozpocząć tam karierę polityczną.Autorka opowiada Czytelnikowi o swojej integracji z gruzińskim społeczeństwem, pracy w Międzynarodowym Czerwonym Krzyżu oraz w konsulacie Królestwa Niderlandów. Czytelnik dowie się z niniejszej książki, jak pierwsza dama Gruzji pracowała jako lektorka języka francuskiego oraz konsultantka biznesowa, jednocześnie wychowując starszego syna i starając się odnaleźć w sytuacji ciągłych zmian i napięć politycznych. A dodać należy, że nie pozostawały one bez wpływu na jej życie rodzinne. Czytelnik zyskuje ponadto wyjątkową możliwość wglądu niejako od wewnątrz w sekwencję wydarzeń poprzedzających pokojową Rewolucją Róż, w wyniku której ówczesny wieloletni prezydent Gruzji, Eduard Szewardnadze, podał się do dymisji, a jego następcą został mąż autorki Micheil Saakaszwili.W końcowych rozdziałach historii, którą Czytelnik trzyma właśnie w rękach, Sandra E. Roelofs opisuje pierwsze cztery lata prezydentury swojego męża (tj. okres od 2004 do 2008 r.), podczas których ona, z ogromnym poświęceniem, energią i pasją, angażowała się w działalność humanitarną. W jednej z części pierwsza dama dzieli się z Czytelnikiem bardzo osobistymi przeżyciami z okresu wojny rosyjsko-gruzińskiej w sierpniu 2008 roku.Polski przekład 'Historii idealistki' został uzupełniony o dwa nowe rozdziały. Jeden z nich poświęcony jest tragedii smoleńskiej oraz pamięci Polskiej Pary Prezydenckiej, Lecha i Marii Kaczyńskich.

Autorka, w niezwykle poruszający i osobisty sposób, mówi o swojej przyjaźni z pierwszą damą Polski i opowiada, jakim ciosem była dla niej wiadomość o katastrofie. Czytelnik dowie się również, z jaką determinacją Sandra E.Roelofs pokonywała przeciwności losu, aby dotrzeć na pogrzeb Polskiej Pary Prezydenckiej i oddać ostatni hołd swoim Przyjaciołom.Drugi rozdział dotyczy gruzińskich oficerów kontraktowych służących w polskiej armii przed II wojną światową. Dzięki niemu Czytelnik ma szansę przypomnieć sobie (lub poznać) ten często zapomniany fragment wspólnej, polsko-gruzińskiej historii.