Bardzo trudno mi cokolwiek powiedzieć o tej książce, być może dlatego, że nie mam konkretnego zdania, co o niej sądzę. Albo na odwrót: w mojej głowie kłębi się aż nadmiar sprzecznych myśli. Chyba tak naprawdę nie ma o czym pisać.
Problematyka, co prawda typowa dla wielu książek dla młodzieży, jest jednak materiałem na dobrą i pouczającą powieść. Niestety, coś nie wyszło. W efekcie powstała bardzo nudna, nużąca i nijaka książka. Pospolite życie podane w taki nieciekawy sposób zupełnie mnie nie interesuje. Jedynym plusem są "filozoficzne" rozmyślania Kasandry. Jest sporo do przemyślenia. Niekoniecznie przyznaję jej pokręconym myślom rację, bardziej skłaniam się ku poglądom Basi, ale to tak na marginesie. Akcja, która występuje tu tylko teoretycznie, ciągnie się niemiłosiernie. Tylko czekałam na zakończenie. No właśnie- zakończenie. Miało być zaskakujące i niesamowite, jest pogmatwane i niezrozumiałe.
Mimo wszystko pokochałam całym sercem małą, mądrą i zabawną Igę. Ona sama w sobie, jej sposób myślenia jest największym plusem tej książki.

Bardzo trudno mi cokolwiek powiedzieć o tej książce, być może dlatego, że nie mam konkretnego zdania, co o niej sądzę. Albo na odwrót: w mojej głowie kłębi się aż nadmiar sprzecznych myśli. Chyba tak naprawdę nie ma o czym pisać.
Problematyka, co prawda typowa dla wielu książek dla młodzieży, jest jednak materiałem na dobrą i pouczającą powieść. Niestety, coś nie wyszło. W...