""Gdy zgwałcili mi żonę - sławię słodycz jej ciała
Braci synów już nie ma - ja wciąż z nimi rozmawiam
Roztrzaskali domostwo - ja kamienie całuję
Zawlekli mnie na śmietnik - w słońce się wpatruję
Zmiażdżyli mi podbrzusze - miłość nie da się zgubić
Wyszarpali mi język - więc palcami coś mówię
Wykłuli mi źrenice - myśl się z myślą zaplata
Dzięki Ci Boże stworzyłeś najpiękniejszy ze światów"

Śpiewał ongiś mistrz Kaczmarski.

"Odpowiedź" była moją pierwszą książką filozoficzną czy bardziej psychologiczną po którą sięgnąłem w wieku lat 14 i do tej pory zdarza mi się myśleć nad sensem cierpienia Hioba będącym przecież symbolem człowieka, jako ateista od urodzenia nigdy nie zaznawszy Boga w żadnym spektrum zarówno czuję ogromny szacunek jak i trwogę przed losem Hioba i o tym piszę w tej prostym językiem napisanej dyspucie. Jaki Bóg może sprawdzać tak potężnego i niezłomnego człowieka? Znając przyszłość, wręcz wieczność nadaje sobie prawo by mimo to torturować człowieka by sprawdzić siłę jego wiary. Mistrz Carl jak zawsze celnie wypunktowuje wady teologii wczesno judaistycznej , ale też pokazuje problem naszego społeczeństwa. Litujemy się nad losem ofiary próbując mu pomóc lub chociaż wesprzeć, nie patrząc, że wpierw należy powstrzymać i osądzić kata. Zaintrygował mnie dostrzegalny egoizm, próżność i okrucieństwo Boga jakiego znamy jako symbol miłosierdzia. Serdecznie polecam nawet gdy nie zgadzasz się z interpretacją autora czy moją gdyż zawsze warto poznać opinie drugiej strony :)

""Gdy zgwałcili mi żonę - sławię słodycz jej ciała
Braci synów już nie ma - ja wciąż z nimi rozmawiam
Roztrzaskali domostwo - ja kamienie całuję
Zawlekli mnie na śmietnik - w słońce się wpatruję
Zmiażdżyli mi podbrzusze - miłość nie da się zgubić
Wyszarpali mi język - więc palcami coś mówię
Wykłuli mi źrenice - myśl się z myślą zaplata
Dzięki Ci Boże stworzyłeś...