Czytając książkę, przypomniała mi się inna, Pinker - Nowe oświecenie. Mają sporo wspólnego. Racjonalne podejście pozbawione duchowości. Patryk okazuje się nam jako badacz religii, religioznawca, historyk, filozof. Może to dobrze, może źle. Bo religia jest czymś głębszym. Pośredniczy pomiędzy człowiekiem a Bogiem. Ja widzę to tak, że nie można spłycać religii do instytucji, jej historii i przywar, bo można skończyć jak Deschner. Religie nie są przeżytkiem, a czymś świętym, bo pokazują nam drogę do wyzwolenia. Do zrzucenia kajdan. Do wolności. Mimo wszystko 8/10, bo jest to pisanie na poziomie, pomimo tego że mam inne podejście do tematu.

Czytając książkę, przypomniała mi się inna, Pinker - Nowe oświecenie. Mają sporo wspólnego. Racjonalne podejście pozbawione duchowości. Patryk okazuje się nam jako badacz religii, religioznawca, historyk, filozof. Może to dobrze, może źle. Bo religia jest czymś głębszym. Pośredniczy pomiędzy człowiekiem a Bogiem. Ja widzę to tak, że nie można spłycać religii do instytucji,...

Zbyt religijna, zbyt filozoficzna, zbyt mitologiczna...
Ale daje do myślenia zwykłemu śmiertelnikowi, a przez to dość ciekawa.
Polecam

Zbyt religijna, zbyt filozoficzna, zbyt mitologiczna...
Ale daje do myślenia zwykłemu śmiertelnikowi, a przez to dość ciekawa.
Polecam

Książka, którą dzięki uprzejmości autora, otrzymałem zaskoczyła. Jest to ukazanie filozofii, pewnych rozważań na tematy wiary i społeczeństwa, ale bynajmniej nie napisana w formie nudnego i "suchego" podręcznika. Patryk zabiera nas w świat swoich myśli, wspomnień i doświadczeń z wiarą, jej obecnością i czasami jej brakiem. Czytelnik nie musi być wprawnym filozofem, aby zrozumieć zawarte w książce treści, są one w przystępny i możliwie jak najbardziej syntetyczny (zachowując oczywiście ich sens i głębie) sposób wyjaśnione. Od pierwszych stron nie jesteśmy bombardowani ogromem pojęć, wprowadza nas twórca powoli, najpierw w swoją krótką historię i przejścia, aby następnie zagłębić się w bardziej skomplikowane wątki. Filozofia, a szczególnie książki o niej traktujące są ostatnio kojarzone z nudnymi, opasłymi tomami dla akademików. Na szczęście tutaj tak nie jest, dzieło czyta się przyjemnie, lekko, nadaje się do wieczornej zadumy przy herbacie, jak również pomiędzy zajęciami w pracy lub szkole. Podkreślany przeze mnie fakt "przyjemności i lekkości" Zmartwychwstania nie odbiera jednak jej głębokiego sensu i filozoficznego przekazu, który w dzisiejszym świecie tak często schodzi na drugi lub nawet trzeci plan. Z przyjemnością będę wspominał chwilę jak przewracałem kolejne kartki, aby razem z autorem rozmyślać nad aspektami wiary.
Dzieło nadaje się dla czytelników w różnym wieku, młodsi będą mieli okazję na "złapanie bakcyla" do filozofii, a starsi na zweryfikowanie swoich poglądów. Jeśli ktoś pomiędzy powieściami ma ochotę zagłębić się i porozmyślać nad otaczającym nas światem z powodzeniem może sięgnąć po tę pozycję, nie zawiedzie się.

Książka, którą dzięki uprzejmości autora, otrzymałem zaskoczyła. Jest to ukazanie filozofii, pewnych rozważań na tematy wiary i społeczeństwa, ale bynajmniej nie napisana w formie nudnego i "suchego" podręcznika. Patryk zabiera nas w świat swoich myśli, wspomnień i doświadczeń z wiarą, jej obecnością i czasami jej brakiem. Czytelnik nie musi być wprawnym filozofem, aby...

Temat wiary, bez względu na tym o jakim wyznaniu mowa, wymaga odpowiedniego wyczucia. Tak, by przedstawiając własną perspektywę nie narzucać jej innym osobom. Na szczęście autorowi, absolwentowi Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, udało się to doskonale.
Wykorzystując rozmaite cytaty (głównie z Biblii) i przykłady przedstawił swój punkt widzenia na religię, przez co czytelnik (w tym i ja) zyskuje materiał do przeanalizowania omawianych w danym momencie spraw z własnej perspektywy.
A analizując swój światopogląd można dojść do całkiem ciekawych i, przez to, niespodziewanych wniosków. Niekoniecznie trzeba je upubliczniać, chyba, że ktoś ma taką potrzebę. Ja akurat w tym temacie jestem dość skryta, więc opis własnych wrażeń ograniczę do minimum.
Co nie zmienia faktu, że sporo czasu, który spędziłam z książką (no dobrze, z tabletem) w ręce poświęciłam na analizę tego, o czym mówił Autor.
Choć, czy można tu mówić o historii, gdy nie ma tradycyjnych dialogów? Tu bym polemizowała (ze sobą).
I właśnie ten brak dialogów ułatwia/utrudnia odbiór książki. Kto mnie zna, ten wie, że wolę opowiedzieć coś wykorzystując rozmowę co najmniej dwóch osób niż bazować na opisy. Ale… każdy sądzi według siebie…
Jeżeli lubisz książki poruszające tematy religii to jest to pozycja dla Ciebie.

Za ebooka do recenzji dziękuję Autorowi.

Temat wiary, bez względu na tym o jakim wyznaniu mowa, wymaga odpowiedniego wyczucia. Tak, by przedstawiając własną perspektywę nie narzucać jej innym osobom. Na szczęście autorowi, absolwentowi Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, udało się to doskonale.
Wykorzystując rozmaite cytaty (głównie z Biblii) i przykłady przedstawił swój punkt widzenia na religię, przez co...

Czy najnowsza książka Patryka Bergera pt.: "ZMARTWYCHWSTANIE", przynosi nadzieję na to, że jest szansa, byśmy w wymiarze: osobistym, społecznym, kulturowym a przede wszystkim religijnym mieli szansę zmartwychwstać?

Patryk Berger stawia odważną tezę i mówi wprost: "- Tak, jest to możliwe", ale czy zdołał przekonać o tym mnie, zwykłego faceta, który ma swoją koncepcję Siły Większej i nie jest za pan brat z religią katolicką? Myślę, że udało mu się to pierwszorzędnie, a recenzja jest o tym, jak tego dokonał.

Już na samym wstępie powiem, że książka stanowiła dla mnie intelektualną ucztę, a co najważniejsze, zaprosił mnie na nią autor, który mówił do mnie wprost: "- To nie jest przyjęcie dedykowane wąskiemu gronu koneserów, od wielu lat zgłębiających mitologiczne, filozoficzne, religijne, czy nawet antropologiczne aspekty życia. To uczta dla każdego, kto zechce po prostu zasiąść przy stole i spróbować dań". A dania te są rzeczywiście dopieszczone w najdrobniejszych detalach.

Już od pierwszych stron wiemy, że autor jest przede wszystkim otwartym na dialog intelektualistą, a dopiero w dalszych podrozdziałach wyłania nam się jego obraz, jako uważnego obserwatora, a miejscami całkiem zręcznego gawędziarza i śmiem twierdzić, że ten gawędziarz wypada bardziej autentycznie, jakby intelektualista został "wykuty" w ogniu wielu debat, czy nawet konfrontacji, a gawędziarz jest jego naturalnym stanem ducha. I z tego miejsca składam autorowi szczere gratulacje, ponieważ udało mu się uzyskać szczególny efekt, który niewielu pisarzom (a zwłaszcza kulturo- czy literaturoznawcom) się udaje, a mianowicie w gawędziarski sposób pisze on o sprawach istotnych.

Dość już może o samym autorze, wypadałoby przejść do samej książki.
Jest ona podzielona na trzy duże rozdziały: ŚMIERĆ, TĘSKNOTA, ZMARTWYCHWSTANIE, które stawiają przed czytelnikiem niezwykle istotne pytanie:
Czy wiara w Boga jest potrzebna, a jeśli tak, to po co ona komu, skoro jest to działanie nie mające oparcia w logice, a zasadza się wyłącznie na ludzkiej potrzebie przynależności i odnalezienia swojego miejsca w świecie i czy wiarę można (a jeśli tak, to czy należy) obedrzeć z mistycyzmu, bo jest przeżytkiem i szkodliwym zabobonem, który w dobie rozumu po prostu urąga ludzkiej inteligencji?

Autor cytuje bowiem: "Nawet jeśli ktoś jest przekonany, że tezy przez niego formułowane stanowią zwalczanie szkodliwych przekonań irracjonalnych, oraz fałszu i kłamstwa, powinni wnikliwie przejrzeć własne poglądy, by przypadkiem nie okazało się, że prowadzi on odpowiednika swojej własnej krucjaty, traktując powinność walki o racjonalność i prawdę w sposób dogmatyczny".
Powyższe stwierdzenie pokazuje wprost, w jakim duchu jest cała publikacja; autor ma dość wojen, toczonych na froncie ateizm-religia. Życie pokazało mu dobitnie, że zarówno czysta, bezrefleksyjna wiara jest co najwyżej odwołaniem się do jakiegoś bliżej nieokreślonego "poczucia" bezpieczeństwa, które ma na celu zniwelowanie niepokoju egzystencjalnego. Tak samo niczym dobrym nie jest przyjęcie poglądów ateistów o odrzuceniu boga, (o którym nie wiemy nic i który jest wymysłem człowieka),ponieważ nie wie on (człowiek) nadal, jak wyjaśnić naturę początków wszechświata, a słowo "bóg" po prostu załatwia sprawę. Ateiści w zasadzie żądają, by odrzucić stare, nie dając nic w zamian, a to jak zburzyć stary dom, nie stawiając nowego.
"Prawdziwe rozwiązanie nie może zostać narzucone. Musi zostać znalezione", - mówi autor i zachęca nas do dialogu. Sugeruje byśmy nie wyzbywali się dobrodziejstw kultury w której wyrośliśmy, tylko poddawali ją weryfikacji, pytali, pytali i jeszcze raz pytali...

Podsumowując:
Jestem szczerze zachwycony wiedzą i przenikliwością umysłu autora (w tym miejscu pragnę zauważyć, że jest to człowiek, który ma dopiero 28 lat !!) i tym, że odważył się wziąć na warsztat tak trudny temat jakim jest sens/bezsens wiary, bo to świadczy o Jego ogromnej potrzebie osobistego duchowego i intelektualnego Zmartwychwstania, czego i nam życzy !!

Moja ocena: 9/10 (jeszcze nie arcydzieło, ale bardzo dojrzała i potrzebna publikacja)

Czekam na więcej...

Czy najnowsza książka Patryka Bergera pt.: "ZMARTWYCHWSTANIE", przynosi nadzieję na to, że jest szansa, byśmy w wymiarze: osobistym, społecznym, kulturowym a przede wszystkim religijnym mieli szansę zmartwychwstać?

Patryk Berger stawia odważną tezę i mówi wprost: "- Tak, jest to możliwe", ale czy zdołał przekonać o tym mnie, zwykłego faceta, który ma swoją koncepcję Siły...