Czytane po angielsku było.

The Atrocity Archive to lovecraftowskie wypełnienie konturów świata, konstrukcja fabularna jak ze szpiegowskich thrillerów i fantastycznonaukowy język twardej SF. Patrząc po okładce i czytając nieliczne blurby myślałam, że będzie miało komediowe zacięcie, ale choć nie ma w powieści takiego napięcia i grozy jak w horrorach, to albo komedia jest zbyt subtelna dla mnie, albo w ogóle jej tam nie ma. No zdarza się.

Pierwsza część serii Laundry Files, opowiadająca o brytyjskiej agencji poświęconej poznawaniu niepoznawalnego (Archiwum X się kłania) i utrzymywaniu tego niepoznawalnego z dala od szerszej publiki. No i o Bobie, który na łamach książki robi karierę w Laundry i przeradza się z nerda siedzącego w supporcie IT w agenta terenowego, odkrywającego coraz więcej sekretów świata.

No i powiem szczerze, że ta książka mogłaby być lepsza. Odkładając nawet na bok wrzucenie głównego love interesta Boba dwa razy w rolę damy w opałach (raz bardzo klasycznie, nago na pseudo-ołtarzu),czy zgrzyty w przedstawieniu ogólnie kobiet czy queer osób - nie każdy musi tak jak ja interpretować szczegóły - miejscami jest tu bardzo dużo technicznego języka. I pisze to osoba, która lubi tego typu pseudonaukowy bełkot. Tylko że odbiera to czasem tempa wydarzeniom, którym i tak brakuje większego napięcia towarzyszącego horrorom albo thrillerom - szczególnie że autor też pokazuje biurokratyczną codzienność takich instytucji i łączy to w bardziej realistyczną pracę agenta niż Bond; sam Charles Stross w posłowiu pisał, że inspirował się powieściami Lena Deightona (no i Lovecrafta, ofkors).

Ale pomysły na świat Charles Stross ma ciekawe, a warsztat zawsze można poprawić. Prawdopodobnie sięgnę po następną książkę, bo chcę zobaczyć, co się z samą serią będzie działo.

Jeśli komuś jednak podoba się pomysł tajnej organizacji zajmującej się grozą kosmosu i świata zmieszanej z absurdem pracy w dużych biurokratycznych organizacjach - niech może najpierw spróbuje grę Control studia Remedy Entertainment.

Czytane po angielsku było.

The Atrocity Archive to lovecraftowskie wypełnienie konturów świata, konstrukcja fabularna jak ze szpiegowskich thrillerów i fantastycznonaukowy język twardej SF. Patrząc po okładce i czytając nieliczne blurby myślałam, że będzie miało komediowe zacięcie, ale choć nie ma w powieści takiego napięcia i grozy jak w horrorach, to albo komedia jest...