Książkę poleciła mi sąsiadka, bo pies ☺️. A ja uwielbiam wszystko co pieskowe, książki wręcz zbieram w tej tematyce.

Już od samego początku zauroczyła mnie ta książka i główna bohaterka, która jest bardzo naturalna i zwyczajna, taką z którą może utożsamiać się wiele czytelniczek. Ma swoje marzenia, plany, rozterki, kompleksy… przez to ta książka jest realna i naturalna.
Drażnił mnie czasem tata Beaty te jego żary - drętwe suchary a po części miałam odczucia zwykła złośliwość.
Niekoniecznie lubię gdy w książkach pisana jest historia z perspektywy dwóch osób bo zazwyczaj wiąże się z to powtórkami i robi się nudno a tutaj jakie miłe zaskoczenie! Nic takiego nie było, jedynie przeżycia, myśli drugiej osoby.
Bardzo ciepła, podnosząca na duchu książka z pieskami w tle.
Trochę na niekorzyść zaskoczyło mnie na końcu podejście Beaty do tego, że Rafał ma córkę i ona nie będzie tą jedyną, że będzie musiała się nim dzielić, nie będzie najważniejsza… kurczę dorosła kobieta a zachowanie nastolatki. I twierdzić, że ona będzie zawsze stała zawsze między nimi to chyba jednak za dużo powiedziane. Poczułam się nią rozczarowana.
Jestem w stanie zrozumieć jej gafy językowe, że się zacięła i głupio odpowiadała, no dobrze emocje, zauroczenie nie pomagają ale to jej nastawienie do Asi zupełnie nie pasowało mi do tej Beaty z początku książki.

Jako całość polecam.

Książkę poleciła mi sąsiadka, bo pies ☺️. A ja uwielbiam wszystko co pieskowe, książki wręcz zbieram w tej tematyce.

Już od samego początku zauroczyła mnie ta książka i główna bohaterka, która jest bardzo naturalna i zwyczajna, taką z którą może utożsamiać się wiele czytelniczek. Ma swoje marzenia, plany, rozterki, kompleksy… przez to ta książka jest realna i naturalna....

Książka porusza ważny i trudny temat jakim jest nadwaga i związany z nią (choć nie zawsze) brak pewności siebie i niska samoocena. Z tymi problemami boryka się główna bohaterka. Wpada w błędne koło "nie potrafię, nie dam rady" i potrzeba jej porządnego impulsu, żeby uwierzyła że może coś z tym zrobić. Kobieta angażuje się w wolontariat, co pomaga jej spojrzeć na niektóre sprawy z innej perspektywy. Cieszę się na ten bliski mi temat, bo swego czasu byłam bardzo zaangażowana w taką pomoc, a tu przez powieść, możemy dowiedzieć sie też czegoś o Mózgowym Porażeniu Dziecięcym. Całą historię czytało się dość szybko i przyjemnie i jest to taka książka, z której coś zostaje w czytelniku na dłużej.

Jednocześnie mam wrażenie, że momentami zachowania bohaterki były nieadekwatne do jej wieku i zbyt infantylne. Mimo, że czasem mnie to irytowało, to jednocześnie pokazuje jak ważna w życiu i relacji jest rozmowa.

Książkę polecam wszystkim, którzy potrzebują otulającej historii z przemycanymi ważnymi tematami.

Książka porusza ważny i trudny temat jakim jest nadwaga i związany z nią (choć nie zawsze) brak pewności siebie i niska samoocena. Z tymi problemami boryka się główna bohaterka. Wpada w błędne koło "nie potrafię, nie dam rady" i potrzeba jej porządnego impulsu, żeby uwierzyła że może coś z tym zrobić. Kobieta angażuje się w wolontariat, co pomaga jej spojrzeć na niektóre...

"Miłość, pies i czekolada" to przyjemna lektura, która dawała mi nadzieję na lekką lekturę, oderwanie od codzienności. Miałam dać wyższą ocenę, bo pomijając wieczne wynajdywanie sobie problemów przez główna bohaterkę, była całkiem fajną babeczką (pomimo wtrąceń o jej religijności, które trochę przypominały kwiatek przy kożuchu). Niestety, moment kiedy była gotowa zaprzepaścić swoje szczęście, ponieważ jej ukochany, mimo rozwodu, mógł mieć ślub kościelny! Tutaj padłam i już nie powstałam, tak samo jak gwiazdki ode mnie. Dodatkowo konstrukcja postaci Rafała była deczko wkurzająca (i w sumie brat bliźniak pojawiający się w sumie niewiadomo po co, chyba tylko, żeby podkreślić pierdołowatość Beaty w miłości) i ciągle przeciąganie liny i wątpliwosci: jaki Rafał jest piękny i wspaniały, a jednocześnie na pewni coś chachmęci, swoje za uszami ma i chce wykorzystać Beatkę. No niestety, zapowiadało się fajnie a skończyło się tandetnie.

"Miłość, pies i czekolada" to przyjemna lektura, która dawała mi nadzieję na lekką lekturę, oderwanie od codzienności. Miałam dać wyższą ocenę, bo pomijając wieczne wynajdywanie sobie problemów przez główna bohaterkę, była całkiem fajną babeczką (pomimo wtrąceń o jej religijności, które trochę przypominały kwiatek przy kożuchu). Niestety, moment kiedy była gotowa...

Niesamowicie wciągająca i mądra. Piękna historia w środku. Wydaje mi się dość realną. Dodatkowym atutem dla mnie była wiara w Boga i brak scen erotycznych oraz wulgaryzmów i innych tego typu sytuacji.

Niesamowicie wciągająca i mądra. Piękna historia w środku. Wydaje mi się dość realną. Dodatkowym atutem dla mnie była wiara w Boga i brak scen erotycznych oraz wulgaryzmów i innych tego typu sytuacji.

Bardzo wciągająca książka, zaczęłam czytać wieczorem i oderwałam się dopiero o 3 nad ranem, a następnego dnia ją dokończyłam, mimo, że ma 400 stron. Książka bardzo autentyczna, prawdziwa, realistyczna, mądra, w historii bohaterów możemy odnaleźć swoje historie, czasem wręcz przejrzeć się w nich jak w lustrze i usłyszeć te same słowa, które ktoś kiedyś do nas kierował, niesamowite! Bardzo duży plus, że książka nawiązuje do Boga i wiary.

P.S. Dodatkowo bardzo ładne zdjęcie na okładce :)

Bardzo wciągająca książka, zaczęłam czytać wieczorem i oderwałam się dopiero o 3 nad ranem, a następnego dnia ją dokończyłam, mimo, że ma 400 stron. Książka bardzo autentyczna, prawdziwa, realistyczna, mądra, w historii bohaterów możemy odnaleźć swoje historie, czasem wręcz przejrzeć się w nich jak w lustrze i usłyszeć te same słowa, które ktoś kiedyś do nas kierował,...

+

+

Moja ocena jest trochę na wyrost. Uważam, że bardzo potrzebna jest literatura, w której są ukazane konserwatywne wartości. I cieszę się, że taka powstaje. Książkę czyta się nawet dość szybko, jednak mnogość nieprawdopodobnych zbiegów okoliczności, infantylność głównej bahaterki oraz diametralna zmiana upodobań bohatera płci męskiej to trochę za dużo jak na jedną książkę. Trochę to denerwowało podczas czytania.

Moja ocena jest trochę na wyrost. Uważam, że bardzo potrzebna jest literatura, w której są ukazane konserwatywne wartości. I cieszę się, że taka powstaje. Książkę czyta się nawet dość szybko, jednak mnogość nieprawdopodobnych zbiegów okoliczności, infantylność głównej bahaterki oraz diametralna zmiana upodobań bohatera płci męskiej to trochę za dużo jak na jedną książkę....

„Miłość, pies i czekolada” to bardzo zgrabnie napisana obyczajówka. Autorka może pochwalić się dobrym stylem, zachęcającym do zagłębienia się w historię nawet te osoby, dla których nie jest to gatunek pierwszego wyboru – czyli na przykład dla mnie. 10/10? Nie, dlatego rozpiszę co jeszcze stanowiło dla mnie atut, a co mankament powieści.

Beata to bohaterka, z którą może utożsamiać się wiele kobiet. Ma swoje problemy, dziwactwa i wyobrażenia, jak każda z nas i musi mierzyć się z nimi na co dzień, możliwie nie obarczając nimi w stu procentach całej reszty świata, mającej swoje własne trudności. Ja miałam z tą postacią wiele wspólnego i to sprawiło, że autentycznie uśmiechałam się ze swego rodzaju współczuciem i zrozumieniem dla jej literackiej osoby. To duży plus dla powieści obyczajowej, w której zazwyczaj akcji jest niewiele, a która koncentruje się właśnie na autentyczności.

Jeśli już o tej ostatniej mowa – niestety, w tej książce nie uniknięto zabiegu, za pośrednictwem jakiego, mówiąc metaforycznie, dana postać potyka się o jeden wystający na chodniku ogromny kamień, okazujący się akurat tym konkretnym kamieniem pasującym do całej skomplikowanej układanki. To przenośnia, jak wspomniałam, bo nie chcę zdradzać szczegółów fabuły, ale głównej bohaterce przytrafia się przynajmniej naprawdę jeden niesamowicie absurdalny zbieg okoliczności, wpływający na całe życie jej i wszystkich osób w jej otoczeniu.

Sami bohaterowie są ciekawie rozpisani, wyraźnie różnią się osobowościami i przekonują do siebie. Nie ma krystalicznie czystych, ani zupełnie mrocznych charakterów, co jest niewątpliwym plusem. No i pieski. Jestem kociarą, ale relacje człowieka ze zwierzęciem zostały ujęte w książce naprawdę uroczo i prawdziwie.

Powieść rozczarowała mnie trochę pod koniec. Tak jak wcześniej nie zwróciłam uwagi na znajdujące się na niej uwagi, że jest to pozycja mocno związana z ideologią katolicką, tak dalej nie ma praktycznie strony, na której pewne poglądy nie byłyby powtarzane niby mantra. Ślub kościelny, łaska Boga, modlitwa – te motywy mi nie wadzą, ale w pewnym momencie tracimy gdzieś, moim zdaniem, bardzo ciekawie zapowiadający się wątek pracy w bibliotece, bo brakuje na niego miejsca.

Polecam. Ciekawy pomysł, życiowy i fajnie wprowadzający różne perspektywy spojrzeń na te same problemy. Pod koniec nudnawo, ale to i tak bardzo przyjemna lektura.

„Miłość, pies i czekolada” to bardzo zgrabnie napisana obyczajówka. Autorka może pochwalić się dobrym stylem, zachęcającym do zagłębienia się w historię nawet te osoby, dla których nie jest to gatunek pierwszego wyboru – czyli na przykład dla mnie. 10/10? Nie, dlatego rozpiszę co jeszcze stanowiło dla mnie atut, a co mankament powieści.

Beata to bohaterka, z którą może...

Lekka, przyjemna, do szybkiego przeczytania.

Lekka, przyjemna, do szybkiego przeczytania.

Książki Autorki zawsze niosą ukojenie. Tak było i tym razem. Ciekawie opowiedziana historia i przeuroczy wątek dwóch czworonogów. W tle ukochana nadmorska miejscowość. Bardzo polecam!

Książki Autorki zawsze niosą ukojenie. Tak było i tym razem. Ciekawie opowiedziana historia i przeuroczy wątek dwóch czworonogów. W tle ukochana nadmorska miejscowość. Bardzo polecam!