Dostałam tę książkę w prezencie, więc czułam odpowiedzialność, żeby ją skończyć, choć lekko nie było... To książka z serii "każdy wydać może, trochę lepiej lub trochę gorzej", niestety tutaj było zdecydowanie gorzej. Szkoda czasu, mocno przemęczona.

Dostałam tę książkę w prezencie, więc czułam odpowiedzialność, żeby ją skończyć, choć lekko nie było... To książka z serii "każdy wydać może, trochę lepiej lub trochę gorzej", niestety tutaj było zdecydowanie gorzej. Szkoda czasu, mocno przemęczona.

"Żadnych własnych pomysłów" ....

"Żadnych własnych pomysłów" ....

Zawiodłam się na tej książce. Opis był naprawdę w miarę ciekawy, niestety wnętrze już mniej. W książce były głównie opisy, a akcja szła do przodu bardzo powoli. Dopiero pod koniec coś się dzieje, ale i tak raczej nudno. Nie jest ciężkie pismo, a mimo to ciężko i powoli się czyta.

Zawiodłam się na tej książce. Opis był naprawdę w miarę ciekawy, niestety wnętrze już mniej. W książce były głównie opisy, a akcja szła do przodu bardzo powoli. Dopiero pod koniec coś się dzieje, ale i tak raczej nudno. Nie jest ciężkie pismo, a mimo to ciężko i powoli się czyta.

Trudno mi opisać co czuję po przeczytaniu tej książki, szczególnie, że już sam początek mnie zwyczajnie zniechęcił. Świetny Prolog oznaczony cyfrą 1, słaby oznaczony cyfrą 2. Nie chcę by główny bohater informował mnie o tym kim jest i jak zostanie przedstawiony, bo to ja sama mam go ocenić. Nie chcę też wiedzieć, jaki trud miał pisarz tworząc książkę, bo wyglada to tak, jakbym miała - ja jako czytelnik - pogłaskać autora po główce i powiedzieć „wyszło Ci super”. Czuję się wtedy zmuszana i przeważnie postępuję odwrotnie. Może i pomysł był ciekawy - nie spotkałam się z czymś takim przy innym tytule, ale wg mnie kompletnie nietrafiony. Dlatego, niestety, „Zagadkę” czytało mi się zwyczajnie źle. Ogólnie, jeśli chodzi o treść i akcję, jest ok. Książka bardzo przypomina te Dana Browna, czyli mamy tajemnicze morderstwo, mamy bohatera, który jest geniuszem w swojej dziedzinie. Mamy tajemnicę ukrytą w dziele, mamy różnego rodzaju zagadki. Jest tu też szybka akcja, która czasem zmienia się w taki sposób, że zaczynasz się zastanawiać czy aby na pewno wydrukowano wszystkie strony. Miałam nadzieję na fajną, wciągającą historię a dostałam powielenie tego, co już doskonale znam. Szkoda.

Trudno mi opisać co czuję po przeczytaniu tej książki, szczególnie, że już sam początek mnie zwyczajnie zniechęcił. Świetny Prolog oznaczony cyfrą 1, słaby oznaczony cyfrą 2. Nie chcę by główny bohater informował mnie o tym kim jest i jak zostanie przedstawiony, bo to ja sama mam go ocenić. Nie chcę też wiedzieć, jaki trud miał pisarz tworząc książkę, bo wyglada to tak,...

"Zagadka" to debiut literacki Agnieszka Ptak ; wydana została nakładem Skarpa Warszawska . To także moje pierwsze spotkanie z Autorką. Muszę przyznać, że było to ciekawe doświadczenie – konstrukcja opowiadanej historii otoczonej mnóstwem dzieł sztuki, język opowieści, wielość sentencji oraz faktów historycznych, szyfry, stare księgozbiory, antykwariusze – to wszystko sprawiło, że takiej opowieści jeszcze nie czytałem w polskim wydaniu. Tak w polskim, gdyż fabułę powieści można byłoby porównać np. do książek Dana Browna.

Poznajemy w tej opowieści Alexa – bohatera, który staje przed trudnym zadaniem rozwiązania zagadki tragicznej śmierci i związanej z nią tajemnicy. Zagłębiając się w stronice tej historii byłem, podobnie jak Alex, pochłonięty udziałem w grze, którą za wszelką cenę chciałem wygrać. Jak on, mozolnie ślęczyłem nad starymi woluminami w celu poszukiwania jakichkolwiek wskazówek, które pomogłyby rozwiązać zagadkę. Początkowa "delikatna nić przygody, która oplotła moje ciało i zawładnęła umysłem, powoli zaczynała zmieniać się w sznur, którym ktoś pociągał z ukrycia".
Gdy dotarło do mnie, że gra rozpoczęła się na dobre, a ja jestem już w nią tak głęboko wplątaniny, że nie mam możliwości wycofania się, ogarnął mnie strach – mimowolnie stałem się bohaterem tajemniczej i mrocznej historii. Wściekły na własną bezmyślność, łatwowierność oraz krótkowzroczność, zbyt późno zrozumiałem, w jakiej znalazłem się sytuacji. Dopadła mnie jakaś niemoc i odrętwienie, rozczarowanie i otępienie.

Akcja opowiadanej historii była wartka, pełna tajemnic i wrażeń, nagłych i zwrotów i podróży – tak, tak – byłem w Londynie, Paryżu, Gandawie oraz w Polis na pograniczu Burgundii i Szampanii. Postać Alexa bardzo była aktywna. Autorka prowadziła mnie "przez labirynt zagadek". Przez cały czas czytania książki strach i ciekawość były moimi towarzyszami.

Nowością dla mnie były tak zwane wstawki w formie maszynopisu, z których dowiadywałem się np. jaki trud musi podjąć pisarz, by stworzyć swoje dzieło, albo o czym marzy główny bohater książki. To wszystko są rzeczy, o których nie muszę wiedzieć, bo one specjalnie nic nie wniosły do głównego nurtu opowieści. Ale jak to mówią – w świecie fikcji literackiej każda_y znajdzie coś dla siebie. "Bohaterowie nie umierają. Żyją wiecznie w sercach i umysłach tych, którzy podążają ich śladem" – Emily Potter. I ty, drogi Alexie, nie umrzesz – pozostajesz bowiem w moim sercu.

"Zagadka" to debiut literacki Agnieszka Ptak ; wydana została nakładem Skarpa Warszawska . To także moje pierwsze spotkanie z Autorką. Muszę przyznać, że było to ciekawe doświadczenie – konstrukcja opowiadanej historii otoczonej mnóstwem dzieł sztuki, język opowieści, wielość sentencji oraz faktów historycznych, szyfry, stare księgozbiory, antykwariusze – to wszystko...

Ciekawa pozycja, wiedza jaką posiada autorka jest ogromna. Lubię książki, z których dowiaduję się rzeczy, o których nie maiłam pojęcia. Wstawki narratora/autora świetne, ubawiłam się przednio. A "mea culpa" pisarza o wenie i jej braku - rewelacja :) No może kilka rzeczy się nie kleiło, ale czy cała książka nie jest lekko surrealistyczna (szczególnie zakończenie) ? :)

Ciekawa pozycja, wiedza jaką posiada autorka jest ogromna. Lubię książki, z których dowiaduję się rzeczy, o których nie maiłam pojęcia. Wstawki narratora/autora świetne, ubawiłam się przednio. A "mea culpa" pisarza o wenie i jej braku - rewelacja :) No może kilka rzeczy się nie kleiło, ale czy cała książka nie jest lekko surrealistyczna (szczególnie zakończenie) ? :)

Męczyłam tę książkę kilka miesięcy, bo nie lubię niedokończonych historii. Przez tę lekturę nabawiłam się kaca czytelniczego. Nie przypadły mi do gustu przerywniki w formie wtrąceń od narratora.

Męczyłam tę książkę kilka miesięcy, bo nie lubię niedokończonych historii. Przez tę lekturę nabawiłam się kaca czytelniczego. Nie przypadły mi do gustu przerywniki w formie wtrąceń od narratora.