Książka „Nie lubię książek. Koniec kropka” Emmy Perry z pięknymi ilustracjami Sharon Davey to super rozwiązanie po jakie sięgnęłam razem z przedszkolakami w Dniu Książki, który został zapoczątkowany w Hiszpanii w 1930 roku. To kobiety, aby odwdzięczyć się mężczyznom za podarowane róże zaczęły wręczać książki.
Historia o Michalinie, która nie lubiła książek. Używała ich do całkiem innych celów, np. do zjeżdżania z górki jak na sankach lub jako schodów. Wszystko zmieniło się, kiedy książki zaprotestowały, a mała Michasia znalazła się w środku nieprzeczytanej nigdy historii.
Tak zaczyna się ta przezabawna opowiastka, która w oryginalny sposób zachęca dzieci do czytania i pokochania książek.
Przedszkolaki były zachwycone i uwielbiają, kiedy zaczynamy im czytać, dzięki czemu przenoszą się się w świat wyobraźni.

Książka „Nie lubię książek. Koniec kropka” Emmy Perry z pięknymi ilustracjami Sharon Davey to super rozwiązanie po jakie sięgnęłam razem z przedszkolakami w Dniu Książki, który został zapoczątkowany w Hiszpanii w 1930 roku. To kobiety, aby odwdzięczyć się mężczyznom za podarowane róże zaczęły wręczać książki.
Historia o Michalinie, która nie lubiła książek. Używała ich do...

Myślę, że marzeniem wielu rodziców jest to, aby ich dzieci kochały książki i czytanie. Jestem też przekonana, że na świecie jest mnóstwo dzieci, które wolą spędzać wolny czas w zupełnie inny sposób.

Czytanie niesie ze sobą mnóstwo dobra: rozwija słownictwo, wyobraźnię, wycisza emocje, podpowiada pomysły na nowe zabawy itd. W moim domu czytanie było niezwykle ważnym elementem dnia od zawsze, a swoim dzieciom czytam odkąd właściwie się urodziły. Wszystkie trzy kochamy książki 🙂

Jeśli nie należysz do osób, które lubią czytać, a chcesz żeby twoje dziecko pokochało czytanie… albo wręcz przeciwnie Ty uwielbiasz czytać, a twoje dziecko nie to sięgnij po tę książeczkę 🙂 Przygoda Michaliny pokazuje jedną zaletę czytania, ale dla dzieci chyba najważniejszą.

Michalina to dziewczynka, która nie lubi książek. Wciąż dostaje je w prezencie, ale znajduje coraz to nowsze dla nich zastosowanie: sanki, na których można zjeżdżać po schodach albo schodki, które pomagają sięgnąć do wyższej półki.

Książki postanawiają naszej Michalinę utrzeć nieco nosa i zabierają ją do swojego świata: na bajkowe spotkania, których nie można dokończyć, jeśli nie przeczyta się następnych stron książki. Michasia ląduje w końcu na pustej książkowej stronie i wyciąga najważniejszy wniosek. Tylko czytanie książek od początku do końca pozwala nam przeżyć wspaniałe przygody. Możemy dzięki temu stać się księżniczką lub kosmonautą, ale trzeba się na ten świat otworzyć. I tak dziewczynka pokochała książki 🙂

Nie gwarantuje, że wasze dzieciaki pokochają czytanie, dzięki tej propozycji. Nie mniej jest to wyjątkowa historia, którą warto z dziećmi przeczytać 😊

Myślę, że marzeniem wielu rodziców jest to, aby ich dzieci kochały książki i czytanie. Jestem też przekonana, że na świecie jest mnóstwo dzieci, które wolą spędzać wolny czas w zupełnie inny sposób.

Czytanie niesie ze sobą mnóstwo dobra: rozwija słownictwo, wyobraźnię, wycisza emocje, podpowiada pomysły na nowe zabawy itd. W moim domu czytanie było niezwykle ważnym...

Fantastyczna. Krótka, ale wystarczająca do przekazania głównej myśli. Tytuł genialny.

Fantastyczna. Krótka, ale wystarczająca do przekazania głównej myśli. Tytuł genialny.

Świetny pomysł na książkę o książkach dla dzieci powiedzmy w wieku 5-10 lat. Mi też przyjemnie się czytało choć mam więcej niż 10 ;) Myślę że to dobra opcja na podsunięcie jej dzieciom, które do czytania potrzebują dodatkowej zachęty. Tekst jest prosty, krótki, idealny do samodzielnego czytania. Jednocześnie wzbudzający ciekawość i angażujący. Fajne ilustracje. A zważywszy na to, że cena okładkowa to 16 zł a mamy do czynienia z wydaniem w twardej oprawie to już w ogóle świetna sprawa

Świetny pomysł na książkę o książkach dla dzieci powiedzmy w wieku 5-10 lat. Mi też przyjemnie się czytało choć mam więcej niż 10 ;) Myślę że to dobra opcja na podsunięcie jej dzieciom, które do czytania potrzebują dodatkowej zachęty. Tekst jest prosty, krótki, idealny do samodzielnego czytania. Jednocześnie wzbudzający ciekawość i angażujący. Fajne ilustracje. A zważywszy...

Główną bohaterką jest Michalina, która nie lubiła książek. Koniec. Kropka. (Nie)stety książki otaczały ją zewsząd, darowane jej przez innych. Zatwardziała w swych poglądach dziewczynka jednak nie dawała się przekonać. Książek używała, a owszem, ale jako podpórek, schodków i... sanek, a nawet kapelusza ;) W domu Michasi nastąpił... bunt książek!

Główną bohaterką jest Michalina, która nie lubiła książek. Koniec. Kropka. (Nie)stety książki otaczały ją zewsząd, darowane jej przez innych. Zatwardziała w swych poglądach dziewczynka jednak nie dawała się przekonać. Książek używała, a owszem, ale jako podpórek, schodków i... sanek, a nawet kapelusza ;) W domu Michasi nastąpił... bunt książek!

Czasami bywa i tak, że pomimo wielkich starań rodziców, dziadków, nauczycieli i znajomych, nasze dziecko za nic w świecie nie myśli o tym, by zacząć same z siebie czytać książki. Podobnie rzecz ma się z główną bohaterką opowiadania, która literaturę traktuje jak meble, a wręcz jako rzecz mało istotną.

Do czasu, gdy niespodziewanie świat książek zaczyna żyć własnym życiem i zaprasza dziewczynkę do swojej przygody. Brzmi tajemniczo?

W dobie, gdy książki dla najmłodszych coraz częściej przedstawiane są jako element artystycznego performance, a czytelnictwo wśród dzieciaków dramatycznie spada, my idziemy pod prąd i...

Zachęcamy do czytania! I korzystania z książek mądrze.
O książce więcej opowiedzą dzieci na stronie wopisie.pl - zapraszam!

Czasami bywa i tak, że pomimo wielkich starań rodziców, dziadków, nauczycieli i znajomych, nasze dziecko za nic w świecie nie myśli o tym, by zacząć same z siebie czytać książki. Podobnie rzecz ma się z główną bohaterką opowiadania, która literaturę traktuje jak meble, a wręcz jako rzecz mało istotną.

Do czasu, gdy niespodziewanie świat książek zaczyna żyć własnym życiem i...

Ładnie ilustrowana, zabawna książka zachęcająca do czytania. Bez zadęcia, bez wielkich słów, pokazuje, jak ciekawy może być świat zamknięty na kartach literackich opowieści. I jak z kogoś, kto nie lubi książek (koniec i kropka) można stać się kimś, kto książki kocha.

Polecam!

Ładnie ilustrowana, zabawna książka zachęcająca do czytania. Bez zadęcia, bez wielkich słów, pokazuje, jak ciekawy może być świat zamknięty na kartach literackich opowieści. I jak z kogoś, kto nie lubi książek (koniec i kropka) można stać się kimś, kto książki kocha.

Polecam!

Michalina nie przepadała za książkami, dlatego każda otrzymana w prezencie książka wywoływała w niej dość posępną minę. Dziewczynka nie lubiła czytać, więc wykorzystywała zgromadzone tytuły na inne sposoby. Wszystkie były dla niej jedynie zabawkami aż do pewnej nocy, kiedy to książki postanowiły się zbuntować. Michalina niespodziewania sama stała się... no właśnie, kim? Sięgnij po ten tytuł i sam się przekonaj!

"Nie lubię książek. Koniec kropka" zawładnęła moim serduchem i momentalnie po odłożeniu przeczytanej pozycji na bok, znalazła się na liście moich ulubieńców. Na pewno zakupię sobie własny egzemplarz, bo chciałabym mieć tę historię na półce.

Emma Perry w ciekawy sposób pokazała najmłodszym, że książki warto czytać. Czytanie jest super, przecież my to wiemy, prawda? Podrzućcie tę pozycję tym, którzy jeszcze tego nie wiedzą. Może historia Michaliny ich o tym przekona.

Prosta, łatwa w odbiorze za sprawą uroczych ilustracji i przyjemna. Czego chcieć więcej?

Michalina nie przepadała za książkami, dlatego każda otrzymana w prezencie książka wywoływała w niej dość posępną minę. Dziewczynka nie lubiła czytać, więc wykorzystywała zgromadzone tytuły na inne sposoby. Wszystkie były dla niej jedynie zabawkami aż do pewnej nocy, kiedy to książki postanowiły się zbuntować. Michalina niespodziewania sama stała się... no właśnie, kim?...

Książkę autorstwa Pań Emmy Perry, Sharon Davey pt. '' Nie lubię książek. Koniec kropka'' uważam za bardzo dobrze skonstruowaną tematycznie pod każdym właściwie względem.

Zapoznając, dzieci z losami głównej bohaterki imieniem Michalina możemy zadawać im podczas czytania pytania odnoszące się do jej zachowania, czy podobnie jak ona nie lubią czytać książek?

Najbardziej podoba mi się to, że autorki potrafią za pomocą użycia języka zrozumiałego wykreować historię Michaliny tak, aby dzieci mogły się z nią zaprzyjaźnić i wspólnie spędzać mile czas podczas czytania książek, do których czuła ona ogromną na początku niechęć.

Cechą bardzo charakterystyczną, którą dostrzegłam u Michaliny były występujące u niej negatywne emocje odnoszące się do spostrzegania świata książek, sposób odbierania ich i widoczny był brak zainteresowania nimi.

Łatwo można wyciągnąć wnioski dotyczące, jak mogą czuć się pokrzywdzone przedmioty w momencie, kiedy nie zwraca się na nie uwagi, bawi, się nimi nie tak jak należy prawidłowo.

W tej oto przedstawionej przez autorki historii nie zabraknie momentami u Michaliny poczucia bezsilności, złości. To książka, która pomoże zrozumieć wielu dzieciom, że czytanie jest bardzo ważne dla ich rozwoju już od najmłodszych lat życia.

Książkę tę dobrze czyta dzieciom.

Elementami dodatkowymi są w niej: dobrana do całości czytelna czcionka zamieszczona w tekście, wykonane przez współautorkę Panią Sharon Davey piękne ilustracje, twarda oprawa.

Zachęcam do jej przeczytania.

Książkę autorstwa Pań Emmy Perry, Sharon Davey pt. '' Nie lubię książek. Koniec kropka'' uważam za bardzo dobrze skonstruowaną tematycznie pod każdym właściwie względem.

Zapoznając, dzieci z losami głównej bohaterki imieniem Michalina możemy zadawać im podczas czytania pytania odnoszące się do jej zachowania, czy podobnie jak ona nie lubią czytać książek?

Najbardziej...

Mnie osobiście nie trzeba przekonywać, że książki są najlepszą rozrywką, jaką ludzkość mogła sobie wymyślić. Staram się tą prawdę przekazywać swoim dzieciom, jednak z umiarkowanymi sukcesami. Książki jednak często przegrywają z telewizją, nad czym ogromnie boleję, bo dla mnie telewizor mógłby nie istnieć. Wypatrzyłam wśród nowości wydawniczych piękną książkę Emmy Perry pod tytułem „Nie lubię książek. Koniec kropka”, w której ilustracje wykonała Sharon Davey i przy pierwszej okazji pokazałam moim czterolatkom. Nie zakończyło się to wybuchem nieograniczonej miłości do czytania, jednak dało im do myślenia, wzbudziło zainteresowanie historiami, które można przeżyć razem z bohaterami poznawanych opowieści.
Bohaterką książki jest Michalina, która posiada mnóstwo książek i choć za nimi nie przepada, to dostaje kolejne przy każdej okazji, a nawet bez okazji. Nie czyta ich jednak wcale, za to wykorzystuje w różnych celach – wchodzi na nie, by sięgnąć coś z górnych półek, zastawia drzwi, by młodszy brat jej nie przeszkadzał, wykorzystuje jako sanki, na których zjeżdża po schodach (konieczne ostrzeżenie dla rodziców, których dzieci lubią czerpać niemądre pomysły z czytanych lektur). Wszystko do momentu, kiedy książki się zbuntowały stwierdzając, że mają tego dość. Przecież służą do czytania! Postanowiły coś z tym zrobić. Udowodnić, że są pełne fantastycznych przygód, które z pewnością chciałaby przeżyć tak rezolutna, odważna i ciekawska dziewczynka jak Michalina.
Nie dość, że książka ma realną moc przekonywania dzieci do czytania, to została jeszcze pięknie wydana. Duży, niemal kwadratowy format picturebooka z jasnymi stronami, które zostały ozdobione pastelowymi ilustracjami pozbawionymi konturów, jakby rysowanymi kredkami świetnie oddają nastrój głównej bohaterki. Ich sposób wykonania kojarzy mi się z serią o przygodach Basi, która przecież cieszy się zasłużoną popularnością. Na każdej stronie znajdziemy tylko kilka zdań tekstu, czasem nawet tylko jedno. Często jedno zdanie zaczyna się na jednej stronie, a kończy na drugiej, tak byśmy musieli ją odwrócić, aby poznać jego treść.
Czytanie jest wspaniałą przygodą i opowieść o Michalinie utwierdza nas w tym przekonaniu. Jeśli więc chcecie zachęcić swoje dzieci do czytania, warto im podsunąć tę książkę, by przekonali się, że tracą mnóstwo dobrej zabawy, kiedy wybierają inne rozrywki. Będzie ciekawą propozycją dla dzieci od trzeciego roku życia.

Mnie osobiście nie trzeba przekonywać, że książki są najlepszą rozrywką, jaką ludzkość mogła sobie wymyślić. Staram się tą prawdę przekazywać swoim dzieciom, jednak z umiarkowanymi sukcesami. Książki jednak często przegrywają z telewizją, nad czym ogromnie boleję, bo dla mnie telewizor mógłby nie istnieć. Wypatrzyłam wśród nowości wydawniczych piękną książkę Emmy Perry pod...