Kolejna ,piękna edukacyjna książeczka dla dzieci przedszkolnych z serii Tuli Tuli opowiada ,kto gdzie mieszka.


Tuli Tuli to postać baśniowa dobry duszek, ale to nie na tej postaci mamy się skupić.
Duszek jest narratorem.
W drugiej części serii opowiada o życiu w parku ,śledząc losy małego jeżyka Tuptusia i jego siostrzyczki Tyci tuż po urodzeniu.
Książka jest nie tylko bogato ilustrowana , na grubych tekturowych kartach z zaokrąglonymi brzegami, ale zawiera ogrom wiadomości do przyswojenia.

Pokazane zostały poszczególne etapy rozwoju jeży od narodzin do przemian podczas przechodzenia przez kolejne pory roku w ich młodym życiu.

W ramach przykładu z naszymi jeżykami przedstawione są jeszcze inne zwierzątka ,które mieszkają w parku wraz z nimi, z podziałem na aktywność dzienną lub nocną.

Zapoznajemy się z tym , w jakich barwach widzą świat jeże, w porównaniu do psów i do człowieka; co umie robić jeż; czym się żywi, a czego nie wolno mu jeść.
Poznajemy zwierzęta ,które również mają igły jak jeż, ale niekoniecznie mieszkają w parku; które jeszcze oprócz jeży żyją samotnie; które lubią deszcz; które zapadają w sen zimowy; które ptaki odlatują od nas na zimę do ciepłych krajów.

Zaznajamiamy się, z tym jak wyglądają kryjówki jeży i gdzie one mogą skryć się przed chłodem.

Przybliżona zostaje nam wiedza o zwierzętach ,które są bezpośrednim zagrożeniem dla jeży jak borsuk, puchacz, lis, ale też spacerujący po alejkach ze swoim panem pies.
Człowiek też stanowi niebezpieczeństwo dla jeży jeżeli kosi trawę, grabi liście, wypala trawy.

Oddano do naszej dyspozycji szczegółową mapę świata, z zaznaczeniem wszystkich parków narodowych. Pouczono czym są parki krajobrazowe, a czym parki miejskie.

Tuli Tuli zdradza nam niejedną ciekawostkę o jeżach jak na przykład ,że są dłużej na ziemi niż człowiek, od 60 mln lat, wtedy kiedy żyły jeszcze dinozaury. I dodatkowo wiele innych rewelacji o jeżach się od niego dowiemy.

Na koniec mamy podsumowanie dobrego duszka Tuli Tuli, w jaki sposób możemy pomóc jeżom
oraz adresy i telefony organizacji i fundacji zajmujących się ochroną tych zwierzątek.

Pamiętajmy ,że obydwa gatunki jeży wschodnie i zachodnie ,żyjące w Polsce są pod ścisłą ochroną i wymagają ochrony czynnej. W związku z czym nie należy ich chwytać, przetrzymywać, ani niszczyć i uszkadzać ich schronisk.

Jeżeli ktoś pragnie mieć jeżyka dla siebie, może nabyć w hodowli lub w sklepie zoologicznym jeżyki domowe ,specjalnie przystosowane do hodowli w mieszkaniach. Są to jeże afrykańskie pigmejskie.

Kolejna ,piękna edukacyjna książeczka dla dzieci przedszkolnych z serii Tuli Tuli opowiada ,kto gdzie mieszka.


Tuli Tuli to postać baśniowa dobry duszek, ale to nie na tej postaci mamy się skupić.
Duszek jest narratorem.
W drugiej części serii opowiada o życiu w parku ,śledząc losy małego jeżyka Tuptusia i jego siostrzyczki Tyci tuż po urodzeniu.
Książka jest nie tylko...

Ależ ta książeczka jest cudna! Dla maluszków, z grubymi kartonowymi stronami, ze śliczną szatą graficzną, do tego ciekawa i mądra. Ze względu na grubość kartek nie boję się jej dać do rączek mojemu roczniakowi (nie zniszczy),a jednocześnie mogę czytać trzylatce, bo jest ciekawa i mądra. Nie znałam wcześniej serii o duszku Tuli Tuli, to pierwsza rzecz z tej serii, która trafiła w nasze ręce. To niesamowite, że jest autorka, która tak pięknie opowiada dzieciom o tym, jak wygląda życie jeża, od urodzenia, o tym jakie jeże mają zwyczaje. I wszystko tak pięknie, przystępnie i bajkowo. Skradła ta książka moje serce. I nie tylko moje, dzieci też.

Ależ ta książeczka jest cudna! Dla maluszków, z grubymi kartonowymi stronami, ze śliczną szatą graficzną, do tego ciekawa i mądra. Ze względu na grubość kartek nie boję się jej dać do rączek mojemu roczniakowi (nie zniszczy),a jednocześnie mogę czytać trzylatce, bo jest ciekawa i mądra. Nie znałam wcześniej serii o duszku Tuli Tuli, to pierwsza rzecz z tej serii, która...

Tuli Tuli to opiekuńczy duszek, mieszkający na Ziemi. Podgląda jak wygląda życie w różnych miejscach. Tym razem przebywa w parku, gdzie mieszka rodzina jeży. Stajemy się świadkami narodzin Tuptusia i maleńkiej Tyci i obserwujemy cykl ich dorastania. Młody czytelnik znajdzie tu mnóstwo informacji nie tylko o jeżach ale również o pozostałych mieszkańcach parku. Kto śpi w dzień a poluje w nocy, jakie inne zwierzęta mają igły, kto oprócz człowieka zagraża jeżom, jakie zwierzęta żyją samotnie, co mogą a czego nie powinny jeść? To tylko część ciekawych informacji jakie autorka przekazuje najmłodszym czytelnikom. Historia opiera się na zmianach jakie występują w różnych porach roku. Mają one duży wpływ na życie małych bohaterów. Bo przecież np. do zimy trzeba się solidnie przygotować. Bardzo różni się ona od lata kiedy noce są ciepłe i jest dużo jedzenia. Trzeba dużo pracy by można było spokojnie iść spać.
Seria o duszku Tuli Tuli to ciekawa lektura pełna ciekawostek. Czy wiedzieliście, że jeże potrafią w ciągu nocy przedreptać kilka kilometrów lub, że na Ziemi mieszkają już od 60 milionów lat, zdecydowanie dłużej niż człowiek ?
Książeczka jest bardzo ładnie wydana. Ilustracje Magdaleny Kozieł- Nowak ukazują w bardzo sympatyczny a zarazem realistyczny sposób środowisko życia zamieszkujących tu zwierząt. Zmieniające się pory roku stanowią wielobarwne tło historii o małym Tuptusiu i Tyci.
Dość istotne jest też to, że wydawnictwo z każdej kupionej książki przekazuje 1 zł na Fundację Primum ratującą jeże. Autorka przytacza też całą listę wskazówek jak pomóc tym urokliwym, pożytecznym zwierzętom, które zjadają wiele szkodliwych owadów. Wskazuje również na instytucje wspomagające jeże.
Świetna seria edukacyjna godna polecenia.

Tuli Tuli to opiekuńczy duszek, mieszkający na Ziemi. Podgląda jak wygląda życie w różnych miejscach. Tym razem przebywa w parku, gdzie mieszka rodzina jeży. Stajemy się świadkami narodzin Tuptusia i maleńkiej Tyci i obserwujemy cykl ich dorastania. Młody czytelnik znajdzie tu mnóstwo informacji nie tylko o jeżach ale również o pozostałych mieszkańcach parku. Kto śpi w...

Szczerze mówiąc to „Jeżykiem z parku” zostałam zaskoczona. Zawsze podglądam, co tam nowego piszą znani mi autorzy, co tworzą rysownicy i wydawało mi się, że niczego nie przeoczyłam. A jednak. Tak się skupiłam na serii książek o Basi (o której zresztą pisałam kilka dni temu),że opowieści o jeżu przeoczyłam, ale sięgnęłam ze względu na tytułowego bohatera. Moja córka kocha zwierzęta. Wśród nich ma jednak też swoje ulubione. A do tych należą sowy i jeże. Pierwsze widywane jedynie w filmach przyrodniczych i bajkach. Za to drugie organizują prawdziwe przemarsze przez nasz ogród i okolicę, w której każdy przy domu ma sporo zieleni z drzewami, glebę bogatą w dżdżownice, gady, płazy wędrujące z lasu. To zwiększa prawdopodobieństwo spotkania jeży w czasie wieczornych i nocnych spacerów, dzięki czemu możemy sobie spokojnie poobserwować ich tupot, zabawne przebieranie małymi łapkami, a nawet być świadkami ich głośnego mlaskania. Ponad to córka uwielbia oglądać filmy przyrodnicze o tych zwierzętach oraz czytać książki, z których może czerpać wiedzę o świecie.
I tu świetnie wpisała nam się książka „Jeżyk z parku. Tuli Tuli opowiada, kto gdzie mieszka” i przy okazji odkryłyśmy, że w serii „Tuli Tuli opowiada, kto gdzie mieszka” jest również piękna lektura o żółwiu, którą dodałyśmy sobie do listy i na pewno ją przeczytamy. Narrator całej serii jest duszkiem opiekuńczym Ziemi. Wędruje po zakątkach, ogląda żyjące tam zwierzęta, obserwuje zjawiska atmosferyczne, słucha opowieści zwierząt i małym czytelnikom pokazuje przyrodę. Dzięki niemu udajemy się wieczorem do parku Widzimy zapalające się nocą latarnie, obserwujemy panią jeżową szukającą miejsca na gniazdo, aby móc urodzić małe jeżyki. Następnie widzimy jak malutkie, różowiutkie kolczatki ssą mamę. Tuptuś i Tycia dużo jedzą i śpią, aby nabrać masy i sił do samodzielności. Od mamy dowiadują się, że bardzo ważne jest dostarczanie dużych ilości jedzenia, aby zimą być bezpiecznym. Widzimy jak zajadają się dżdżownicami, chrząszczami, ślimakami. Dowiadujemy się, że jeże boją się psów i kosiarek. Młodzi czytelnicy zrozumieją jak ważne jest pozostawianie stosów liści pod drzewami i tworzenie domków, a także zabezpieczenie śmieci, żeby zwierzęta nie wyjadały produktów, które im szkodzą. Śledząc przygody jeża poznajemy zwierzęta, które żyją w parkach. Poza najpopularniejszymi (kaczki, kuny, sikorki, wiewiórki) są te, które trudniej dostrzec i rzadziej występują (sowy, nietoperze, popielice, rysie). Dzieci uświadomią sobie też, że zwierzęta nieco inaczej niż my postrzegają świat. Do tego poznamy inne zwierzęta z kolcami, odkryjemy wrogów naturalnych, poznamy umiejętności jeży. Odkrywając samotniczą naturę naszego bohatera poznamy tez inne zwierzęta lubiące samotność. Poznajemy też miejsca, które mogą dać tym kolczastym zwierzętom schronienie w czasie chłodów.
Lekturę podsumowuje sporo ciekawostek o jeżach: od ilości kolców znajdujących się na ich grzbietach, przez ilość lat istnienia gatunku, po temat hibernacji. Przyjrzymy się też mapie i zobaczymy, gdzie na świecie można spotkać te zwierzęta oraz poznamy różnorodne parki. Do tego dowiemy się, w jaki sposób możemy pomóc jeżom. Poza tym zyskamy cenne informacje dotyczących organizacji, do których warto się zwrócić, aby pomagać tym zwierzętom. Jeśli nie spotykamy jeży, nie mamy sposobności, aby im pomóc to kupując książkę wspieramy organizację opiekującą się takimi zwierzętami. I w ten sposób możemy stać się w pewnym sensie ich opiekunami.
Książka pięknie ilustrowana, z dużą dawką wiedzy, solidnymi stronami (kartonowe) oraz minimalną ilością tekstu, który świetnie sprawdzi się też w przypadku nauki czytania. Opowieść Zofii Staneckiej wzbogacona pracami Magdaleny Kozieł-Nowak to lektura godna uwagi. Pod pozorem lekkiej historii o małym jeżu dzieci otrzymują solidną dawkę wiedzy, którą z powodzeniem wykorzystają w szkole. Młodsi czytelnicy będą mogli zabłysnąć wiedzą na temat zmieniających się pór roku oraz znajomością zwierząt. Zdecydowanie polecam!

Szczerze mówiąc to „Jeżykiem z parku” zostałam zaskoczona. Zawsze podglądam, co tam nowego piszą znani mi autorzy, co tworzą rysownicy i wydawało mi się, że niczego nie przeoczyłam. A jednak. Tak się skupiłam na serii książek o Basi (o której zresztą pisałam kilka dni temu),że opowieści o jeżu przeoczyłam, ale sięgnęłam ze względu na tytułowego bohatera. Moja córka kocha...