Zygmunt Nowakowski uważa, że zagonem, do którego prypisana jest nasza dusza, jest mowa polska, obyczaj polski, tradycja, polska, wspomnienie dziecinstwa, piosenki matki, nauki ojca, zabawy z kolegami, przeżycia w pracy, wspólne żołnierskie niebezpieczenstwa, wspólne polskie nadzieje i rozpacze. Jakże to masz z duszy wyrzucié czlowieku, który nagle chcesz się spodobać, jakie potrafisz o tym wszystkim zapomnieć? Choćbyś przeszedł tysiąc lasów, choćbyś spotkał w tej wedrówce najświatlejszych, najlepsych ludzi, nie ugadasz sie z nimi, nie dorozumiesz tak łatwo, jak kilku slowami, które zamienisz ze spotkanym rodakiem. Bo on z jednego slowa wie, co myślisz, bo on z jednego gestu wie, co ci na sercu. Ty jestes biedny, a on był bogaty; ty jesteś ze wsi, a on z miasta; ty jesteś z jednej części Polski, a on z drugiej; tys byl w Polsce z jednymi, a on z drugimi. A przeciez on i ty - wiecie pospólnie, co znaczy słowo... Polska. Takie sobie slowo dla innych, jak każda inna nazwa każdego kraju. Tylko dla was to słowo jest świętym słowem"!

Zygmunt Nowakowski uważa, że zagonem, do którego prypisana jest nasza dusza, jest mowa polska, obyczaj polski, tradycja, polska, wspomnienie dziecinstwa, piosenki matki, nauki ojca, zabawy z kolegami, przeżycia w pracy, wspólne żołnierskie niebezpieczenstwa, wspólne polskie nadzieje i rozpacze. Jakże to masz z duszy wyrzucié czlowieku, który nagle chcesz się spodobać, jakie pot...