Książki Zofii Staneckiej zawsze poruszają ważne dla dzieci tematy. Jest w nich coś swojskiego, sprawiającego, że mamy wrażenie, że bohaterzy powołani przez nią do istnienia są realni i namacalni. A wszystko przez to, że możemy popatrzeć na świat z ich punktu widzenia chociaż sami nie są narratorami. Seria książek „Basia” zabiera młodych czytelników w świat bliskich im tematów, codziennych sytuacji. Wykreowana przez pisarkę bohaterka staje się pretekstem do snucia wielu historii. Każda z nich jest wartościowa, pouczająca i można z powodzeniem wykorzystać w terapii, rozmów o odczuciach, mogą zachęcić do dzielenia się doświadczeniami dzieci. Świat małej bohaterki nie jest idealny, wymuskany i wspaniały. Jednak mali bohaterzy są kochani przez swoich rodziców, którzy pomagają im się zmierzyć z brutalnością otoczenia, a czasami z męczącą codziennością. Wokół kilkuletniej Basi znajdziemy całe mnóstwo przyjaciół, bliskich. Świat jest w tych opowieściach pięknie różnorodny i przez to interesujący. Mali bohaterzy są wrażliwi na sztukę, historię, otoczenie, napotykanych ludzi oraz zwierzęta, a także mikroby. Każdy element otoczenia to pretekst do pokazania wyzwań oraz świata dziecięcych emocji. Bohaterzy bywają nowymi sytuacjami początkowo są zszokowani, później przerażeni, zaciekawieni, aż w końcu zaczynają rozumieć zjawiska, z którymi się zderzają. Zofia Stanecka w swoich książkach pokazuje zwyczajny świat dzieci. Każdy wycinek codzienności to ciekawa i pouczająca historia wprowadzająca w świat pozytywnych wzorców, Nie ma tu obojętności. Za to czasami wręcz nadmierna ciekawość i opiekuńczość, której w świecie dorosłych już nie spotkamy. Do tego pokazanie świata z dziecięcej perspektywy sprawia, że mamy do czynienia z lekturami bardzo życiowymi, poruszającymi sprawy bliskie dzieciom, wyzwania, którym muszą stawić czoła. Kolejną wspaniałą rzeczą jest pokazanie, że cała rodzina uczestniczy w wychowaniu dzieci, a nie tylko rodzice. Nie ma tu egoistycznej postawy „zrobili se dzieciaki to niech teraz se je chowają”. Dzieci są tu częścią społeczności. Mniej wiedzą, wymagają opieki i uczenia, ale trzeba ich potrzeby szanować i do ich wątpliwości podchodzić z powagą.
Solidna oprawa, estetyczna szata graficzna, prosty żywy język – wszystko to sprawia, że młodzi czytelnicy bardzo chętnie sięgają po kolejne książki Zofii Staneckiej. Wielkim plusem prozy pisarki jest zachęcanie dzieci do przemyśleń oraz dyskusji. Każda przygoda kryje przesłanie. Bardzo podobają nam się też proste, ale jednocześnie fantastyczne ilustracje Marianny Oklejak. To właśnie one skutecznie przyciągnęły uwagę córki, kiedy osiem lat temu po raz pierwszy sięgnęła po książki z serii. Od tamtego czasu nadal zachwycamy się i tekstem i dopełniającymi go scenami z życia bohaterów. Na prostych rysunkach widzimy żywiołową akcję i całą masę emocji towarzyszących bohaterom. Zdecydowanie polecam.

Książki Zofii Staneckiej zawsze poruszają ważne dla dzieci tematy. Jest w nich coś swojskiego, sprawiającego, że mamy wrażenie, że bohaterzy powołani przez nią do istnienia są realni i namacalni. A wszystko przez to, że możemy popatrzeć na świat z ich punktu widzenia chociaż sami nie są narratorami. Seria książek „Basia” zabiera młodych czytelników w świat bliskich im...

Gdy mama przyszła odebrać Basię z przedszkola, podekscytowana Basia oznajmiła, że w sobotę organizowany jest piknik na przywitanie wiosny, a rodzice mają przygotować dobre rzeczy.
-Jakie rzeczy? - spytała mama
-No dobre...na przykład upieczesz ciasteczka.
- Ach tak... - mama uniosla brwi
-Tata usmaży naleśniki, Babcia zrobi sałatkę z ogoreczkami...A Dziadek...
-A ty Basiu, też coś zrobisz na piknik? - zainteresowała się mama.
-Oj, mamo, nic nie rozumiesz. Ja będę na tym pikniku była. I będę jadła. I bawiła się wesoło.
I właśnie taka jest Basia...:))
Piknik okazał się bardzo udany, Basi towarzyszyl oprócz rodziców i rodzeństwa, Misiek Zdzisiek, przez ktorego Basia przeżyła chwile rozpaczy bo...gdzieś się zagubił. Jednak ku radości naszej małej bohaterki, miał go przy sobie Janek, brat Basi.
Było ognisko z pieczonymi jablkami, przeciaganie liny, puszczanie baniek i spotkanie z wężem, który okazał się zaskroncem. I przede wszystkim była radość, nie tylko dzieci ale i rowniez rodziców:)

Gdy mama przyszła odebrać Basię z przedszkola, podekscytowana Basia oznajmiła, że w sobotę organizowany jest piknik na przywitanie wiosny, a rodzice mają przygotować dobre rzeczy.
-Jakie rzeczy? - spytała mama
-No dobre...na przykład upieczesz ciasteczka.
- Ach tak... - mama uniosla brwi
-Tata usmaży naleśniki, Babcia zrobi sałatkę z ogoreczkami...A Dziadek...
-A ty Basiu,...

Wiosna = piknik :)

Najnowsza książeczka z serii "Basia" to opowieść o leśnym pikniku, na który wybrały się dzieciaki z basinego przedszkola. Basia rzecz jasna także pojechała ;) A jakie spotkały ich wszystkich przygody?

Dzieciaki były podekscytowane już samym faktem udania się na tytułowy piknik. Wszak nie jest to codzienne wydarzenie. A na miejscu na dzieci czekało coś więcej niż tylko kocyki i kosze ze smakołykami ;) Wspomnę tylko o bańkach mydlanych i o odkrywaniu przyrody - reszty dowiedzcie się sami.

Książeczka jest bardzo miła i pozytywna w odbiorze. Być może za jej sprawą mali czytelnicy i słuchacze zatęsknią trochę za przedszkolem, szkołą, przyjaciółmi, czy za spędzaniem czasu na świeżym powietrzu - wszak szkoły i przedszkola są zamknięte, a wychodzić z domu się nie powinno... Ja bym jednak potraktował tę historyjkę nie jako powód do smutku i żalu, ale jako przypomnienie o tym, co będziemy mogli robić kiedy obecne problemy nas wszystkich się już - pozytywnie! - zakończą. I tak właśnie proponuję do wydźwięku tej lektury podejść :)

Dziękuję Egmont Polska za egzemplarz recenzencki.

Więcej na:
https://egmont.pl/Basia-i-piknik,24352814,p.html

https://cosnapolce.blogspot.com/2020/04/basia-i-piknik-zofia-stanecka-marianna.html

Wiosna = piknik :)

Najnowsza książeczka z serii "Basia" to opowieść o leśnym pikniku, na który wybrały się dzieciaki z basinego przedszkola. Basia rzecz jasna także pojechała ;) A jakie spotkały ich wszystkich przygody?

Dzieciaki były podekscytowane już samym faktem udania się na tytułowy piknik. Wszak nie jest to codzienne wydarzenie. A na miejscu na dzieci czekało coś...

Basia zagościła w moim domu za sprawą polecenia koleżanki, której pięcioletni wtedy synek uwielbiał serię o przygodach tej radosnej i zwykle grzecznej dziewczynki. Jednak dopiero po pewnym czasie moje trzyipółlatki doceniły humor i piękno tych historii, co mnie bardzo ucieszyło, gdyż osobiście od razu zapałałam wielką miłością do tej postaci i jej rodziny, która jest tak autentyczna w swoich relacjach, problemach, emocjach i rozmowach. Tym bardziej ucieszyłam się, że pojawiło się kolejne opowiadanie Zofii Staneckiej, zilustrowane przez Mariannę Oklejak, tym razem opisujące „Basię i piknik”. Jak zawsze spodziewałam się zabawnych wydarzeń, dziecięcych kłótni, dobrej zabawy, nadludzkiej cierpliwości rodziców trójki dzieci oraz po prostu interesującej przygody, która w równy sposób spodoba się mnie, jak i moim dzieciom.
Nasza bohaterka tym razem udaje się razem z rodziną i przyjaciółmi z przedszkola na piknik zorganizowany na leśnej polanie. Nie brakuje na nim pysznego jedzenia, zajmujących atrakcji i okazji do ubrudzenia się od stóp do głów, gier i zabaw, czyli po prostu interesująco spędzonego czasu. Bohaterom towarzysza oczywiście nie tylko pozytywny emocje, bo przecież, jak to w życiu, nawet na pikniku coś może pójść nie tak, jak byśmy sobie wymarzyli. Można na przykład zgubić swoja ulubioną przytulankę albo objeść się słodyczami tak bardzo, że rozboli brzuch.
Szczerze polecam młodym czytelnikom całą serię o Basi, bo posiadam już kilka tomów i żadna mnie nie zawiodła. O wartości czytania dzieciom nie muszę się rozpisywać, bo chyba każdy rodzic wie, że czytanie nie ma minusów, przynosi same korzyści – od wyciszenia, skupienia, po rozwój wyobraźni u dzieci, rozwój zasobów słownictwa, emocjonalności, rozumienia otaczającego świata. Potrzebne są do tego książki, które wzbudzają w dzieciach pozytywne emocji i trafiają w ich zainteresowania, a Basia właśnie taka jest. Każda z książek z jej przygodami opowiada o zwykłym życiu przedszkolaczki, która ma starszego brata Janka i młodszego Franka, niesamowitych rodziców, którzy starają się bardzo być wyrozumiałymi rodzicami i dobrze rozumieć swoje pociechy, dając im zawsze to, co najlepsze, jednak są tylko ludźmi i nie wszystko zawsze wychodzi im tak, jak by sobie życzyli.
Basia pokazuje normalną rodzinę i zwyczajny świat przedszkolaków, który jednak okazuje się fascynujący. W historii o pikniku wiele można wyczytać o tym, co rzeczywiście bawi i cieszy dzieci, jak lubią spędzać czas, co jest dla nich ważne. Dorośli też są tu sportretowani wnikliwie, trochę z przymrużeniem oka, a jednak jakże prawdziwie. Nie sposób nie dostrzec ogromnego poczucia humoru autorki, która we wspaniały sposób potrafiła pokazać, jak cudowne są nasze dzieci ze swoim naiwnym, beztroskim spojrzeniem na świat i otaczających ludzi.
Również ilustracje w książce są warte dostrzeżenia, bo choć sprawiają wrażenie nieskomplikowanych, to świetnie oddają nastrój beztroski, dobrego humoru i pozytywnych relacji, jakie są udziałem rodziny naszej sympatycznej bohaterki. Dziewczynka nie zawsze jest grzeczna i ułożona, jednak przez to jej przygody też stają się bardziej autentyczne. Widać to zwłaszcza w opisach relacji z rodzeństwem, które przecież naprawdę potrafi zaleźć za skórę, zwłaszcza w tym wieku i zwłaszcza gdy jest przeciwnej płci. Dorośli też odnajdą w nich trochę lustrzanego odbicia własnych emocji i starań, co być może ma szansę pomóc im uporać się ze swoimi trudnymi chwilami, a na pewno często poprawia humor. Dla nich dziecięca literatura tez może być pouczająca i przynosić wiele radości.

Basia zagościła w moim domu za sprawą polecenia koleżanki, której pięcioletni wtedy synek uwielbiał serię o przygodach tej radosnej i zwykle grzecznej dziewczynki. Jednak dopiero po pewnym czasie moje trzyipółlatki doceniły humor i piękno tych historii, co mnie bardzo ucieszyło, gdyż osobiście od razu zapałałam wielką miłością do tej postaci i jej rodziny, która jest tak...