Bajka Cindera i Elli dopiero się zaczyna a nie kończy, wbrew temu co sugeruje tytuł ;)

Dla mnie ta część to taki wielki, długaśki i bardzo rozbudowany epilog do Cindera i Elli. Chwilami aż zbyt rozbudowany i na siłę wyciągnięty niestety.
Tak, jest wzruszająco i nawet całkiem sensownie, ale chwilami autorka idzie w słodycz i cukierkowość aż za mocno.
Z rzadka też gubi sensowność, stąd słówko 'całkiem' w poprzednim zdaniu. Niektóre postacie jak ojciec Elli czy sama Ella mają skłonność do dramatyzowania. Coleman przesadza i bywa ślepy w kwestii swojej córki a jego córka pokonuje swoje problemy troszkę jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki.
W jednym momencie nie może sobie poradzić z wieloma sytuacjami a blizny są tematem turbotabu, by po pewnym wydarzeniu, nagle, wszystko zaczęło się układać.
Brian też jest wręcz zbyt idealny i perfekcyjny. Zawsze wie co zrobić, powiedzieć, jak zareagować. Wiem, to ma być finał bajki, zamknięcie historii i danie czytelnikowi całkowitej pewności, że dwójka głównych bohaterów będzie żyła długo i szczęśliwie. Pewnie, po kilkuset stronach zapewniania, nie mam ku temu wątpliwości, ale łatwość radzenia sobie z problemami innymi niż blizny Elli trochę poraża ;) wszystko układa się... jak w bajce bo jakżeby inaczej.

Pierwsza część mnie zauroczyła i zachwyciła. Druga to dopełnienie i mimo, że przeczytałam ją w kilka godzin to nie zajechała autostradą do serca. Była taka... Okej.
W zasadzie gdyby Kelly zawarła to w ramach nadal pierwszego tomu, ale w skondensowanej wersji byłoby lepiej.
Bo poznać mamę Briana, zobaczyć już dobre relacje Elli z przyrodnimi siostrami warto. Ale nikomu nic nie ubędzie jak nie przeczyta wielu zapychaczy ;)
Dlatego według mnie nie jest to pozycja obowiązkowa. Jak brak Wam kropki nad i, takiej tłustej i wyrazistej, to czytajcie to Zakończenie Bajki, ale bez presji ;)

Bajka Cindera i Elli dopiero się zaczyna a nie kończy, wbrew temu co sugeruje tytuł ;)

Dla mnie ta część to taki wielki, długaśki i bardzo rozbudowany epilog do Cindera i Elli. Chwilami aż zbyt rozbudowany i na siłę wyciągnięty niestety.
Tak, jest wzruszająco i nawet całkiem sensownie, ale chwilami autorka idzie w słodycz i cukierkowość aż za mocno.
Z rzadka też gubi...