Cinder i Ella. Tak się kończy bajka

Pierwsza część była trochę lepsza, ale zakończenie historii Cindera i Elli wciąż czytało się przyjemnie.
Lekka, z humorem, ale również poważna, bo teraz historia kręciła się głównie wokół problemu Elli z samoakceptacją i uważam, że dobrze zostało tu wszystko pokazane. Mimo że było dużo słodyczy, książka w ogólnym rozrachunku jest warta poświęconego jej czasu.

Pierwsza część była trochę lepsza, ale zakończenie historii Cindera i Elli wciąż czytało się przyjemnie.
Lekka, z humorem, ale również poważna, bo teraz historia kręciła się głównie wokół problemu Elli z samoakceptacją i uważam, że dobrze zostało tu wszystko pokazane. Mimo że było dużo słodyczy, książka w ogólnym rozrachunku jest warta poświęconego jej czasu.

Szczerze mówiąc, pierwsza część była o wiele lepsza od tej. Druga część przygód Cindera i Elli dłużyła mi się niesamowicie oraz nie potrafiłam się w ogóle wciągnąć. Ogólnie można rzec, że cała fabuła kręci się wokół kompleksu Elli na punkcie swoich blizn i chęci pójścia obu bohaterów ze sobą do łóżka, po pewnym czasie to się już mocno nudziło.

Szczerze mówiąc, pierwsza część była o wiele lepsza od tej. Druga część przygód Cindera i Elli dłużyła mi się niesamowicie oraz nie potrafiłam się w ogóle wciągnąć. Ogólnie można rzec, że cała fabuła kręci się wokół kompleksu Elli na punkcie swoich blizn i chęci pójścia obu bohaterów ze sobą do łóżka, po pewnym czasie to się już mocno nudziło.

Ta część była (moim zdaniem) gorsza od poprzedniej, lecz uważam, że obydwie są warte przeczytania.

Ta część była (moim zdaniem) gorsza od poprzedniej, lecz uważam, że obydwie są warte przeczytania.

Dobrze się bawiłam i milo spędziłam czas. Polecam

Dobrze się bawiłam i milo spędziłam czas. Polecam

Bardzo ciekawiło mnie zakończenie książki i choć uważam, że autorka całkiem dobrze sobie poradziła, chciałabym więcej. Epilog strasznie się dłużył i mam wrażenie, że był napisany inaczej od reszty książki. Ogółem jednak polecam przeczytać.

Bardzo ciekawiło mnie zakończenie książki i choć uważam, że autorka całkiem dobrze sobie poradziła, chciałabym więcej. Epilog strasznie się dłużył i mam wrażenie, że był napisany inaczej od reszty książki. Ogółem jednak polecam przeczytać.

Lekka i przyjemna lektura. Wyidealizowany i przesłodzony Cinder i walcząca z rodzinnymi traumami i brakiem samoakceptacji Ella powodują, że książkę czyta się jednym tchem. Wzrusza, bawi i momentami uczy miłości do samego siebie. Duża dawka emocji, a to najważniejsze.

Lekka i przyjemna lektura. Wyidealizowany i przesłodzony Cinder i walcząca z rodzinnymi traumami i brakiem samoakceptacji Ella powodują, że książkę czyta się jednym tchem. Wzrusza, bawi i momentami uczy miłości do samego siebie. Duża dawka emocji, a to najważniejsze.

A ja właśnie uważam, że ujęcie tego epilogu w rozbudowany drugi tom jest cenne, bo pokazuje właśnie, co następuje po „i żyli długi i szczęśliwie”. A mianowicie prawdziwe życie moi drodzy, które, o zgrozo, nie jest już ani takie zajmujące, usłane różami i pełne zwrotów akcji jak sama bajka. Jasne, w tej części nadal naszym bohaterom udaje się szczęśliwie nawigować między skałami problemów, piją sobie z dziubeczków i ogólnie darzą się miłością przez duże M, więc książka w dalszym ciągu podnosi na duchu, ale jest jednak inna niż pierwszy tom. Ta część zmusza do analizy sytuacji, podejmowania decyzji, ponoszenia ich konsekwencji oraz trudnych rozmów na ciągle te same tematy, jeżeli problem jest niełatwy lub poszczególne osoby mają różne stanowiska, co wielu osobom wydaje się nudne, ale takie rozmowy i dwustronna komunikacja są potrzebne w każdym związku — z partnerem, rodzicami, rodzeństwem, przyjaciółmi. No dobrze, temat seksu roztrząsany na łonie już nie tylko rodziny, ale na poziomie całego świata jest może trochę żenujący, ale z drugiej strony internet sprawił, że życie celebrytów jest właśnie rozkładane na takie czynniki pierwsze i wiecznie ocenia się atrakcyjność ich partnerów i partnerek. I właśnie temat akceptacji swojego ciała, swoich niedoskonałości i pokonywanie kompleksów to też bardzo ważny aspekt życia wielu nastolatków i młodych dorosłych i książka mocno się na tym skupia. Myślę, że ten drugi tom jest niesłusznie tak nisko przez niektórych oceniany, bo moim zdaniem fajnie jest, kiedy nawet taka pozycja czytana tylko dla rozrywki, na przykład młodzieżówka, trochę jednak rozrusza szare komórki.

A ja właśnie uważam, że ujęcie tego epilogu w rozbudowany drugi tom jest cenne, bo pokazuje właśnie, co następuje po „i żyli długi i szczęśliwie”. A mianowicie prawdziwe życie moi drodzy, które, o zgrozo, nie jest już ani takie zajmujące, usłane różami i pełne zwrotów akcji jak sama bajka. Jasne, w tej części nadal naszym bohaterom udaje się szczęśliwie nawigować między...

Książka wciąga od pierwszych stron, czyta się ją naprawdę szybko i ,,na jednym wdechu'', kiedy już zacznie się czytać nie można się od niej oderwać. Było bardzo romantycznie a bohaterowie byli przeuroczy.

Książka wciąga od pierwszych stron, czyta się ją naprawdę szybko i ,,na jednym wdechu'', kiedy już zacznie się czytać nie można się od niej oderwać. Było bardzo romantycznie a bohaterowie byli przeuroczy.

Bajkowo i słodko, romantycznie i pozytywnie. Ale też zmagania z samoakceptacją, traumami, rodzinnymi ranami i dorastaniem. Wciąga, porusza i ma szczęśliwe zakończenie. BOSKO!

Bajkowo i słodko, romantycznie i pozytywnie. Ale też zmagania z samoakceptacją, traumami, rodzinnymi ranami i dorastaniem. Wciąga, porusza i ma szczęśliwe zakończenie. BOSKO!

Pierwsza część zdecydowanie lepsza, ale w dalszym ciągu książkę czyta się szybko i przyjemnie.

Pierwsza część zdecydowanie lepsza, ale w dalszym ciągu książkę czyta się szybko i przyjemnie.