Ładnych kilka lat temu miałem przyjemność obejrzeć krótkometrażowe anime "Ona i jej kot". Pod tym króciutkim dziełem podpisał się jeden z moich ulubionych reżyserów Makoto Shinkai. Jak przystało na jego prace, anime było bardzo sentymentalne, wzruszające, pełne takiej typowej dla niego melancholijnej otoczki, w którą ubiera on codzienne dni. Anime naprawdę na długo zapadło mi w pamięć, niezmiernie ucieszyłem się więc widząc mangę zrobioną na jego podstawie. Czy udało się w niej oddać chociaż część emocji zawartych w animacji? Otóż tak! To nadal wzruszająca ale też kojąca opowieść o samotności i szukaniu swojego miejsca w życiu. Nie chcę się za bardzo rozpisywać na temat fabuły żeby nie psuć zabawy z czytania ale manga zdecydowanie nie ustępuje w tym przypadku anime. To prosta historia ale zarazem potrafiąca poruszyć jakieś emocjonalne struny. Fajnym zabiegiem jest poprowadzenie narracji z perspektywy kota co wprowadza sporo akcentów humorystycznych. Mangę czyta się szybciutko ale coś mi mówi, że będę jeszcze do niej wracał nie raz. Gdy się skończyła poczułem malutki niedosyt ale też ucieszyło mnie, że twórcy zostawili furtkę do własnych przemyśleń i interpretacji, cenię to sobie dużo bardziej niż łopatologiczne zakończenia. Podsumowując, zdecydowanie polecam i to nie tylko samotnym wrażliwcom ;) Jedna z najlepszych jednotomówek jakie się ostatnimi czasy ukazały.

Ładnych kilka lat temu miałem przyjemność obejrzeć krótkometrażowe anime "Ona i jej kot". Pod tym króciutkim dziełem podpisał się jeden z moich ulubionych reżyserów Makoto Shinkai. Jak przystało na jego prace, anime było bardzo sentymentalne, wzruszające, pełne takiej typowej dla niego melancholijnej otoczki, w którą ubiera on codzienne dni. Anime naprawdę na długo zapadło...