Problematyka, którą podjęła Autorka polecanej publikacji, związana z funkcjonowaniem grup religijnych określonych jako sekty czy kulty oraz ich uczestnikami, pozostaje w kręgu zainteresowania wielu doświadczonych badaczy. Materiał zebrany na półkach rodzimych księgarni, bibliotek i czytelni jest imponujący. Czy jednak wyczerpująco odpowiada na rodzące się pytania i nasuwające się wątpliwości?
Autorka doszła do wniosku, że niewystarczający poznawczo jest materiał odnoszący się do tożsamości indywidualnej (jednostkowej, osobowej) osób związanych z grupami religijnymi działającymi poza tradycyjnym Kościołem katolickim. Dlatego wyruszyła na poszukiwania w ramach zrealizowanych badań. Respondenci, dzieląc się swoim doświadczeniem zawartym w biograficznej narracji, wykazali się nie tylko umiejętnością (re)konstruowania przebiegu własnego życia, ale również jego analizy. Pozyskane (re)konstrukcje są nie tyle odtworzeniem ich drogi życiowej, ile również próbą argumentacji, uzasadniania dokonywanych wyborów i podejmowanych decyzji. Z dzisiejszej perspektywy mogłabym nazwać je „refleksyjnymi projektami Ja”. Możliwość podzielenia się osobistym doświadczeniem urzeczywistniła każdego z narratorów. Refleksyjne projekty Ja stały się świadectwem indywidualnego istnienia w świecie każdego z nich. Przeprowadzona (re)konstrukcja tożsamości nie była łatwa. Każdy badacz tworzy w pewnym sensie własny sposób poznawania i opisu przedmiotu badań.
Autorka traktując każdą opowieść w sposób głęboko zindywidualizowany, aby nie zatracić jej wyjątkowości i osobliwości, zrezygnowała z nastawienia na liczbę historii. Kwestie teoretyczne dotyczące tożsamości i religii: grup religijnych, ich uczestników oraz wyniki badań, tworzą sześć rozdziałów niniejszej książki. Pięć z nich ma charakter teoretyczny, natomiast rozbudowany rozdział szósty to analiza pozyskanego materiału empirycznego. Część przedstawionych treści pochodzi z dysertacji doktorskiej powstałej pod kierunkiem prof. dr hab. Ewy Kantowicz na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie.
Książka nie jest adresowana do konkretnego grona odbiorców; Autorka starała się nadać jej interdyscyplinarny charakter. Dokonując ostatecznego podsumowania, nie opuszcza ją pytanie: Czy wydźwięk przedstawionego materiału poddanego analizie nie jest nazbyt optymistyczny? Wszelkie komentarze w tej kwestii chciałaby jednak pozostawić Czytelnikom, dla których refleksji starała się zachować margines swobody interpretacyjnej. Praca z zebranym materiałem empirycznym to niekończący się dialog, to dostrzeganie kolejnych znaczeń, subtelności i odcieni w ludzkiej egzystencji. To także mimowolna analiza własnego losu. Kontakt z Innym niesie za sobą bezcenną możliwość wyłaniania podobieństwa i różnicy, których poczucie staje się nieodłącznym elementem budowania indywidualnego rozumienia nas samych. W przedstawionych historiach każdy może odnaleźć cząstkę samego siebie, osobistej historii własnego istnienia.