Jedenasty tom kolekcji traktuje o Sokratesie, co szczerze mnie zaskoczyło. Nie chodzi bynajmniej o to, bym nie uważał go za wielkiego filozofa – wręcz przeciwnie. Niemniej, poprzednie tomy, które mówiły o Platonie, Arystotelesie i Pitagorasie, często odwoływały się do postaci Sokratesa, zgrabnie opisując lwią część jego życia, doktryny, sposobu myślenia… Dzieło to wydaje mi się więc w jakiś sposób zbędne w kontekście całości, choć można z tym polemizować.

Poza tym tom nie różni się specjalnie od swoich poprzedników. Czytało mi się go z przyjemnością (choć może to zasługa „głównego bohatera”),rozdziały były ułożone w sposób bardzo spójny, przejrzysty i łatwy w odbiorze. Nie mogę jednak rzec, bym dowiedział się o Sokratesie czegoś nowego – wiedza z poprzednich tomów serii oraz kawałek wykładu na studiach polonistycznych na temat filozofa załatwiły sprawę. Niemniej, nie żałuję przeczytania książki.

To chyba wszystko. Z racji tego, że nie znalazłem tu żadnych literówek, do niczego nie mogę się przyczepić, niczego mi nie zabrakło i nie potrafię sobie teraz wyobrazić czegokolwiek, co mogłoby być zrobione lepiej, chętnie przyznam książce najwyższą możliwą ocenę. Chyba pierwszą, jeśli wziąć pod uwagę moje poprzednie recenzje tomów z Kolekcji Hachette.

Jedenasty tom kolekcji traktuje o Sokratesie, co szczerze mnie zaskoczyło. Nie chodzi bynajmniej o to, bym nie uważał go za wielkiego filozofa – wręcz przeciwnie. Niemniej, poprzednie tomy, które mówiły o Platonie, Arystotelesie i Pitagorasie, często odwoływały się do postaci Sokratesa, zgrabnie opisując lwią część jego życia, doktryny, sposobu myślenia… Dzieło to wydaje mi...

POLECAM!
Oryginalna myśl jest zawsze współczesna.
Moje opinie o literaturze, muzyce i filmie są w blogu "Trzy akordy na dwie ręce" oraz w powieści "BUfffO".

POLECAM!
Oryginalna myśl jest zawsze współczesna.
Moje opinie o literaturze, muzyce i filmie są w blogu "Trzy akordy na dwie ręce" oraz w powieści "BUfffO".