Niezwykle uradowało się me serce, gdy dowiedziałem się, że wychodzi autobiografia mojego ulubionego koszykarza oraz bohatera z lat młodości. Zaskoczenie było tym większe, ponieważ nie spodziewałem się akurat książki o tym sportowcu. Zawsze raczej krył w cieniu, unikał blichtru, mediów, wywiadów. Zresztą na boisku nie był postacią wpadającą w oko jako pierwsza. Za to napracował się na sukces innych, dziarsko wypracowując akcje.

Zastanawiałem się, na ile ciekawa będzie to postać i czy jego życie było rzeczywiście na tyle niezwykłe, by stworzyć z tego książkę. Z zapałem przystąpiłem do lektury. Niestety, John Stockton nie okazał się postacią zbyt barwną. Szczerze mówiąc, to jego życiorys jest dość prosty, bez specjalnych odchyleń. Wychowany w konserwatywnych poglądach, stateczny rodzic wielodzietnej rodziny. Prowadził życie usystematyzowane i bez specjalnych wybryków.

Stwierdzić muszę, że przygody tego wybitnego koszykarza, przed pojawieniem się w lidze NBA nie były porażające. Na dodatek wszystko to jest niezwykle chaotyczne napisane. Naprawdę ciężko się połapać o co czasem chodzi autorowi.
O wiele bardziej interesował mnie już świat wielkiej ligi, którą obserwowałem jako młokos. Rzeczywiście opis realiów rozgrywek od zaplecza był ciekawy. Interesujące okazały się również przytaczane anegdotki z okazji igrzysk olimpijskich czy zachowań poszczególnych zawodników.
Najbardziej zawiodła mnie część dotycząca wielkich pojedynków Bulls-Jazz. Nie dość, że została niezwykle skrócona, to Stockton mylił się w nich bardzo, aż strach pomyśleć, jakich błędów się dopuścił omawiając wcześniejsze zagadnienia, których redakcja nie była w stanie wyłapać i sprostować.

Moim zdaniem najciekawsza jest część poświęcona schyłkowi gry w zespole z Salt Lake City. Refleksje rozgrywającego na temat przemian jakie zaszły w zespole wraz z odejściem starych zawodników i wprowadzeniem w świat sportu elektroniki i komercji, są naprawdę interesujące.

Książka jest w mojej opinii przyzwoita, lecz tylko tyle. Nie ma tu specjalnie szokujących treści, które byłyby w stanie mnie zaciekawić. Właściwie nie wiele ta książka wniosła.

Niezwykle uradowało się me serce, gdy dowiedziałem się, że wychodzi autobiografia mojego ulubionego koszykarza oraz bohatera z lat młodości. Zaskoczenie było tym większe, ponieważ nie spodziewałem się akurat książki o tym sportowcu. Zawsze raczej krył w cieniu, unikał blichtru, mediów, wywiadów. Zresztą na boisku nie był postacią wpadającą w oko jako pierwsza. Za to...