Po przeczytaniu tegoż pierwszego tomu w myślach pojawia się francuskie wyrażenie, którego przekaz jest dosadny i prosty,Drodzy czytelnicy: "c'est la vie".
Upiorne "c'est la vie" krąży i otula swoim długim, czarnym płaszczem wszystkie historie. Bowiem jeden, jedyny raz odbija się echem ten zwrot. Wspomniane przeze mnie echo rozbrzmiało w zaszklonym biurze blond wygi, którą to można uznać za bywalczynię klitki tonącej w oparach nikotyny i alkoholu.

Wrażenie mam, że po otwarciu samej okładki "Sto Naboi" wkraczamy, albo wręcz "robimy maksymalny wjazd" w drzwi, za którymi siwy dym ostro gryzie po oczach, a wszystkie członki ciała czują niesamowity relaks, niby normalny człowiek wśród niezłej kliki. Inny świat, choć niegrzeczny to wciągający w literackim stylu.

Rewelacyjny komiks dla nietuzinkowych osobistości, bo akcja toczy akcję, bo grafika bardzo ładnie domknięta i estetycznie dopracowana - rzuca się w oczy od początku czytelniczej podróży, bo napięcie rośnie i opada tylko po to, aby znów wznieść się na wyżyny i tak dziwnie się dzieję, że ta parabola nie ma końca.

Mówiąc krótko i szczerze to udany wiraż w gangsterskim klimacie Pana Briana Azzarello! Za co osobiście chylę czoła, ponieważ utrzymanie godnej atmosfery na poziomie gry obrazowo-słownej do zadań łatwych nigdy należeć nie będzie.
Tymczasem otwierają się bramy drugiego tomiska. Z fartem, gdyż wybór elegancki...

Po przeczytaniu tegoż pierwszego tomu w myślach pojawia się francuskie wyrażenie, którego przekaz jest dosadny i prosty,Drodzy czytelnicy: "c'est la vie".
Upiorne "c'est la vie" krąży i otula swoim długim, czarnym płaszczem wszystkie historie. Bowiem jeden, jedyny raz odbija się echem ten zwrot. Wspomniane przeze mnie echo rozbrzmiało w zaszklonym biurze blond wygi, którą...