Teoria literatury w dawnych Indiach Sławomira Cieślikowskiego zawiera systematyczne przedstawienie ważniejszych zagadnień staroindyjskiej teorii literatury. Można w niej znaleźć sporo informacji o dawnych teoretykach indyjskich oraz ich dziełach i koncepcjach, które wywarły niebagatelny wpływ na rozwój teorii literatury także poza Indiami.

Publikacja ma wszelkie walory najwyższej klasy pracy naukowej, jest więc doskonałą lekturą dla specjalistów i niewątpliwie przyczyni się do zrozumienia osiągnięć kulturalnych Hindusów i ich wkładu do kultury światowej.

Książkę Sławomira Cieślikowskiego uzupełniają rozdziały autorstwa Jego uczniów: Cezarego Galewicza, Huberta Hładija, Lucyny Lipowskiej i Lidii Sudyki.

Sławomir Cieślikowski (1926) był w latach czterdziestych XX wieku uczniem znanego polskiego indianisty i tłumacza literatury sanskryckiej Stanisława Franciszka Michalskiego, a także wybitnego teoretyka literatury - Stefanii Skwarczyńskiej. W latach 1982-1994 pracował w Zakładzie Filologii Orientalnej Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie wykładał zagadnienia z zakresu staroindyjskiej teorii literatury, a także był opiekunem prac magisterskich. Był współorganizatorem konferencji teoretycznoliterackich: „Poetyka orientalna i jej recepcja w Europie" (Łódź, 1986),„Problemy teoretyczne związków literatur i sztuk Orientu i Zachodu" (Łódź, 1988) i „The Orient-West Comparative Perspective in Literary Theory" (Łódź, 1990). Jest autorem kilkudziesięciu artykułów na tematy związane ze staroindyjską teorią literatury.