Do książki wróciłam po trzech latach. Kiedy pierwszy raz zasiadłam do lektury, pierwszych kilka stron owiało mnie dusznym zapachem perfum Kleopatry, które odstraszył mnie od czytania. Z wielkim bólem i wyrzutami sumienia odłożyłam powieść do biblioteczki. Parę dni temu, zupełnie przypadkowo, w wyniku splotu najróżniejszych wydarzeń życiowych sięgnęłam po nią znów. Dziś bez wahania mogę stwierdzić, że fanki Greya nie rozczarują się, bo jest to pozycja, która powstała znacznie szybciej od 50 odcieni szarości i jest o niebo lepsza!
Powieść przesycona jest erotyzmem. W odróżnieniu od E. L. James, Jina Bacarr umieszcza akcję wydarzeń w ciekawych ramach czasowych, na przeddzień wybuchu II wojny światowej. Interesujący i egzotyczny jest również kraj, w jakim rozgrywa się akcja wydarzeń – Egipt, kraj który wówczas był mekką dla europejskiej arystokracji, która uciekała na afrykański kontynent, by spełnić swoje najbardziej wyuzdane marzenia erotyczne.
Perfumy Kleopatry mają podobny klimat do kultowego filmu Casablanca (1942) w reżyserii Michaela Curtiza.
Lady Eve Marlow prowadzi pamiętnik, w którym zwierza się ze swojego życia seksualnego, a także tłumaczy dokąd zaprowadziło ją uzależnienie od seksu i narkotyków. W tle opisywanych wydarzeń wybuchła II wojna światowa, która początkowo nie interesuje Eve, jednak później z pełnym zaangażowaniem włącza się do walki z wrogiem…
Lady Marlow jest narratorem niekonsekwentnym, zmienia wątki swojej opowieści, żongluje czasem, historiami, pozostawia wiele niedopowiedzeń i pozostawia czytelnika w niedosycie. Rezygnuje z obiecujących momentów swojej opowieści na rzecz niezwykle ważnych dla niej szczegółowych opisów scen erotycznych. Język jakim posługuje się Lady jest bogaty, nie brakuje w nim poetyckich zwrotów i porównań. Jednakże ciągłe nazywanie siebie neurotyczką miejscami jest denerwujące, bo przecież jest wiele synonimów tego słowa.

Do książki wróciłam po trzech latach. Kiedy pierwszy raz zasiadłam do lektury, pierwszych kilka stron owiało mnie dusznym zapachem perfum Kleopatry, które odstraszył mnie od czytania. Z wielkim bólem i wyrzutami sumienia odłożyłam powieść do biblioteczki. Parę dni temu, zupełnie przypadkowo, w wyniku splotu najróżniejszych wydarzeń życiowych sięgnęłam po nią znów. Dziś bez...