Jeszcze nie czytałam tak słabej książki dla dzieci.
To jest tak bardzo złe, że aż nie mam słów. Najlepszy byłby cytat, ale że w tej książce jest 30 mikro zdań, to mógłby mnie ktoś posądzić o przekopiowanie książki.

Pan Mikołaj jest astronomem. Wielkim. Nie wiadomo co zrobił, ani czym się wsławił. Jakaś teoria rzucona w jednym zdaniu, jakieś słońce wirujące, kłamstwo, prawda, nie, jednak wirujemy my, a może nie, może jednak to kłamstwo?
No nie wiadomo.

Wiadomo natomiast, że jako dziecko Mikołaj lubił kręcić jajkiem i że zostało mu to do starości. Wiadomo też, że miał fiksacje na temat wirowania.

Na 150 słów (jak twierdzi okładka) w tej książce, połowa to "obroty, obroty, obroty" i "wiruje, wiruje, wiruje".

A pan Mikołaj jak kręcił jajkiem po stole w dzieciństwie, tak robi to nadal na łożu śmierci. Nie wiem, może to się leczy?

Przeczytał mi to syn, a ja oszalałam, oszalałam, oszalałam...

Rany boskie, jak można?

Jeszcze nie czytałam tak słabej książki dla dzieci.
To jest tak bardzo złe, że aż nie mam słów. Najlepszy byłby cytat, ale że w tej książce jest 30 mikro zdań, to mógłby mnie ktoś posądzić o przekopiowanie książki.

Pan Mikołaj jest astronomem. Wielkim. Nie wiadomo co zrobił, ani czym się wsławił. Jakaś teoria rzucona w jednym zdaniu, jakieś słońce wirujące, kłamstwo,...