Jestem chyba gatunkiem ucznia na wymarciu, skoro lubię lekturę. I to jeszcze jaką! Taką, która napsuła krwi wielu gimnazjalistom! Jak dla mnie nie był to ani postrach, ani też ciężki orzech do zgryzienia.

"Krzyżacy" to powieść historyczna traktująca o czasach średniowiecza. Przyjemna, klimatyczna, jak dla mnie wspaniała w każdym detalu. Wiele osób rezygnuje z jej czytania, gdy natknie się tylko na słowo, którego nie rozumie. Ja problemów ze zrozumieniem treści nie miałam, może przez zasób słownictwa nabyty podczas czytania książek. Nawet gdy nie wiedziałam, co oznacza dane słowo, to były przypisy i wyjaśnienia.

Bohaterzy- według mnie świetnie wykreowani. Najbardziej chyba polubiłam Juranda, którego zachowanie było tematem mojej rozprawki w zeszłym roku. Jego poświęcenie, mściwość i honorowość mnie wzruszyła, pokuszę się nawet o stwierdzenie, że bardziej niż śmierć jego córki (chociaż warto zauważyć, że na tym fragmencie miałam wilgotne oczy, ta cała rozpacz Zbyszka i w ogóle).

Na sam koniec napiszę, że książka jest świetna, jak dla mnie nie była wcale nudna, a to że została napisana w sposób archaiczny było koniecznością, bo przecież Sienkiewicz nie pisał o XX wieku. Jedynym fragmentem, który mnie może nie tyle znudził co zmęczył, był opis bitwy pod Grunwaldem. Na tym się zawiodłam, co jest raczej w moim przypadku dziwne, bo lubię sceny, w których aż słychać dźwięk oręża, ale uspokajałam się, mówiąc do siebie, że to nie jest literatura współczesna.

Jestem chyba gatunkiem ucznia na wymarciu, skoro lubię lekturę. I to jeszcze jaką! Taką, która napsuła krwi wielu gimnazjalistom! Jak dla mnie nie był to ani postrach, ani też ciężki orzech do zgryzienia.

"Krzyżacy" to powieść historyczna traktująca o czasach średniowiecza. Przyjemna, klimatyczna, jak dla mnie wspaniała w każdym detalu. Wiele osób rezygnuje z jej...