I znów żałuję, że najpierw obejrzałam filmy, a dopiero później zabrałam się za czytanie książek. Znając zakończenie całego cyklu nie było nawet szansy, żeby dać się ponieść emocjom, a w tej części było ku temu kilka okazji.

Atmosfera zaczyna drastycznie gęstnieć, Harry na prywatnych lekcjach u Dumbledore'a poznaje przeszłość Voldemorta, co ma mu pomóc w nieuniknionej konfrontacji z Czarnym Panem. W Hogwarcie zaczynają się dziać dziwne wypadki, Harry niespodziewanie odkryje w sobie talent do eliksirów :) Nie da się też nie zauważyć, że hormony burzą się w naszych młodych bohaterach, zaczynają się więc pierwsze poważniejsze sympatie. Z jednej strony odkrywamy ważne szczegóły z przeszłości Voldemorta, co jest największym plusem tej części, z drugiej jesteśmy świadkami przesłodzonych do granic możliwości romantycznych scenek, co plusem żadnym nie jest, przynajmniej jak się jest już takim starym ramolem jak ja. Tak w skrócie mogę podsumować tom szósty przygód młodego czarodzieja.

Jeszcze jedna sprawa - męczą mnie dwie rzeczy, które, mam wrażenie, w każdym kolejnym tomie są coraz bardziej uciążliwe. Retrospekcje oraz powtórzenia. Ile razy można słuchać kto jest kim, jak wygląda, co robi. Wiem, że to książka raczej dla dzieciaków, ale bez przesady, chyba nawet średnio rozgarnięty dziesięciolatek jest w stanie zapamiętać kilka szczegółów.

I znów żałuję, że najpierw obejrzałam filmy, a dopiero później zabrałam się za czytanie książek. Znając zakończenie całego cyklu nie było nawet szansy, żeby dać się ponieść emocjom, a w tej części było ku temu kilka okazji.

Atmosfera zaczyna drastycznie gęstnieć, Harry na prywatnych lekcjach u Dumbledore'a poznaje przeszłość Voldemorta, co ma mu pomóc w nieuniknionej...