„Largo Winch”, jeden z trzech (obok „Thorgala” i „XIII) flagowych seriali wszech czasów pisanych przez Jean’a Van Hamme’a, nie miał w naszym kraju szczęścia. Najpierw z początkiem XXI wieku za edycję zabrała się oficyna Twój Komiks - ukazały się 4 pierwsze albumy. Następnie edycję przejął Egmont, który na fali francuskiej filmowej adaptacji w 2009 roku wznowił pierwsze 4 albumy w zbiorczym tomie, a w drugim zaprezentował kolejne 4. A potem na 7 lat cisza. Polscy fani serii wielokrotnie indagowali Tomasza Kołodziejczaka z Egmontu o podjęcie kontynuacji. Ostatecznie to Wydawnictwo Kurc - zupełnie nowy edytor, który pierwszy swój tytuł wydał jesienią ubiegłego roku, zajął się „Largo Winchem”. Nie będę ukrywał, że wznowienie serii jest dla mnie świetną informacją. Byłem (i pozostaję) fanem przygód pana Wincha.

(...) Teraz Largo Winczlav jest jedynym i prawowitym spadkobiercą fortuny (i firmy). Ten 26-letni mężczyzna jednak nie jest „dzieckiem korporacji”, nie czuje się dobrze ani w garniturze, ani za biurkiem. Woli podróżować, uwodzić piękne kobiety i wpadać w tarapaty. Serial „Largo Winch” to korporacyjny thriller sensacyjno-szpiegowski, a główny bohater uchodzić może za skrzyżowanie Bruce’a Wayne’a z Jasonem Bourne’em.

Akcja bieżącego tomu obejmuje dwa albumy serii, które połączone są jedną nicią fabularną, i rozpoczyna się od dziwnej rozmowy między dwoma panami. Rozumiemy, że jeden wynajmuje drugiego do jakiegoś zadania. Jak tylko przewrócimy stronę, lądujemy we włoskim mieście zakochanych, uczestniczymy w szaleńczym pościgu między kanałami, mostkami i uśpionymi kamienicami. Jest 3.00 w nocy, grupa mężczyzn kogoś ściga, cel pościgu jest jasny - eliminacja. Czytelnik nie ma zielonego pojęcia, kim jest ścigany mężczyzna, dlaczego ma zostać zamordowany, kto wydał na niego zlecenie, czy gangsterska scena ma coś wspólnego z poprzednią planszą, no i w końcu, dlaczego ostatnią życiową czynnością mężczyzny jest wysłanie faksu? Trzeba przyznać, że scenarzysta świetnie rozpisał początkowe wątki! Wystarczyło sześć plansz, aby przykuć uwagę czytelnika.

A dalej Jean Van Hamme radzi sobie równie dobrze. Intryga się rozwija, zatacza coraz szersze kręgi i wcale nie traci na atrakcyjności. Do wciągającej fabuły musimy dodać jeszcze atrakcyjną szatę graficzna, za którą odpowiada Philippe Francq. Realistyczny styl belgijskiego rysownika dobrze współgra z opowieścią....

- - -
cały tekst można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2016/07/05/largo-winch-tom-3/

„Largo Winch”, jeden z trzech (obok „Thorgala” i „XIII) flagowych seriali wszech czasów pisanych przez Jean’a Van Hamme’a, nie miał w naszym kraju szczęścia. Najpierw z początkiem XXI wieku za edycję zabrała się oficyna Twój Komiks - ukazały się 4 pierwsze albumy. Następnie edycję przejął Egmont, który na fali francuskiej filmowej adaptacji w 2009 roku wznowił pierwsze 4...