Jestem bardzo zainteresowany dalszym ciągiem. Początkowo trochę opornie wchodziłem w historię, ponieważ autorka miesza rzeczywistość z wizjami, koszmarami i mroczną fantastyką, a do tego raczy nas przeskokami czasowymi. Świetny przepis na chaos - ale ostatecznie w rozwoju fabuły można było się połapać i docenić jej zalety.

Najważniejszy jest nastrój - niby fantasy, jednak chwilami bardziej grozy. Ta manga naprawdę budzi niepokój i raczej trudno podczas czytania zachować optymizm - nie sądzę, aby bohaterowie dobrze skończyli... Postacie mają sekrety, tło wygląda wręcz baśniowo, a wykorzystanie (nieżyjącej?) Joanny d'Arc to świetny pomysł - bo na razie jest niejednoznacznym, intrygującym charakterem.

Ze względu na tematykę (Wojna Dwóch Róż) pojawiają się porównania do "Gry o tron". Coś pewnie jest w tym, że George R. R. Martin inspirował się tym wydarzeniem, ale poza tym manga Ayi Kanno i "Gra o tron" są różne. W "Requiem Króla Róż" mamy surrealistyczny klimat, problemy emocjonalne i sporo tajemnic, nie intrygi, politykę i uśmiercanie bohaterów na potęgę (choć to ostatnie może się zmienić, w końcu to dopiero początek serii).

Nie wszystko przekonuje (król tak po prostu wymyka się z pałacu?), lecz koniec końców pierwszy tom "Requiem Króla Róż" mnie ujął, ponieważ cenię mroczne fantasy z licznymi tajemnicami.

Jestem bardzo zainteresowany dalszym ciągiem. Początkowo trochę opornie wchodziłem w historię, ponieważ autorka miesza rzeczywistość z wizjami, koszmarami i mroczną fantastyką, a do tego raczy nas przeskokami czasowymi. Świetny przepis na chaos - ale ostatecznie w rozwoju fabuły można było się połapać i docenić jej zalety.

Najważniejszy jest nastrój - niby fantasy, jednak...