Styczeń i luty to u nas czas ciągłych chorób. Ale ten rok zdecydowanie wysuwa się na prowadzenie. Od stycznia T. był w przedszkolu może tydzień czasu. Ciągłe wirusy jelitowe, zapalenie ucha itd. Normalnie ręce opadają. Pomysły na rozrywkę dla znudzonego siedzeniem w domu przedszkolaka wyczerpują mi się w zastraszającym tempie. W tym tygodniu uratowała nas Nasza Księgarnia podsyłając rewelacyjną książeczkę Magdy Wosik Wytęż wzrok czyli ukryte obrazki. Jeśli czytacie z dziećmi Świerszczyk, to na pewno wyszukiwanki przez nią rysowane są wam dobrze znane (my jeszcze kojarzymy autorkę z ilustracji do Czarownicy piętro niżej). T. od tej strony zaczyna zawsze lekturę pisemka, czasem nawet jeszcze po drodze z kiosku. A tu proszę! Taki rarytas! Cała książeczka z ukrytymi obrazkami. To nawet chorowanie już nie jest takie złe. Bo też w książeczce jest co robić. Trzeba odnaleźć mnóstwo przedmiotów, zwierząt, liter itp. Elementy zostały ukryte przez autorkę na charakterystycznych czarno-białych ilustracjach i trzeba mocno wytężać wzrok, żeby je wszystkie odnaleźć. A to jeszcze nie koniec, bo potem należy je pokolorować. Zabawa na długie godziny. Tymek siedzi niezmordowanie od tygodnia i szuka, potem odznacza ołówkiem znalezionych delikwentów i przedmioty, a następnie koloruje co lepsze kąski. Ciężko mu się zdecydować, bo autorka bardzo się postarała, żeby przyciągnąć uwagę dziecka. Ba! Bywa nawet, że urządzamy sobie rodzinne poszukiwania, więc i dorośli nie pogardzą taką rozrywką.
Magda Wosik, w swojej książce wzbogaciła wyszukiwanki o zabawne wierszyki i rymowanki, które znajdują się przed każdym obrazkiem. To jest dla nas nowość, ponieważ w Świerszczyku tego nie ma. Napisane z dużym humorem, wprowadzają czytelnika w temat kolejnej odkrywani. Jeśli zajrzycie na koniec książki to znajdziecie także podpowiedzi, które mogą się przydać młodszym dzieciom. Chociaż ja nie polecam zaglądać, bo stracicie wówczas mnóstwo zabawy.
Wytęż wzrok to po Cyrku na kółkach nasz kolejny hit jeśli chodzi o kreatywne książeczki do rozwiązywania przeróżnych zadań. Świetne wydana, na grubym papierze idealnym do kolorowania i bazgrolenia. W ciekawy sposób zachęca dziecko do zabawy, a przy okazji ćwiczy koncentrację i cierpliwość. Krótkie, humorystyczne wierszyki świetnie nadają się do czytania. W zasadzie T. sam mnie oświecił w tej kwestii, kiedy podczas wyszukiwania zaczął sobie czytać i podśmiewać się pod nosem. Polecamy i czekamy na kolejną książeczkę, bo też autorka obiecuje, że ciąg dalszy nastąpi:)

Styczeń i luty to u nas czas ciągłych chorób. Ale ten rok zdecydowanie wysuwa się na prowadzenie. Od stycznia T. był w przedszkolu może tydzień czasu. Ciągłe wirusy jelitowe, zapalenie ucha itd. Normalnie ręce opadają. Pomysły na rozrywkę dla znudzonego siedzeniem w domu przedszkolaka wyczerpują mi się w zastraszającym tempie. W tym tygodniu uratowała nas Nasza Księgarnia...