Postępowanie człowieka nie może nie być przedmiotem jego zastanowienia, a gdy to zastanowienie ma cechy systematycznego i metodycznego myślenia i badania, staje się ono filozofowaniem. Istnieje więc osobny dział filozofii, który się zajmuje postępowaniem ludzkim, i dział ten można objąć nazwą filozofii czynu, czy też filozofii praktycznej lub moralnej; z grecka nazywamy go etyką, czyli nauką obyczajów (od wyrazu ethos - obyczaj).
Ze wszystkich dziedzin filozofii dziedzina życia moralnego pierwsza stała się przedmiotem zastanowienia umysłu człowieka, ale w wielu nawet społeczeństwach filozofowanie na tym punkcie stanęło i dalej nie poszło. Toteż w nadawniejszych zabytkach myśli ludzkiej zawsze znajdziemy ślady zapatrywań etycznych, świadczących o refleksji nad zasadami postępowania moralnego.

I nie mogło być inaczej; podstawowe pojęcia moralne o tym, co jest dobre, a co złe, co wolno, a czego nie wolno, były dla codziennego życia jednostek i społeczeństw nieodzowne i domagały się jak najprędzej choćby najogólniejszego sformułowania.