O dziewczynie, która wymodliła sobie wielką miłość…

W małej książeczce zatytułowanej „Powiedz tylko słowo” można znaleźć nie tylko ciekawą współczesną historię miłosną, ale również świadectwo głębokiej duchowej przemiany.
Gdybym nie wiedziała, że książka oparta jest na autentycznych wydarzeniach, pewnie po lekturze byłabym zawiedziona… że taka nieprawdopodobna, naciągana, a nawet wydumana. Tylko że ta historia wydarzyła się naprawdę. Powieść Anieli Mencel przekonuje po raz kolejny, że najbardziej niesamowite historie pisze samo życie.

Podczas lektury często miałam wrażenie, że siedzę sobie z postrzeloną młodszą siostrą (której osobiście niestety nie mam) i słucham jej pełnej emfazy opowieści. Tą siostrą jest oczywiście nie kto inny, a Anka, bohaterka i narratorka książki.
Anka to nie jest ten typ bohaterki literackiej, jaki bym lubiła i ceniła. To roztrzepana młoda singielka, która szczyci się tym, jaka jest atrakcyjna, inteligentna, bogata, a nawet tym, że jest tzw. wierzącą niepraktykującą. Owszem robi karierę, odnosi sukcesy, spełnia wszystkie swoje zachcianki, ale jest przede wszystkim skupioną wyłącznie na sobie afektowaną egocentryczką, w głębi serca samotną i obsesyjnie spragnioną miłości. Autorka obnaża bezlitośnie pustotę bohaterki i wszystkie jej słabości, odwołując się wprost do Dekalogu. Okazuje się bowiem, że ta skądinąd dosyć sympatyczna osóbka na każdym kroku wykazuje się godną ubolewania słabością charakteru i skłonnością do popadania w konflikt z boskimi prawami. Autorka zaopatrzyła ją na szczęście w coś niezwykłego, w coś, co osobiście nazwałabym duchową intuicją. Bohaterka w trudnych chwilach instynktownie zwraca się do Boga. Są to piękne momenty, ale bardzo ulotne. Modlitwa na krótką chwilę uskrzydla Ankę, ale po chwili ląduje ona twardo na ziemi, razem ze wszystkimi swoimi słabostkami.

Zdecydowanym atutem książki jest przesympatyczna historia szalonej internetowej miłości, która spada na bohaterów dosłownie jak grom z jasnego nieba. Ja wierzę głęboko w taką miłość wymodloną u samego Boga. Sama wymodliłam sobie wspaniałego męża, więc ten wątek wyjątkowo przypadł mi do gustu.

To, co najważniejsze, autorka zostawiła jednak na sam koniec. Na kilku ostatnich stronach znajdziemy bowiem świadectwo niespodziewanego głębokiego nawrócenia. Ta część rzuca nowe światło na całą historię. Szkoda, że autorka nie pokusiła się o jakiś ciąg dalszy. Zakończenie spada na czytelnika znienacka i wywołuje poczucie niedosytu. Książka zawiera szczegółowe studium współczesnej karierowiczki, autorka przedstawiła dokładnie, jak wyglądało życie bohaterki „przed” – przed miłością i przed nawróceniem, ale sama przemiana jest opisana w sposób raczej enigmatyczny, w dodatku nie wiemy nic na temat tego, co nastąpiło potem.
Minusem powieści jest moim zdaniem jej mała objętość i pewna naiwność czy może prostota przekazu. Choć książka nie trafi zapewne do kanonu klasyki chrześcijańskiej, trzeba przyznać, że jest wciągająca i daje do myślenia. Z całą pewnością wyróżnia się spośród innych współczesnych, tak często trywialnych historii obyczajowych.

O dziewczynie, która wymodliła sobie wielką miłość…

W małej książeczce zatytułowanej „Powiedz tylko słowo” można znaleźć nie tylko ciekawą współczesną historię miłosną, ale również świadectwo głębokiej duchowej przemiany.
Gdybym nie wiedziała, że książka oparta jest na autentycznych wydarzeniach, pewnie po lekturze byłabym zawiedziona… że taka nieprawdopodobna, naciągana,...