Pierwszym etapem było oswojenie się ze stylem autora, w końcu dość archaicznym. Potem można już swobodnie czerpać z błyskotliwych analiz sięgających znacznie dalej niż XVIII i XIX sztuka wojenna. Dla mnie, trenera to prawdziwa kopalnia koncepcji strategicznych i taktycznych oraz zadziwiająco wnikliwa analiza psychologiczna walki. mam wrażenie, że zdefiniował przy okazji relację nadrzędno- podrzędną antycypując zarządzanie złożonymi strukturami typu korporacje czy współczesne administracje. A może te struktury wyrosły po prostu z konstruktu militarnego i dlatego go odzwierciedlają ? kto wie, być może pruska lub austrowęgierska armia jest protoplastą współczesnego korporacjonizmu?

Pierwszym etapem było oswojenie się ze stylem autora, w końcu dość archaicznym. Potem można już swobodnie czerpać z błyskotliwych analiz sięgających znacznie dalej niż XVIII i XIX sztuka wojenna. Dla mnie, trenera to prawdziwa kopalnia koncepcji strategicznych i taktycznych oraz zadziwiająco wnikliwa analiza psychologiczna walki. mam wrażenie, że zdefiniował przy okazji...

Bardzo ciekawa praca, która rzuca wiele światła na zrozumienie sposobu prowadzenia wojen w I połowie XX wieku. Ponad sto lat po napisaniu książka nieco się zdezaktualizowała i czytanie bywa mozolne, aczkolwiek rozdziały dotyczące "filozofii wojny" są ponadczasowe i uniwersalne.

Bardzo ciekawa praca, która rzuca wiele światła na zrozumienie sposobu prowadzenia wojen w I połowie XX wieku. Ponad sto lat po napisaniu książka nieco się zdezaktualizowała i czytanie bywa mozolne, aczkolwiek rozdziały dotyczące "filozofii wojny" są ponadczasowe i uniwersalne.