Historia Holy, młodej bizneswoman, która poznaje swoje drugie oblicze, podejmując wiele nieprzemyślanych decyzji. Przez to dowiaduje się, co to znaczy "upaść na dno".

Książka pisana jest z perspektywy Holly, a inne fragmenty np z perspektywy jej przyjaciółki Meg. Najczęściej jednak narratorką jest Holly. Moim zdaniem jest chaotyczna i czasem nużąca. Czytałam już parę książek Nicci French i zgadzam się z jedną z opinii tutaj, że książki tego pisarskiego duetu mają dwoiste oblicze: z jednej strony przyciągają, z drugiej czasem nużą, a i zakończenie często jest przewidywalne. Od psychologicznej książki oczekiwałabym jednak, żeby zakończenie, choć lekko mnie zaskoczyło, a często okazuje się, że jest tak przewidywalne, że od razu prawie można się domyślić. Dla mnie to wada, bo skoro ma być to książka psychologiczna, to chciałabym, by mnie lekko zaskoczyła itp.

A jaka jest ta książka? Zaczyna się ciekawie moim zdaniem, widzimy pierwszą nieprzemyślaną decyzję Holly. Potem obserwujemy co przeżywa, myśli. Było to ciekawe, ale wadą jest dla mnie, że czasem tych przeżyć jest wręcz za dużo, nawet jak na psychologiczną książkę. Można odczuć przesyt po prostu. Poznajemy też jej przyjaciółkę Meg, męża Charliego. Bohaterowie bywają mocno irytujący, ale widocznie taka ich tutaj rola. Mimo jej wad najbardziej chyba polubiłam Holly, bo mimo wszystko miała charakter jakiś, tamci byli dla mnie jacyś tacy bezbarwni. Dlatego uważam, że autorzy mogli jakoś inaczej ich skonstruować trochę. Dalsze wydarzenia pokazują znowu nieprzemyślane decyzje bohaterki. Coraz bardziej dostrzegamy, że nie potrafi ona dostrzec jak te decyzje mogą zaważyć na jej dalszym życiu. Potem jest pewien punkt zwrotny, dosyć ciekawy, ale przewidywalny raczej. Jeszcze później kolejny, też przewidywalny, ale przyznam, że pod koniec w rozdziale "Umieranie drugie" robi się ciekawie, czytałam wtedy książkę z naprawdę dużym zainteresowaniem. Już wcześniej domyślałam się tego co może się wydarzyć, ale i tak byłam ciekawa dalszych stron.

Podsumowując: książka nierówna, autorzy mieli świetny pomysł na fabułę, ale nie jest ona zrealizowana super. W jednym miejscu dobrze zrealizowana, w innym średnio. Przemyślenia bohaterów, ich psychologizm dosyć fajnie rozbudowane, ale Meg i Charlie jak pisałam dla mnie trochę bez wyrazu, mogli inaczej zbudować ich postacie. Przez tę nierówność książka czasem mnie nudziła lub irytowała i ogólnie spodziewałam się więcej, ale jest to też moim zdaniem książka zła. Myślę, że dzięki dobremu tematowi zostanie w mojej głowie na dość długo i pobudziła mnie też do refleksji. Jest dobra jak dla mnie, ale nie ukrywam, spodziewałam się więcej i moim zdaniem autorzy w wielu książkach (nie tylko w tej, bo jak pisałam czytałam parę ich książek już) nie wykorzystują w pełni potencjału wymyślonej przez siebie historii. Nicci French ma taki styl, że nie każdemu przypadnie do gustu no i właśnie moim zdaniem świetna książka to nie jest. Z tego powodu ani nie polecam ani nie odradzam. No, ale można przeczytać.

Historia Holy, młodej bizneswoman, która poznaje swoje drugie oblicze, podejmując wiele nieprzemyślanych decyzji. Przez to dowiaduje się, co to znaczy "upaść na dno".

Książka pisana jest z perspektywy Holly, a inne fragmenty np z perspektywy jej przyjaciółki Meg. Najczęściej jednak narratorką jest Holly. Moim zdaniem jest chaotyczna i czasem nużąca. Czytałam już parę...