Warto się czasami zastanowić

Czasami człowiek w swoim pędzie, zazwyczaj nie wiadomo dokąd, przystanie. Zastanowi się. Każdego z nas to dopada. Czasami to tylko chwila, po której chwytamy mocniej teczkę, z którą biegniemy na następne, byle nie spóźnione spotkanie, albo wciśniemy mocniej pedał gazu, żeby zdążyć tam, gdzie się śpieszymy. Jednak czasami ta chwila wystarczy - przeleje czarę goryczy, albo przechyli szalę i zaczniemy inaczej żyć, inaczej się zachowywać, albo przynajmniej spróbujemy to zrobić. Właśnie dla takich - przystających, lub zamierzających przystanąć jest omawiana przeze mnie właśnie książka – „Mniej znaczy więcej. Duchowość dla zabieganych” Briana Drapera wydana przez wydawnictwo Zysk i S-ka.

Już widzę Wasze zdziwione miny. Cóż on tam znowu znalazł, nie miał nic lepszego do przeczytania? Widocznie nie. Wyznaję zasadę, że jak często my wybieramy książki, tak samo często książki wybierają nas. Wiadomo, jesteśmy w jakimś tam stanie, coś przeżywamy, albo i nie i właśnie wtedy książki odpowiednie do naszego nastroju wpadają nam do łapki. Widocznie ich potrzebujemy, z różnych oczywiście powodów: dla relaksu, dla fabuły lub akcji, dla wyjaśnienia jakiegoś problemu, a czasami dla zachwytu po prostu.

Tak też trafiłem na omawianą książkę. Otrzymałem newsletter z Zyska w momencie, kiedy taka książka wydawała mi się potrzebna. Przypuszczam, że kiedy indziej nie zainteresowałaby mnie, a może nawet obszedłbym ją szerokim łukiem.

Książka krótka, 176 stron, normalny format, dużo światła, ale przecież nie o ilość znaków w tego typu książkach chodzi, tylko o przesłanie. Czasami wystarczy tylko jakieś hasło, jedno hasło, aby przeczytanie książki zapisać do udanych czynności. Oczywiście przy tego typu pozycjach istnieje bardzo cienka granica pomiędzy przekazaniem idei, pomysłu, bądź co bądź na życie, a wtrącaniem się, wścibstwem, pustosłowiem i demagogią. Zazwyczaj, jak spojrzę na tego typu pozycje, to przypominają mi się amerykańscy telewizyjni kaznodzieje. Mam takie nieodparte wrażenie, że zaraz ktoś spróbuje mnie stłamsić, wmówić, że to, co myślę i robię, to na pewno robię źle; że mam to natychmiast zmienić.

Przejdźmy jednak do książki, w końcu to niej jest mowa, a nie o wszystkich do niej podobnych. Jest podzielona na sześć rozdziałów, w każdym z nich mamy kilka punktów. Dodatkowo każdy z nich jest zakończony, jak to autor nazywa „manifestem” - swoistym podsumowaniem, czy zaznaczeniem najważniejszych myśli. Manifesty te, to takie trochę prawdy objawione, czasami koszmarki, ale w większości myśli, po przeczytaniu których mamy refleksję, że to jest prawda, że ma facet rację. Oczywiście bronimy się przed prostotą jego haseł: tak dobrze mu się pisze, bo jest na pewno bogatym Amerykaninem, który nie musi codziennie biegać do znienawidzonej pracy za marne grosze. Nie musi użerać się neurotyczną teściową i sąsiadką podsłuchiwaczką i podgladaczką, itd., itp. Jednak przecież nie o to chodzi. Draper starał się napisać książkę uniwersalną, żebyśmy zastanowili się nad swoim życiem, a nie po to, aby uratować nas od nie wiadomo jakiej katastrofy.

ciąg dalszy na stronie:
http://szortal.com/node/3857

Warto się czasami zastanowić

Czasami człowiek w swoim pędzie, zazwyczaj nie wiadomo dokąd, przystanie. Zastanowi się. Każdego z nas to dopada. Czasami to tylko chwila, po której chwytamy mocniej teczkę, z którą biegniemy na następne, byle nie spóźnione spotkanie, albo wciśniemy mocniej pedał gazu, żeby zdążyć tam, gdzie się śpieszymy. Jednak czasami ta chwila wystarczy -...