Powiem tak, powieści Smitha czytałam wręcz z zapartym tchem i ciągle mi było mało. Przeczytałam całą wspaniałą sagę egipską, początek sagi rodu Courtneyów też jest niezmiernie wciągający i interesujący, ''Gdy poluje lew'', ''Odgłos gromu'', Upadek wróbla'', ''Płonący brzeg''. Niestety bardzo się rozczarowałam kolejnymi tomami, im dalej tym gorzej. Ciągła monotonia tekstu, powtarzanie tych samych schematów, czytając wręcz przewidywałam co się za chwilę wydarzy, brak efektu zaskoczenia, jak w telenoweli przekalkowanej kilka razy. Przykro mi panie Wilbur, ale chyba sam pan się zmęczył pisząc kolejne perypetie państwa Courtney. Nieco przydługie, kopiowane zachowania i sytuacje. Rozumiem, iż jest to historia o Afryce więc o pięknie tamtejszej przyrody nie da się zapomnieć, jedna opisy polowań i uwidocznienie zainteresowań kłusowniczych autora dodatkowo mnie zniesmaczyło. Następną kwestią, która odpycha mnie od pana Smitha to nieco macosze traktowanie kobiet przedstawianych często w sposób bardzo zdawkowy, a jednocześnie nadający im cechy naiwności i nieporadności (wyjątek, właścicielka kopalni diamentów,pani Centaine). Czekają mnie jeszcze ostatnie tomy ''Monsun'', ''Błękitny horyzont'' i naprawdę czytam je z wielką nadzieją na poprawę sytuacji. Myślę, iż pan Smith ma ogromny potencjał i bardzo ciekawe pomysły, ale błagam bez monotonii i kalkowania poprzednich historii. Zobaczymy co będzie dalej!!

Powiem tak, powieści Smitha czytałam wręcz z zapartym tchem i ciągle mi było mało. Przeczytałam całą wspaniałą sagę egipską, początek sagi rodu Courtneyów też jest niezmiernie wciągający i interesujący, ''Gdy poluje lew'', ''Odgłos gromu'', Upadek wróbla'', ''Płonący brzeg''. Niestety bardzo się rozczarowałam kolejnymi tomami, im dalej tym gorzej. Ciągła monotonia tekstu,...