Nie przeczytałam w całości (a kto by czytał?!), ale blisko 200 stron, więc opinię wyrazić mogę. Chociaż będzie mi trudno, bowiem jest ona niejednoznaczna. Wynika to z faktu, że każdy podrozdział był pisany przez inną osobę. Jednym ta sztuka wychodziła lepiej, drugim trochę gorzej. Niektóre fragmenty były napisane zrozumiale i przystępnie, w przypadku innych najlepszym określeniem byłoby słowo bełkot.
Odbiór treści utrudniał mi dodatkowo fakt, że podręcznik znalazłam w wersji tekstowej gdzieś w sieci i aż roiło się w nim od literówek i błędów. Niestety, w lokalnych bibliotekach jest znacznie mniej książek niż studentów.
Na pewno jednak coś z tej lektury pozostanie mi w głowie, a i do zakresu tematycznego przyczepić się nie można. Podręcznik ten porusza bowiem nie tylko tak oczywiste tematy z kręgu pedagogiki specjalnej jak niepełnosprawność ruchowa i intelektualna, głusi i niewidomi, przewlekle chorzy, osoby z trudnościami w uczeniu się, ale także m.in. problem starości i sposoby postępowania z uczniem uzdolnionym (choć akurat styl pisania tegoż artykułu absolutnie nie przypadł mi do gustu).
Swoista podstawa dla pedagogów.

Nie przeczytałam w całości (a kto by czytał?!), ale blisko 200 stron, więc opinię wyrazić mogę. Chociaż będzie mi trudno, bowiem jest ona niejednoznaczna. Wynika to z faktu, że każdy podrozdział był pisany przez inną osobę. Jednym ta sztuka wychodziła lepiej, drugim trochę gorzej. Niektóre fragmenty były napisane zrozumiale i przystępnie, w przypadku innych najlepszym...