Pozycja ciekawa, chociaż dosyć jednorodna. Motyw spotkania na którym okazuje się, że zamiast stu bilionów potrzebne będzie sto kwadrylionów pojawia się chyba w każdym rozdziale i co do zasady jest ich motywem przewodnim.

Pozycja ciekawa, chociaż dosyć jednorodna. Motyw spotkania na którym okazuje się, że zamiast stu bilionów potrzebne będzie sto kwadrylionów pojawia się chyba w każdym rozdziale i co do zasady jest ich motywem przewodnim.

Wyważona, świetnie udokumentowana kronika kryzysu 2008. Oczywiście fabularyzowana, co autor skrupulatnie zaznacza. Tyle że fabularyzowane są drobiazgi, takie jak to, co prawdopodobnie sobie myślał albo co jadł na śniadanie ten czy inny decydent. Rzeczy naprawdę ważne (jakie kto zajmował stanowisko w dyskusji, kto z kim się spotykał, gdzie i o której, jak kto reagował na wydarzenia) są oparte na zdobytych przez autora dokumentach i przeprowadzonych bezpośrednio wywiadach. Tam, gdzie cytowane są źródła ogólnodostępne, przypis mówi dokładnie, w jakim tytule i na której stronie można cytowaną wypowiedź znaleźć. I to jest naprawdę niewygodna książka dla mas, żyjących złudzeniami, że potężni i bogaci prezesi to jacyś Iron Mani nie z tej ziemi. Nie. Choć trudno w to uwierzyć, to byli i są zwykli ludzie, często inteligentni, wykształceni, ale ludzie - podatni na chciwość, gniew i panikę.

Wyważona, świetnie udokumentowana kronika kryzysu 2008. Oczywiście fabularyzowana, co autor skrupulatnie zaznacza. Tyle że fabularyzowane są drobiazgi, takie jak to, co prawdopodobnie sobie myślał albo co jadł na śniadanie ten czy inny decydent. Rzeczy naprawdę ważne (jakie kto zajmował stanowisko w dyskusji, kto z kim się spotykał, gdzie i o której, jak kto reagował na...

Książka dziennikarza New York Timesa ukazująca kulisy kryzysu w 2008 r. Mniej jest w niej ekonomii, a więcej polityki; poznajemy, co nieco przytłacza, mnóstwo zaangażowanych w ratunkowe działania osób: dyrektorów instytucji finansowych, pracowników administracji rządowej i Fedu. Akcja toczy się tu od rozmowy do rozmowy.

Widać napracowanko, jednak poleciłabym tę pozycję jedynie zainteresowanym. Chyba tylko jeden bohater został przedstawiony w negatywniejszym świetle, reszta jest szczerze zatroskana o kraj, akcjonariuszy i podległych pracowników, niekoniecznie w tej kolejności.

Książka dziennikarza New York Timesa ukazująca kulisy kryzysu w 2008 r. Mniej jest w niej ekonomii, a więcej polityki; poznajemy, co nieco przytłacza, mnóstwo zaangażowanych w ratunkowe działania osób: dyrektorów instytucji finansowych, pracowników administracji rządowej i Fedu. Akcja toczy się tu od rozmowy do rozmowy.

Widać napracowanko, jednak poleciłabym tę pozycję...

świetnie obrazuję chaos tamtego okresu. Pokazuję w jaki sposób zbyt duże ego przeszkadza w podejmowaniu decyzji, które są dobre dla ogółu.

Autor mógłby się pokusić o bardziej schematyczne podzielenie historii. W pewnych momentach było tyle pośrednich historii i postaci, że człowiek gubił się, co gdzie i dlaczego.

świetnie obrazuję chaos tamtego okresu. Pokazuję w jaki sposób zbyt duże ego przeszkadza w podejmowaniu decyzji, które są dobre dla ogółu.

Autor mógłby się pokusić o bardziej schematyczne podzielenie historii. W pewnych momentach było tyle pośrednich historii i postaci, że człowiek gubił się, co gdzie i dlaczego.

Pierwsze 200 stron przeczytałem a w zasadzie bardzo szybko pochłonąłem
później wolniej gdyż ilość osób i faktów była bardzo duża
a to zmuszało do bardzo uważnego wolnego czytania aby szereg rzeczy zrozumieć lektura dla osoby nie mającej wiedzy ekonomicznej przystępna
dla osoby chcącej zrozumieć mechanizm kryzysu warta przeczytania

Pierwsze 200 stron przeczytałem a w zasadzie bardzo szybko pochłonąłem
później wolniej gdyż ilość osób i faktów była bardzo duża
a to zmuszało do bardzo uważnego wolnego czytania aby szereg rzeczy zrozumieć lektura dla osoby nie mającej wiedzy ekonomicznej przystępna
dla osoby chcącej zrozumieć mechanizm kryzysu warta przeczytania

książka o wiele lepsza niż film, postacie bardziej barwne, decyzje, które zostały podjęte opisane w sposób bardziej zrozumiały dla czytelnika

książka o wiele lepsza niż film, postacie bardziej barwne, decyzje, które zostały podjęte opisane w sposób bardziej zrozumiały dla czytelnika