Modlitwa do Anioła Stróża jest jedną z pierwszych modlitw, jakich uczą się dzieci. Ogólnie kult naszych niebiańskich opiekunów jest bardzo rozpowszechniony w naszej kulturze. Dzieci wierzą w tajemnicze stworzenia z skrzydłami, które chronią je przed czekającymi ich niebezpieczeństwami. Zresztą nie tylko one, bo również wielu dorosłych oddaje swoje sprawy Aniołom Stróżom.
Nie dziwi więc nikogo fakt, że nawet Ojciec Święty, papież Jan Paweł II wierzył w to, że jego Anioł Stróż niejednokrotnie musiał się nieźle natrudzić, aby uchronić go od śmierci. Wzmiankę o tym znajdziemy w jego autobiograficznej książce „Wstańcie, chodźmy”. W ten sposób narodził się pomysł napisania książki o Janie Pawle II dla dzieci, opowiedzianej właśnie z perspektywy niebiańskiego opiekuna.
Z „Pamiętnikiem papieskiego anioła” Pawła Zuchniewicza pierwszy raz się spotkałam podczas rorat w 2011 roku. Ponieważ był to rok beatyfikacji Jana Pawła II, „Mały Gość Niedzielny” postanowił przedstawić najmłodszym historię tego wielkiego Polaka. Przez cztery tygodnie oczekiwania dzieci poznały biografię Karola Wojtyły, zaczynając od jego dzieciństwa w Wadowicach, aż do procesu beatyfikacyjnego w dalekim Rzymie. Chociaż już dawno przestałam być dzieckiem, to jednak z niecierpliwością oczekiwałam kolejnej części opowieści. Tak bardzo chciałam być wtedy jednym z moich znajomych ze scholi lub Oratorium, którzy czytali zabawne komentarze „wypowiadane” przez Anioła Stróża. Niestety, moja wada wymowy to wykluczała. Cieszyłam się, że słucham tej opowieści, a jednocześnie marzyłam, aby przeczytać choć jedną frazę. I było mi naprawdę przykro, kiedy historia dobiegła końca. Dlatego kiedy dowiedziałam się, że została wydana książka na podstawie tych tekstów, postanowiłam ją przeczytać.
W sumie jest to kolejna biografia Karola Wojtyły, przedstawiająca całe jego życie od narodzin do śmierci. Podzielono ją na prolog, cztery rozdziały zatytułowane: Siła przebicia, Wierny w przyjaźni, Pielgrzym, Święty „Wujek” oraz epilog. Każda z części przedstawia jakiś etap życia Karola, każdą rozpoczyna jego cytat. Osobiście najbardziej podobał mi się ostatni rozdział zatytułowany „Święty „Wujek””, ponieważ skupiał się na osobach najbliższych papieżowi, tych których wzniósł na ołtarze oraz uzdrowionych.
Kto czytał jakieś książki Pawła Zuchniewicza, ten wie, że ten autor potrafi mistrzowsko opowiedzieć każdą historię. Szczerze powiedziawszy, to sądziłam, że napisanie kolejnej książki o papieżu, ale dla dzieci będzie ponad siły pisarza. Na szczęście myliłam się. Czytelnik nie czyta nudnej biografii, a pełną akcji i zabawnych zbiegów akcji fabułę. Dodatkową atrakcją są teksty napisane w formie pamiętnika Anioła Stróża. Tak naprawdę to one stanowią trzon całej książki. Książka nie zawiera dużej ilości obrazków, na 120 stron jest zaledwie 21 autentycznych zdjęć Karola Wojtyły, na wielu kartkach jest ilustracja sympatycznego Anioła Stróża. Pozwala to młodemu czytelnikowi skupić się przede wszystkim na treści książki. Dodatkową atrakcją książki jest załączona płyta z jej treścią czytaną przez znanego dziennikarza, Krzysztofa Ziemca. Słuchałam jej z zachwytem. Pan Krzysztof zrobił kawał wspaniałej roboty nagrywając to słuchowisko.
Książkę kupiłam z myślą o dzieciakach z mojej byłej szkoły. Akurat jej patronem jest święty Jan Paweł II. Chcąc przybliżyć im tą postać poszperałam w Internecie i znalazłam cały scenariusz rorat sprzed trzech lat. W ten sposób spełniłam swoje naiwne marzenie – przeczytałam innym nie tylko słowa papieskiego anioła, ale i całą książkę. Aha, i jeszcze jedno – anioły nie zawsze mają białe sukienki… Czasami chodzą w zielonych

Modlitwa do Anioła Stróża jest jedną z pierwszych modlitw, jakich uczą się dzieci. Ogólnie kult naszych niebiańskich opiekunów jest bardzo rozpowszechniony w naszej kulturze. Dzieci wierzą w tajemnicze stworzenia z skrzydłami, które chronią je przed czekającymi ich niebezpieczeństwami. Zresztą nie tylko one, bo również wielu dorosłych oddaje swoje sprawy Aniołom...