Kolejna część przygód bohaterów, którzy niby umarli, a jednak żyją, nie podobała mi się jakoś szczególnie, ale w drugiej części zdecydowanie się rozkręca.

Bohaterowie wracają do normalnego świata. Wszystko jest praktyczni tak samo, jak przed ich zniknięciem. Jedynie biuściasta dziewczyna odkrywa, że tak naprawdę nie umarła, została odratowana, a ona tym samym stała się kopią samej siebie i nie ma gdzie się podziać. Kei natomiast pakuje się w szkolne kłopoty, ale z pomocą super kombinezonu do polowania na obcych czuje, że jego problemy mogą się zakończyć na jego korzyść. Jednak normalność nie jest pisana naszym bohaterom i wkrótce znów wracają do tajemniczego pokoju z kulą, przy czym Kai popełnia diametralny błąd.

Cóż, normalność bohaterów była jak dla mnie nie specjalnie interesująca. Drażniła mnie biuściasta dziewczyna i jej propozycja bycia domowym zwierzątkiem Kei’a. W sumie to w ogóle nie lubię tej bohaterki, jest dziwna, a jej obecność w negliżu prawie na każdej stronie tytułowej rozdziału tylko denerwuje. Na szczęście później zaczęło się robić ciekawiej. Do pokoju z kulą, oprócz Kato, Kei’a, cycoliny i tajemniczego gimnazjalisty trafiają nowe osoby. Zapowiada się ciekawa akcja w kolejnych tomach.

Kolejna część przygód bohaterów, którzy niby umarli, a jednak żyją, nie podobała mi się jakoś szczególnie, ale w drugiej części zdecydowanie się rozkręca.

Bohaterowie wracają do normalnego świata. Wszystko jest praktyczni tak samo, jak przed ich zniknięciem. Jedynie biuściasta dziewczyna odkrywa, że tak naprawdę nie umarła, została odratowana, a ona tym samym stała się...