Muszę przyznać, że się szczerze zawiodłam na tej książce. Dawno czytałam pierwszą część, ale jestem pewna, że mi się spodobała. W każdym razie, na pewno była lepsza od tej. W większej mierze zawiodłam się i denerwowałam przez główną bohaterkę-Jinny. Jej głupota i naiwność doprowadzały mnie do szału.
(Spoiler)
Zwłaszcza kiedy zostawiła rybołowy, by obejrzeć araby i wypaplała w ogóle o nich. Jak można być tak głupim!
(Po spoilerach)
Ale poza główną bohaterką to zawiodłam się również na przewidywalności. Ta książka była tak przewidywalna, że mogłabym nie przeczytać ponad połowy książki, a i tak wiedziała bym, co się wydarzyło. Jednak jest coś co mi się podobało-Shanti. Kocham konie i rozumiem Jinny pod tym względem. Dzięki Shanti dałam radę znosić Jinny, chociaż dalej nie mogę zrozumieć (częściowy spoiler), jak mogła być tak zapatrzona w Klarę, ludzie są chyba jednak jakieś granice. Ale najważniejsze, że potem przejrzała na oczy.
Jedno jest pewne- teraz nie jestem aż tak zafascynowana tą książką, by bez opamiętania kupować kolejne części. Zanim bowiem ją zaczęłam czytać, to już wiedziałam, że jest tak gdzieś z 5 części, a nie chciałam ich kupować. Teraz przynajmniej nie będzie mnie kusiło.

Jak dla mnie powinno się przeczytać jeśli się czytało pierwszą część, głównie po to, by zobaczyć Jinny w tym innym świetle. Tylko ostrzegam, że można się zawieść,
Kanakuji

Muszę przyznać, że się szczerze zawiodłam na tej książce. Dawno czytałam pierwszą część, ale jestem pewna, że mi się spodobała. W każdym razie, na pewno była lepsza od tej. W większej mierze zawiodłam się i denerwowałam przez główną bohaterkę-Jinny. Jej głupota i naiwność doprowadzały mnie do szału.
(Spoiler)
Zwłaszcza kiedy zostawiła rybołowy, by obejrzeć araby i...