Meredith Holmes - Unseelie

Ciemność smakowała jak gorzka kora i ziemia, ostre jagody i zimna woda. Nie mogłam jej

wyczuć, gdy do mnie przyszła, ale mogłam ja poczuć, posmakować jej, usłyszeć ją… Gdy Alfhild była mała, jej babcia nazywała ją jej księżniczką Wróżek i opowiadała jej wszystkie z jej ulubionych bajek. Nigdy nie wyobrażała sobie, że były prawdziwe.

Dorosła Alfhild, której zależy na uniknięciu tłumów reporterów i makabrycznych łowców pamiątek, którzy nie zostawią jej w spokoju, gdy jej brat, był sądzony i uniewinniony, w sprawie wielokrotnych morderstw, które prawie na pewno popełnił, dorosła Alfhild zmienia imię na Lorelei i ucieka z Luizjany do sanktuarium, które odziedziczyła po swojej babci, rodowego domu w Anglii.
Wszystko idzie świetnie, dopóki nie budzi się pewnego ranka by znaleźć nagiego mężczyznę w swoim krzaku róży. A wtedy zaczyna się gra…

Niewróżące dobrze zapoznanie Lorelei z Cadfaelem, uwodzicielsko pięknym księciem Unseelie nie przygotowuje jej na stanie się pionkiem pomiędzy starożytnymi królowymi dworów Wróżek, Iseult i Mabd. Jej niewyparzone usta i przemądrzała postawa zmieniają napięcie w wojnę między dworami: Seelie, ukrywających się za złotymi kłamstwami i ich oszałamiającym pięknem i Unseelie, od dawna uważanych za przerażające istoty, które uderzają nocą. Jej brat pracuje dla królowej Seelie. Mężczyzna, którego kocha, jest w kolejce do odziedziczenia tronu Unseelie.


hi choć uwielbiam książki o Fae tą czytało mi się nadzwyczaj długo jak widać aż całych 6 dni nie pamiętam abym aż tak coś pieściła w swoich rękach nie wiadomo jak by długie i nudno było :((((nie to że była nie ciekawa, to tylko dlatego iż była ona na każdym kroku tajemnicą, coraz więcej czegoś a mniej odpowiedzi i o strasznie mnie irytowało że nie potrafiłam się odnaleźć tam

Meredith Holmes - Unseelie

Ciemność smakowała jak gorzka kora i ziemia, ostre jagody i zimna woda. Nie mogłam jej

wyczuć, gdy do mnie przyszła, ale mogłam ja poczuć, posmakować jej, usłyszeć ją… Gdy Alfhild była mała, jej babcia nazywała ją jej księżniczką Wróżek i opowiadała jej wszystkie z jej ulubionych bajek. Nigdy nie wyobrażała sobie, że były prawdziwe.

Dorosła...