To książka raczej dla chemików z ciągotami humanistycznymi niż dla humanistów, którzy chcieliby liznąć nieco chemii. Ja należę do tej drugiej grupy, dlatego jestem rozczarowana. Oczekiwałam pozycji, w której znajdą się informacje o tym, jak wyglądają poszczególne pierwiastki, jaki mają ciężar, kolor, zapach i smak, jak się zachowują w otaczającym nas świecie, gdzie występują i w jakich ilościach, jakie tworzą ciekawe związki, do czego są wykorzystywane. Tymczasem autor więcej pisze o pierwiastkach w kulturze, religii i sztuce (poezji, prozie, malarstwie, rzeźbie, filmie). Do tego dorzuca trochę historii i anegdot dotyczących ich odkryć oraz samych odkrywców. Właściwości pierwiastków stanowią raczej dygresję niż główny nurt opowieści. Do tego klasyfikacja pierwiastków do poszczególnych rozdziałów nie jest dla mnie do końca zrozumiała. Dlaczego rozdział "Walizki Mendelejewa" opowiadający o formułowaniu okresowego układu pierwiastków znalazł się w części zatytułowanej "Władza"?
Podsumowując: lektura tej dość chaotycznej i miejscami przegadanej książki niestety nie pomogła mi w poznaniu, choćby pobieżnym, bogatego świata fundamentalnych składników rzeczywistości.

To książka raczej dla chemików z ciągotami humanistycznymi niż dla humanistów, którzy chcieliby liznąć nieco chemii. Ja należę do tej drugiej grupy, dlatego jestem rozczarowana. Oczekiwałam pozycji, w której znajdą się informacje o tym, jak wyglądają poszczególne pierwiastki, jaki mają ciężar, kolor, zapach i smak, jak się zachowują w otaczającym nas świecie, gdzie...