I znowu wystawiam opinię bez doczytania... dlatego też postanowiłem się wstrzymać od gwiazdek. Ale jeśli chodzi o to, przez co udało mi się przebrnąć to mogę powiedzieć, że oczekiwałem czegoś całkiem innego. Nie do końca wiem, czy można to nazwać winą autora, pewnie nie, choć mam wrażenie, że popłynął stanowczo za bardzo. Brakuje mi tutaj... psychologii. To znaczy, liczyłem na jakieś zestawienie teorii psychologicznych czy też uznanych metod postępowania z szamańską tradycją. Tymczasem mam niestety wrażenie, że autor nieco na wyrost zareklamował się psychologią (nie wątpię w jego terapeutyczne kompetencje, jednak nic o nich stąd nie wiadomo).
Książka stanowi raczej rodzaj dzielenia się swoimi duchowymi przeżyciami. Co więcej, opisany w dość mocno chaotyczny sposób, jakby autor zakładał, że obszar w którym się porusza jest codzienną oczywistością dla każdego człowieka. Co więcej, we wstępie przywołuje pomysł przyjaciółki, żeby stosować zaimek "ty" i chwali go, jako bardzo dobry... moim zdaniem, nie. Książka nabrała przez to charakteru jakiegoś specyficznego, ezoterycznego coachingu. Niestety, pozycja jak dla mnie zbyt specyficzna i przez to ciężko akceptowalna.

I znowu wystawiam opinię bez doczytania... dlatego też postanowiłem się wstrzymać od gwiazdek. Ale jeśli chodzi o to, przez co udało mi się przebrnąć to mogę powiedzieć, że oczekiwałem czegoś całkiem innego. Nie do końca wiem, czy można to nazwać winą autora, pewnie nie, choć mam wrażenie, że popłynął stanowczo za bardzo. Brakuje mi tutaj... psychologii. To znaczy, liczyłem...