Wnętrze i wyobraźnię pisarza można obserwować również przez pryzmat ich dziennikowego procesu autokreacji. To właśnie biografie podają nam z reguły suche fakty, choć też istotne dla "przybliżenia" się do pisarza (zajęcie godne Syzyfa).

Polecam jeszcze Zapiski psychopaty[bookLink]52251|Zapiski psychopaty[/bookLink]

Wnętrze i wyobraźnię pisarza można obserwować również przez pryzmat ich dziennikowego procesu autokreacji. To właśnie biografie podają nam z reguły suche fakty, choć też istotne dla "przybliżenia" się do pisarza (zajęcie godne Syzyfa).

Polecam jeszcze Zapiski psychopaty[bookLink]52251|Zapiski psychopaty[/bookLink]

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Osobiście nie interesuje mnie życie pisarzy. Interesuje mnie ich wnętrze i wyobraźnia, a to jak żyją to ich sprawa. Nie potrzebuję poznawać osób, aby zrozumieć pisaną przez te osoby literaturę. Czytałam kilka dzienników, ale zawsze mnie zniechęcały. Już wolę biografie... Są bardziej obiektywne.

Osobiście nie interesuje mnie życie pisarzy. Interesuje mnie ich wnętrze i wyobraźnia, a to jak żyją to ich sprawa. Nie potrzebuję poznawać osób, aby zrozumieć pisaną przez te osoby literaturę. Czytałam kilka dzienników, ale zawsze mnie zniechęcały. Już wolę biografie... Są bardziej obiektywne.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Dziennik 1954[bookLink]47768|Dziennik 1954[/bookLink] całkiem przyjemnie się czytało
Kalendarz i klepsydra[bookLink]64025|Kalendarz i klepsydra[/bookLink] a to już sam autor nazywa otwarcie łże-dziennikiem, ale lektura jest tym ciekawsza.

Ogólnie jeśli ktoś chce poznać "prawdziwe oblicze" pisarza, to sięganie po dziennik jest raczej chybionym pomysłem.

Dziennik 1954[bookLink]47768|Dziennik 1954[/bookLink] całkiem przyjemnie się czytało
Kalendarz i klepsydra[bookLink]64025|Kalendarz i klepsydra[/bookLink] a to już sam autor nazywa otwarcie łże-dziennikiem, ale lektura jest tym ciekawsza.

Ogólnie jeśli ktoś chce poznać "prawdziwe oblicze" pisarza, to sięganie po dziennik jest raczej chybionym pomysłem.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Nie ma zaufania do dzienników pisarzy - mało kto pisze w nim coś szczerze o sobie. Większość kreuje swój wizerunek, a styl pisania sprawia wrażenie, jakby autor od nastoletnich czasów wiedział, że ktoś kiedyś te zapiski opublikuje. Widać to w notatkach młodej Zofii Nałkowskiej i Marii Baszkircew.
Dnie[bookLink]67353|Dnie[/bookLink] - to jest dziennik, który zrobił na mnie wrażenie. Coś jest autentycznego w sposobie zapisu Orzeszkowej. Czy czegoś się wstydziła?

Nie ma zaufania do dzienników pisarzy - mało kto pisze w nim coś szczerze o sobie. Większość kreuje swój wizerunek, a styl pisania sprawia wrażenie, jakby autor od nastoletnich czasów wiedział, że ktoś kiedyś te zapiski opublikuje. Widać to w notatkach młodej Zofii Nałkowskiej i Marii Baszkircew.
Dnie[bookLink]67353|Dnie[/bookLink] - to jest dziennik, który zrobił na mnie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Zapraszam do dyskusji.

Zapraszam do dyskusji.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post