W pełni się zgadzam. Mam bardzo podobne podejście, nie jestem w stanie zrozumieć fenomenu 'Małego Księcia'. Rozumiem, że to dobra pozycja, głęboka, drugie dno, adresowana dla dzieci i dorosłych, ale mało takich książek na świecie? No i same zawarte w nim przemyślenia wołają o pomstę do nieba za banalność i nijakość.
"dobrze widzi się tylko sercem. To, co najważniejsze, jest niewidoczne dla oczu"
Serio? To jest na tyle głębokie, żeby zachwycali się tym czytelnicy na całym świecie? Weźmy pierwszy przykład z brzegu, "Dolina Mumuninków". Poruszone problemy są o wiele bardziej złożone, a morały i przekaz dla najmłodszych nienachalne. Co to, zbyt skomplikowane, żeby nie czekać na wersję w języku kaszubskim?

W pełni się zgadzam. Mam bardzo podobne podejście, nie jestem w stanie zrozumieć fenomenu 'Małego Księcia'. Rozumiem, że to dobra pozycja, głęboka, drugie dno, adresowana dla dzieci i dorosłych, ale mało takich książek na świecie? No i same zawarte w nim przemyślenia wołają o pomstę do nieba za banalność i nijakość.
"dobrze widzi się tylko sercem. To, co najważniejsze, jest...

No właśnie, ten słynny cytat... Jest tak infantylny i podany na tacy, że dla inteligentnego czytelnika wręcz obraźliwy. Tym bardziej, że to przesłanie zawarte jest w większości książek dla dzieci i w wielu książkach dla dorosłych.

No właśnie, ten słynny cytat... Jest tak infantylny i podany na tacy, że dla inteligentnego czytelnika wręcz obraźliwy. Tym bardziej, że to przesłanie zawarte jest w większości książek dla dzieci i w wielu książkach dla dorosłych.

Infantylny?
Każdy ma prawo do własnego zdania. Dla mnie cytat ten ma w sobie dziecięcą prostotę, a to nie jest równoznaczne z infantylnością.
(Nawiasem mówiąc w różnych tłumaczeniach przyjmuje inną formę i jego znaczenie diametralnie się tym samym zmienia. Zapraszam do własnych porównań).

Warto przeczytać go w kontekście kilku wcześniejszych i późniejszych zdań. Przytoczę kilka: "A oto mój sekret. Jest bardzo prosty: dobrze widzi się tylko sercem. To, co najważniejsze, jest niewidoczne dla oczu".

Autor nie wmawia nam, że przeczytamy jakąś rewolucyjną prawdę. On wie, że mówi o rzeczy prostej. Co nie umniejsza jej wartości.
Moim zdaniem wiele najważniejszych prawd filozoficznych i życiowych to rzeczy proste. Złożoność i głębię nadaje im sam odbiorca.

Może to kwestia innej wrażliwości, różnicy wieku, doświadczeń albo jeszcze czegoś innego, ale dla mnie to zdanie niesie w sobie niesamowicie wiele treści, w różnych momentach życia znaczyło zupełnie coś innego.

Co innego będzie ono znaczyć dla kobiety spodziewającej się dziecka, dla emigranta, dla osoby, która właśnie pożegnała ukochaną osobę wyjeżdżającą na rok na drugi koniec globu, dla osoby ociemniałej, dla chorego, przykutego do łóżka, dla dziecka rozkręcającego zabawkę czy dla zakonnika w klasztorze kontemplacyjnym.

Mam też prośbę jako miłośniczka "Małego Księcia" i różnych jego kontynuacji, nawiązań itd.: czy mogę prosić o listę tych książek dla dzieci, które mają takie samo przesłanie?

Infantylny?
Każdy ma prawo do własnego zdania. Dla mnie cytat ten ma w sobie dziecięcą prostotę, a to nie jest równoznaczne z infantylnością.
(Nawiasem mówiąc w różnych tłumaczeniach przyjmuje inną formę i jego znaczenie diametralnie się tym samym zmienia. Zapraszam do własnych porównań).

Warto przeczytać go w kontekście kilku wcześniejszych i późniejszych zdań. Przytoczę...

No cóż, moim zdaniem takie przesłanie niesie za sobą chociażby Ania z Zielonego Wzgórza[bookLink]188118|Ania z Zielonego Wzgórza[/bookLink]. No i nie ma chyba lepszego przykładu niż francuska baśń "Piękna i Bestia". Podobne przesłanie ma też "Żabi król". Naprawdę, ono w literaturze jest bardzo powszechne.

No cóż, moim zdaniem takie przesłanie niesie za sobą chociażby Ania z Zielonego Wzgórza[bookLink]188118|Ania z Zielonego Wzgórza[/bookLink]. No i nie ma chyba lepszego przykładu niż francuska baśń "Piękna i Bestia". Podobne przesłanie ma też "Żabi król". Naprawdę, ono w literaturze jest bardzo powszechne.

Dziękuję za odpowiedź.

Wymienione wyżej książki kojarzą mi się z przesłaniem "Nie osądzaj po pozorach", które dla mnie znaczy coś zupełnie innego niż "Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu/ To co najważniejsze skrywa się przed wzrokiem / Najważniejsze jest niedostrzegalne dla oczu".

W "Małym Księciu" ważnym odniesieniem do tego słynnego zdania byłby moment, gdy MK widzi w ogrodzie pięć tysięcy róż, które wyglądają zupełnie jak jego róża, a potem lis opowiada mu o rytuale, oswajaniu i nawiązywaniu więzi. Innymi słowy - nie chodzi tutaj o błędne odczytanie charakteru jakiejś osoby (jak w Pani przykładach), ale o niezrozumieniu, co nadaje wartość relacji, albo czym ona w ogóle jest i co stanowi o jej istocie. A wszystko to w kontekście upływu czasu i pospiechu, o którym jest mowa w książce.

A w "Ani z Zielonego Wzgórza" najważniejsze przesłanie dla mnie mieściłoby się w zdaniu: "Szczęście czasem bywa niepozorne i przychodzi znienacka, gdy się go zupełnie nie spodziewasz".

Nawet gdyby przyjąć Pani punkt widzenia, to nie przypominam sobie, by ktoś ujął to wcześniej w tak skondensowany i piękny sposób (w pięciu zaledwie słowach).

Dziękuję za odpowiedź.

Wymienione wyżej książki kojarzą mi się z przesłaniem "Nie osądzaj po pozorach", które dla mnie znaczy coś zupełnie innego niż "Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu/ To co najważniejsze skrywa się przed wzrokiem / Najważniejsze jest niedostrzegalne dla oczu".

W "Małym Księciu" ważnym odniesieniem do tego słynnego zdania byłby moment, gdy MK widzi...

Dziękuję allison. Staram się :-)

A "MK" i kolekcja - to faktycznie moja pasja, zresztą nie jedyna.

Dziękuję allison. Staram się :-)

A "MK" i kolekcja - to faktycznie moja pasja, zresztą nie jedyna.