Sprawa dla niektórych może się wydać banalna, dla innych bardzo istotna, ale... Moja babcia była z tych osób, które lubiły mieć wszystko poukładane. Gdy podupadła na zdrowiu i chyba czuła, że zbliża się jej ziemski koniec, wyznała mojej cioci, że tak naprawdę urodziła się innego dnia, niż jest to zapisane. Różnica była niewielka (kilka dni wcześniej) i wynikała z różnych niedogodności życia, które wtedy panowały, ale sumienie gryzło ją przez tyle lat, że nie chciała tego zabierać ze sobą do grobu. Czy to było dobre, sama nie wiem. Na pewno babci dało spokój, ale ciocia, choć nie miała do babci pretensji, to po dłuższym czasie przyznała się, że zawsze ją to jakoś gryzie przy urodzinach, ale ostatecznie świętuje dzień, który się wszystkim utarł.

Sprawa dla niektórych może się wydać banalna, dla innych bardzo istotna, ale... Moja babcia była z tych osób, które lubiły mieć wszystko poukładane. Gdy podupadła na zdrowiu i chyba czuła, że zbliża się jej ziemski koniec, wyznała mojej cioci, że tak naprawdę urodziła się innego dnia, niż jest to zapisane. Różnica była niewielka (kilka dni wcześniej) i wynikała z różnych...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Brooklyn
Meekhanka
kamillo121
fantastyczna
Matrix

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Brooklyn
Meekhanka
kamillo121
fantastyczna
Matrix

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Gdy śmierć przychodzi nagle, odsłania tajemnice.
Mama zginęła miesiąc temu. Zwykły popołudniowy wypad na zakupy do miasta.
W drodze powrotnej kierowca TIRa wyprzedzając rowerzystę zahaczył samochód mamy, spychając go z drogi. Z całym impetem uderzyła w drzewo. Śmierć na miejscu...
Teraz siedzę przed jej szafą, chcąc uporządkować pozostawione rzeczy. Kartki z numerami telefonów, katalogi z ciuchami. Zwykłe śmieci. W rogu stoi tekturowe pudło, dokładnie zasypane... Nigdy go nie widziałem, wygląda na bardzo stare. Odsłaniam tekturowe wieczko... pamiętnik? Lektura zabrała mi całą noc przynosząc rozgoryczenie, żal i tęsknotę. Mama po gorącym romansie w okresie studiów urodziła dziecko i oddała je do adopcji, wszystkie ślady starannie ukrywając przed bliskimi. Mój rozum mówił by nie ruszać tej sprawy jednak serce rozpaczliwie dopominało się odnalezienia brata. Śmierć odkrywa przed nami tajemnice, uderzając w dotychczasowy porządek i zmieniając życie nieodwracalnie.

Gdy śmierć przychodzi nagle, odsłania tajemnice.
Mama zginęła miesiąc temu. Zwykły popołudniowy wypad na zakupy do miasta.
W drodze powrotnej kierowca TIRa wyprzedzając rowerzystę zahaczył samochód mamy, spychając go z drogi. Z całym impetem uderzyła w drzewo. Śmierć na miejscu...
Teraz siedzę przed jej szafą, chcąc uporządkować pozostawione rzeczy. Kartki z numerami...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Właśnie robiliśmy porządki w rzeczach po mojej babci, gdy niespodziewanie w mojej ręce wpadła skrzynia z różnymi pamiątkami, dokumentami, zdjęciami związanymi z moją rodziną. Z przyjemnością oderwałam się na chwilę od sprzątania i segregowania rzeczy, by móc na chwilę cofnąć się w przeszłość. Żałowałam tylko, że nie mogę już tego robić z moją kochaną babcią.
Przeglądałam stare zdjęcia – narodziny mojej mamy, jej komunia, znalazłam też stare zdjęcie moich pradziadków. W skrzyni były również stare pocztówki z wakacji i nawet kilka starych banknotów. Wśród tych bibelotów znalazłam coś, czego nigdy bym się nie spodziewała. Okazało się, że jeden z członków mojej rodziny miał zmienione imię.
Okazało się, że moja mama przyszła na świat jako Anna Maria ale dziadkowie po paru miesiącach zmienili zdanie i zmienili jej imię na Serafina Anna. Początkowo nie mogłam uwierzyć w to co widzę. Po odzyskaniu świadomości, zawołałam Mamę, by się jej zapytać czy wiedziała. Okazało się, że nie i nie mogła uwierzyć w to, że dziadkowie ani razu nie wspomnieli o tym ani słowem. No i miała im trochę za złe, że zmienili jej imię na gorsze. To do tej pory najwiekszy rodzinny sekret, który ujrzał światło dzienne.

Właśnie robiliśmy porządki w rzeczach po mojej babci, gdy niespodziewanie w mojej ręce wpadła skrzynia z różnymi pamiątkami, dokumentami, zdjęciami związanymi z moją rodziną. Z przyjemnością oderwałam się na chwilę od sprzątania i segregowania rzeczy, by móc na chwilę cofnąć się w przeszłość. Żałowałam tylko, że nie mogę już tego robić z moją kochaną babcią.
Przeglądałam...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Przechodził z pokolenia na pokolenie… Dzierżyła go w swoich dłoniach seniorka rodu i tylko ona wiedziała, w jaki sposób przekaże go swojej następczyni. Przepis na rodzinną szarlotkę, a właściwie nie tyle sam przepis, co jeden jego tajemny składnik. Ten, który sprawiał, że smakowała nieziemsko. Niestety najstarsza kobieta w rodzinie zmarła nie przekazując nikomu kompletnego przepisu… a przynajmniej tak myśleliśmy na początku. Dopóki pewnego dnia ktoś nie odnalazł wśród kuchennych notatek i wycinek odręcznie napisanego przepisu na szarlotkę z dopiskiem… „sekretny składnik nie istnieje, nie wierzę, że wszyscy dali się nabrać”. I jak tu jej nie kochać?

Przechodził z pokolenia na pokolenie… Dzierżyła go w swoich dłoniach seniorka rodu i tylko ona wiedziała, w jaki sposób przekaże go swojej następczyni. Przepis na rodzinną szarlotkę, a właściwie nie tyle sam przepis, co jeden jego tajemny składnik. Ten, który sprawiał, że smakowała nieziemsko. Niestety najstarsza kobieta w rodzinie zmarła nie przekazując nikomu kompletnego...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Zawsze myślałam, że doskonale znam historię mojej rodziny. Jednak po śmierci babci okazało się, że byłam w błędzie. Moja babcia była cudowną osobą, natomiast o dziadku nigdy nie mówiono za wiele. Nigdy go nie poznałam. Rodzice mówili, że zmarł na długo przed moimi narodzinami.
Kiedy babcia odeszła, na mnie spadło porządkowanie jej mieszkania. Na dnie szafy znalazłam stare pożółkłe i lekko porwane papiery. Musiałam je przejrzeć żeby zadecydować co z nimi zrobić. Byłam ogromnie zdziwiona kiedy okazało się, że są to papiery rozwodowe moich dziadków. W tamtym momencie nic nie rozumiałam, postanowiłam więc spotkać się z matką i poprosić o wyjaśnienie. Ta z trudem i bardzo niechętnie powiedziała mi prawdę. Okazało się, że dziadek wcale nie zmarł młodo zaraz po narodzinach swojej córki, a mojej matki. Przez kilka lat mieszkał z babcią i opiekował się mamą. Tworzyli dobre i kochające się małżeństwo. Nic nie wskazywało na to, że częste delegacje dziadka to tak naprawdę wyjazdy do miasta oddalonego o 200 kilometrów, wyjazdy do drugiej rodziny. On był bigamistą! Kiedy tylko moja babcia się o tym dowiedziała szybko rozwiodła się z dziadkiem i wraz z całą rodziną postanowiła uznać go za martwego. A ja do dziś nie mogę znieść myśli, że ktoś mógł tak bardzo skrzywdzić moją ukochaną babcię.

Zawsze myślałam, że doskonale znam historię mojej rodziny. Jednak po śmierci babci okazało się, że byłam w błędzie. Moja babcia była cudowną osobą, natomiast o dziadku nigdy nie mówiono za wiele. Nigdy go nie poznałam. Rodzice mówili, że zmarł na długo przed moimi narodzinami.
Kiedy babcia odeszła, na mnie spadło porządkowanie jej mieszkania. Na dnie szafy znalazłam stare...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Moja rodzina, zarówno ta najbliższa, jak i nieco dalsza, jest dość pobożna - co niedziela odlicza się w kościele. Mnie też tak wychowano, więc oczywistym dla mnie było, że wszyscy Oni są „święci” i nigdy muchy nie skrzywdzili.
Jakież było moje zdziwienie, kiedy kilka miesięcy po ślubie dowiedziałam się od mojego męża, że kuzyn spowodował niegdyś, będąc pijanym, wypadek samochodowy, na skutek którego zmarło dwóch jego kolegów. Byłam w niemałym szoku, tym bardziej, że nigdy nie słyszałam najmniejszej wzmianki na ten temat. Okazało się, że chłopak spędził także kilka lat w więzieniu, w sumie słusznie, za spowodowanie śmierci tych osób.
Sprawdziłam - faktycznie takie zdarzenie miało miejsce, jednak nadal nie porusza się w ogóle tego tematu. Oczywiście, nie ma się czym chwalić, jednak żeby utrzymywać to w takiej tajemnicy?! Gdyby nie mój mąż, który kolegował się z jednym ze zmarłych, do tej pory nie znałabym tej tajemnicy rodzinnej. A z drugiej strony tajemnice to coś takiego, co powinno pozostawać nie odkryte.

Moja rodzina, zarówno ta najbliższa, jak i nieco dalsza, jest dość pobożna - co niedziela odlicza się w kościele. Mnie też tak wychowano, więc oczywistym dla mnie było, że wszyscy Oni są „święci” i nigdy muchy nie skrzywdzili.
Jakież było moje zdziwienie, kiedy kilka miesięcy po ślubie dowiedziałam się od mojego męża, że kuzyn spowodował niegdyś, będąc pijanym, wypadek...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Patrzyłam na wyblakły i zmięty papier w moich dłoniach. Ciemne światło z brudnej żarówki potęgowało efekt otępienia i odrealnienia. Przecież to wszystko jest niemożliwe. Jak można takie coś ukrywać przez ponad 30 lat. Nasi rodzice pół oku temu umarli w wypadku samochodowym, pozostawiając mnie i moją młodszą siostrę. Myślałam, że ich śmierć jest tragedią w moim życiu. Teraz siedząc na strychu rodzinnego domu, z aktem urodzenia w dłoni wiem, że zawsze może być gorzej. Słyszę moją siostrę wchodzącą po schodach.-Julio znalazłaś coś ciekawego, czy wszystko do wyrzucenia? - jej głowa wychyla się przez właz, a ja nie mam tchu, żeby odpowiedzieć. Siedzę i patrzę na kartkę. Karolina powoli gramoli się w moją stronę.- Tfu ile tu kurzu!- oznajmia. Nic dziwnego, że tata nigdy nie pozwalał tu wchodzić, łatwo można zrobić sobie krzywdę, a te schodki to jakaś pora...- przerywa i zerka mi przez ramię - Pokaż no, co znalazłaś.. O akt urodzenia. Julia Białygoń- czyta bardzo powoli, bo literki są niewyraźne.- urodzona 15 maja 1989r. w Gdańsku, rodzice Aleksandra i Stefan Białygoń - przerywa i odwraca moją głowę- Przecież to nie nasi rodzice, nie nasze nazwisko. Ciekawe do kogo to należy.-Do mnie! To jest mój akt urodzenia. Data się zgadza, miejscowość.Karo, ja jestem adoptowana.- odpowiadam niemal szeptem- Całe życie mnie oszukiwali. Całe życie pełne kłamstw.- kończę, nie podnosząc wzroku. Karolina przytula mnie mocno i szepce: Kocham cię.Byłaś, jesteś i będziesz moją siostrą. Kocham, kocham.

Patrzyłam na wyblakły i zmięty papier w moich dłoniach. Ciemne światło z brudnej żarówki potęgowało efekt otępienia i odrealnienia. Przecież to wszystko jest niemożliwe. Jak można takie coś ukrywać przez ponad 30 lat. Nasi rodzice pół oku temu umarli w wypadku samochodowym, pozostawiając mnie i moją młodszą siostrę. Myślałam, że ich śmierć jest tragedią w moim życiu. Teraz...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Przedstawię wam ciekawą "rodzinkę", tylko jakby co, to nie wiecie tego ode mnie. Cztery osoby. Dwójka dzieci i dwoje dorosłych. Emilia jest trenerką aerobiku i opiekunką w przedszkolu, ale mało kto wie, że jest też lesbijką umawiającą się z koleżanką po fachu. Eryk jest właścicielem czasopisma oraz hobbystycznie uprawia sporty wodne, jednak zatajono, że dawniej to była Ewelina. Romeo to ośmioletni artysta z zapałem rysujący/malujący po wszelkich powierzchniach. Kiedyś żył na ulicy z mamą, teraz nazywa tak kogoś zupełnie obcego. Dziewięcioletnia Izolda straciła rodziców w wypadku i tak trafiła pod opiekę cioci Emilii, którą z czasem zaczęła nazywać mamą.
Niedawno przypadkiem poznałam kolejny sekret. Otóż Romeo i Izolda dostają wspaniałe prezenty od dwóch znanych polityków w zamian na przemilczenie dyskusji, którą podsłuchały podczas zabawy w chowanego. "Tata" musiał się przez nie gęsto tłumaczyć, ale musiał się dogadać, aby wywiady doszły do skutku, a ewentualne pozwy nigdy nie nadeszły.
Ktoś zaczął wykopywać brudy pewnego polityka spodziewając się ciekawego powiązania ze z pozoru niewinną rodzinką, a zamiast tego odkrył pozorną rodzinkę tonącą w sekretach zza kulis coraz większego czasopisma.
Co jeszcze odkrył? Druga część artykułu pojawi się za tydzień, więc pozostaje czekać.

Przedstawię wam ciekawą "rodzinkę", tylko jakby co, to nie wiecie tego ode mnie. Cztery osoby. Dwójka dzieci i dwoje dorosłych. Emilia jest trenerką aerobiku i opiekunką w przedszkolu, ale mało kto wie, że jest też lesbijką umawiającą się z koleżanką po fachu. Eryk jest właścicielem czasopisma oraz hobbystycznie uprawia sporty wodne, jednak zatajono, że dawniej to była...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej