Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

ElishaLee
Jędrek
sloneczko89
Olena
Gosia

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

ElishaLee
Jędrek
sloneczko89
Olena
Gosia

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Ta fotografia z mojego chrztu nie jest co prawda czarno biała,ale to chyba nic nie szkodzi.Rodzice zadowoleni bo ojciec chciał mieć w końcu upragnionego syna po dwóch córkach,który będzie jego następcą na gospodarstwie.W tle segmenty z pokoju,stary zabawniczy telefon,figurka piejącego kogucika na półce.

Ta fotografia z mojego chrztu nie jest co prawda czarno biała,ale to chyba nic nie szkodzi.Rodzice zadowoleni bo ojciec chciał mieć w końcu upragnionego syna po dwóch córkach,który będzie jego następcą na gospodarstwie.W tle segmenty z pokoju,stary zabawniczy telefon,figurka piejącego kogucika na półce.

Fotografia przedstawia pożegnanie moich kochanych dziadków. Babcia ściska w dłoni chusteczkę i macha do swojego ukochanego wsiadającego do autobusu.
Dziadek jechał za granicę, za chlebem, za lepszym bytem dla swojej żony i siódemki dzieci.
Babci pozostało już tylko czekać. . . I tak czeka do dziś. Dziadek nigdy nie wrócił, słuch po nim zaginął.

Fotografia przedstawia pożegnanie moich kochanych dziadków. Babcia ściska w dłoni chusteczkę i macha do swojego ukochanego wsiadającego do autobusu.
Dziadek jechał za granicę, za chlebem, za lepszym bytem dla swojej żony i siódemki dzieci.
Babci pozostało już tylko czekać. . . I tak czeka do dziś. Dziadek nigdy nie wrócił, słuch po nim zaginął.

Przetarła zmęczone oczy, poprawiła oparcie w fotelu biurowym, który z założenia miał sprzyjać długotrwałemu siedzeniu przed monitorem komputera. Ale nie dziś, dziś czuła się zmęczona kilkugodzinnym tłumaczeniem starych aktów parafialnych. Wzrok skierowała na ekran, na którym wyświetlała się stara fotografia nigdy nie poznanej prababci.
Ulotna chwila - lata pięćdziesiąte, prababcia, troje jej wnucząt i nędzna chata w oddali.
Kto zrobił to zdjęcie? Jaką kryje tajemnice?
Londyn, lata pięćdziesiąte bogaty, umierający przedsiębiorca zleca pewne zadanie. Sprawa jest skomplikowana, w grę wchodzi ogromny majątek. Trop prowadzi do Polski, do malutkiej wsi na Żuławach. To tam osiedliła się, po wojnie, jego córka, o której istnieniu dowiedział się kilka lat temu. Czy poszukiwania zaginionej dziedziczki fortuny zakończą się sukcesem? Czy Ewa zdąży dotrzeć do Londynu, czy pozna swojego prawdziwego ojca?

Przetarła zmęczone oczy, poprawiła oparcie w fotelu biurowym, który z założenia miał sprzyjać długotrwałemu siedzeniu przed monitorem komputera. Ale nie dziś, dziś czuła się zmęczona kilkugodzinnym tłumaczeniem starych aktów parafialnych. Wzrok skierowała na ekran, na którym wyświetlała się stara fotografia nigdy nie poznanej prababci.
Ulotna chwila - lata pięćdziesiąte,...

Stała przy oknie, za którym różnokolorowe liście tańczyły z wiatrem w rytm wygrywanej przez deszcz melodii.
- Jest tak jak wtedy -pomyślała.
W ręce trzymała zdjęcie. Przedstawiało młodą kobietę o falujących, blond włosach do ramion. Ubrana w spódnicę za kolana i płaszcz tej samej długości. Uśmiechała się, trzymając rozłożony nad nią parasol. To zdjęcie zrobiono 60 lat temu. Chwilę później spotkała jego...

Cały dzień padało, lecz Hani i Indze to nie przeszkadzało. Było w tym coś romantycznego i melancholijnego. Wracały do domu, a Antek robił im zdjęcia. Mimo łzawej aury przyroda mieniła się paletą barw. Właśnie przechodzili w pobliżu placu budowy bloku, kiedy pełne energii siostry zaczęły biec, przeskakując po cementowych płytach nierówno wystających z ziemi. Nagle noga Hani zsunęła się i dziewczyna, by złapać równowagę, zmuszona była wskoczyć do kałuży. Tyle że był to wykopany, głęboki otwór na studzienkę, w którym zebrała się woda. Dziewczyna machała rękami w górze, jakby usiłowała dotknąć niewidzialną linę. Wtedy ktoś złapał ją i wyciągnął z wody. Hanna uniosła głowę, by spojrzeć w oczy wybawcy i przepadła w nich bez reszty.
Tamten dzień połączył ich na całe życie. A teraz ten cudowny mężczyzna był u jego kresu. Choroba odebrała mu wspomnienia. Leżał w łóżku niczym niemowlę, nie znając nawet jej imienia. Ile by dała, by choć na chwilę do niej wrócił. Zerknęła na niego oczami mokrymi od łez. Patrzył na okno.
- Dziś jest jak wtedy kiedy Cię spotkałem, pamiętasz Haniu? - powiedział. A z jego oczu bił dawny ich blask.

Stała przy oknie, za którym różnokolorowe liście tańczyły z wiatrem w rytm wygrywanej przez deszcz melodii.
- Jest tak jak wtedy -pomyślała.
W ręce trzymała zdjęcie. Przedstawiało młodą kobietę o falujących, blond włosach do ramion. Ubrana w spódnicę za kolana i płaszcz tej samej długości. Uśmiechała się, trzymając rozłożony nad nią parasol. To zdjęcie zrobiono 60 lat temu....

Moja rodzina od zawsze mieszka na wsi. Zdjęcia, na których widać moich rodziców oraz mnie jako dziecko mają piękny klimat, pokazują naturę, jaką Bóg stworzył, dużo roślinności i zwierząt. W pamięci mam jedno z nich - źrebak stojący obok wozu na świeżo zaoranej ziemi, w tle las i małe dziecko - to ja. Natura jest nieprzewidywalna i nieokiełznana, źrebaki również. Przekonałam się o tym boleśnie, gdyż to właśnie ten mały konik chcąc pobawić się, pobrykać na otwartej przestrzeni ruszył w podskokach z kopyta uderzając przy tym małą dziewczynkę stojącą obok. Płaczu było co niemiara, bo to dość mocne kopnięcie sprawiło dużo bólu i powaliło mnie na ziemię. Później jeszcze nie raz ten piękny konik wylądowywał na mnie swoją niespożytą energię, jednak szczęśliwie żadne z tych wypadków nie zostawiło na moim ciele znaków szczególnych.

Moja rodzina od zawsze mieszka na wsi. Zdjęcia, na których widać moich rodziców oraz mnie jako dziecko mają piękny klimat, pokazują naturę, jaką Bóg stworzył, dużo roślinności i zwierząt. W pamięci mam jedno z nich - źrebak stojący obok wozu na świeżo zaoranej ziemi, w tle las i małe dziecko - to ja. Natura jest nieprzewidywalna i nieokiełznana, źrebaki również....

Małe czarno białe zdjęcie z białą ramką. Dwoje młodych, na oko 20-latków, siedzi trawie i się przytula. Chłopak czule obejmuje dziewczynę, nieduży pies skacze na nich wesoło. Oboje się śmieją. Po drugiej stronie zdjęcia podpis - "Powiedz Puszek, pasujemy do siebie?"

Znam ich historię bardzo dobrze. Chłopak pochodził ze Śląska, służył w wojsku. Przyjechał do Sieradza razem ze swoją jednostką. W kawiarni spotkał grupę dziewcząt, jedna bardzo przykuła jego uwagę. Nie planował jej podrywać - był już wtedy zaręczony, a jednak przyciągała go jak magnes. Zagadał, wypili kawę, odprowadził ją pod dom, umówili się na następne spotkanie. Po tygodniu już wiedział, że to ta! Zerwał zaręczyny z Krysią, oddał swoje serce Urszuli. Po 2 miesiącach pobytu w Sieradzu musiał się podporządkować rozkazom i wrócić do Legionowa. Przed wyjazdem oświadczył się. Urszula się wahała - tak krótko się znali, byli tacy młodzi... Poszli na spacer na łąkę, wzięli psa. "Powiedz Puszek, pasujemy do siebie?" - pytała Urszula. Ktoś z boku pstryknął im zdjęcie.

Pasowali do siebie bardzo. Wzięli ślub, mieli dwie córki, doczekali się trojga wnucząt. Kochali się przez całe życie. Przeżyli razem 47 szczęśliwych lat. Ostatnie były bardzo trudne, choroba Urszuli odebrała im tak wiele... Ale nie miłość - ta była ogromna, niezwykła, dobra. Wiem, bo byłam blisko do samego końca. Wiem, bo jestem ich córką. Bardzo nam Ciebie brakuje, Mamo...

Małe czarno białe zdjęcie z białą ramką. Dwoje młodych, na oko 20-latków, siedzi trawie i się przytula. Chłopak czule obejmuje dziewczynę, nieduży pies skacze na nich wesoło. Oboje się śmieją. Po drugiej stronie zdjęcia podpis - "Powiedz Puszek, pasujemy do siebie?"

Znam ich historię bardzo dobrze. Chłopak pochodził ze Śląska, służył w wojsku. Przyjechał do Sieradza razem...

Na fotografii roześmiane twarze synowej i jej teściowej, w towarzystwie ukochanego, najmłodszego syna i wnuczka, który właśnie tego dnia po raz pierwszy przyjął Świętą Komunię.
Zdjęcie jakich teraz każdy robi wiele, wielki dzień dla dziecka. Dzień Pierwszej Komunii. To komunia mojego chrzestnego i brata mego taty. Niemniej jednak duma rozpierająca jego twarz udowadnia jak ważny to dzień dla niego. Nie to co teraz, gdy pierwsza Komunia Święta zwiastuje dzień nadejścia prezentów, wtedy było to ważne duchowe wydarzenie, pozwalające na przyjęcie Chrystusa pod postacią chleba. Nie liczyły się prezenty, ale bliskie osoby i to, że od dziś podczas Mszy Świętej otrzyma komunię. Teraz wiele się zmieniło, niemniej jednak to zdjęcie zawsze przypomina mi o tym, że jest to przede wszystkim ważne duchowe wydarzenie!

Na fotografii roześmiane twarze synowej i jej teściowej, w towarzystwie ukochanego, najmłodszego syna i wnuczka, który właśnie tego dnia po raz pierwszy przyjął Świętą Komunię.
Zdjęcie jakich teraz każdy robi wiele, wielki dzień dla dziecka. Dzień Pierwszej Komunii. To komunia mojego chrzestnego i brata mego taty. Niemniej jednak duma rozpierająca jego twarz udowadnia jak...

Na czarno-białym zdjęciu z Ciechocinka widzę swoją babcię z panią, która ją obejmuje. Moja babcia była zawsze piękna mimo upływu czasu i dbała o siebie. Pojechała do sanatorium by nabrać sił. Dziadek nie chciał jej na początku puścić, bo obawiał się, że może trafić na niechcianych adoratorów.
By uniknąć tego rodzaju przygód postanowiła, że zaprzyjaźni się z którąś z kuracjuszek i będą spędzać razem czas z dala od podstarzałych śliniących się mężczyzn. Nie przewidziała jednak jednego. Jej uroda nie działała wyłącznie na facetów.
Poznała miłą, sympatyczną Helę. Spędzały wspólnie czas przy kawie i na spacerze pod tężniami. Pewnego wieczoru Hela wyznała swoje gorące uczucie i chciała pocałować moją babcię. Jaki był tego koniec? Babcia nie odwzajemniła wyznania miłosnego i wróciła do dziadka pierwszym porannym pociagiem.

Na czarno-białym zdjęciu z Ciechocinka widzę swoją babcię z panią, która ją obejmuje. Moja babcia była zawsze piękna mimo upływu czasu i dbała o siebie. Pojechała do sanatorium by nabrać sił. Dziadek nie chciał jej na początku puścić, bo obawiał się, że może trafić na niechcianych adoratorów.
By uniknąć tego rodzaju przygód postanowiła, że zaprzyjaźni się z którąś z...