Był ciepły, letni wieczór. Wiał lekki, orzeźwiający wiatr. W pałacowej oranżerii unosił się delikatny zapach róż, lilii i hiacyntów. Subtelną poświatę księżyca uzupełniało nastrojowe oświetlenie wiszących żyrandoli i postawionych na stołach kandelabrów. Stoły nakryto obrusami i serwetami w kolorze kości słoniowej i przystrojono srebrną zastawą stołową i świeżymi kwiatami. Na scenie kwartet smyczkowy łagodnymi szarpnięciami strun wydobywał niebiańskie dźwięki. Na tarasie zaczęli pojawiać się zaproszeni goście. Suknie przybyłych dam skrzyły się wszelkimi kolorami, ich szyje i nadgarstki zdobiła wytworna biżuteria a to w połączeniu z oślepiającą bielą koszul i głęboką czernią fraków dżentelmenów tworzyło bajeczny obraz. Kobiety i mężczyźni zasiedli przy stołach a elegancka służba podała kolację. Stoły uginały się od pieczonych mięs, aromatycznych warzyw i słodkości w każdej możliwej formie. Kelnerzy polewali wino w kolorze niemal dorównującym czerwieni ust obecnych na balu piękności. Dania były rozkoszą dla podniebienia a wino z czasem wprawiało gości w coraz lepszy humor. Po kolacji muzycy zagrali nieco głośniej, pary zaczęły wstawać od stołów i kierować się w stronę parkietu. Stanąwszy na akacjowych deskach, zaczęły sunąć i wirować w majestatycznym tańcu. Goście zdawali się pogrążeni w magicznym śnie a bal trwał do wschodu słońca, gdy pierwsze promienie słońca zaczęły przebijać się nad horyzontem.

Był ciepły, letni wieczór. Wiał lekki, orzeźwiający wiatr. W pałacowej oranżerii unosił się delikatny zapach róż, lilii i hiacyntów. Subtelną poświatę księżyca uzupełniało nastrojowe oświetlenie wiszących żyrandoli i postawionych na stołach kandelabrów. Stoły nakryto obrusami i serwetami w kolorze kości słoniowej i przystrojono srebrną zastawą stołową i świeżymi kwiatami....

Już przy samej bramie wjazdowej podziwiasz dostojność tego miejsca, a Twoje oczy lśnią niczym kula disco.
Parkujesz, swoim świeżo wypolerowanym samochodem przed pałacem, w którym odbywa się bal.
Nie zauważyłeś schludnego portiera, który prosi Cię o kluczyki.
Nerwowo poprawiasz krawat, kiedy słyszysz szepty delikatnej muzyki.
Zastanawiasz się czy ubrałeś się prawidłowo, a następnie wdrapujesz się po królewskich schodach.
Przed oczyma ukazują się ręcznie rzeźbione wrota, które otwierają się automatycznie. Robi to na tobie ogromne wrażenie.
Po wejściu do sali i wytrzeszczeniu zdziwionych oczu
na moją żonę - sprawiasz mi radość - i orientujesz się,
że stoję przy niej.
Rozmawiamy, znowu podziwiasz jaki jestem skromny i bystry.
Oczarowuje Cię mój urok osobisty, chwalisz mnie i przyjęcie.
Spoglądasz na damy ubrane jak arystokracja i stwierdzasz, że tu nie pasujesz. Przyszedłeś w starych lakierkach. Niby kręci ci się w głowie i musisz wyjść, ale przytrzymuję cię dłużej. Pragnę twojej kompromitacji. Kocham przyjęcia, na których mogę zniszczyć moich najszczerszych wrogów. Najlepszy bal to taki, na którym mogę cię, niby nieświadomie, kompromitować. Jestem nasycony.

Już przy samej bramie wjazdowej podziwiasz dostojność tego miejsca, a Twoje oczy lśnią niczym kula disco.
Parkujesz, swoim świeżo wypolerowanym samochodem przed pałacem, w którym odbywa się bal.
Nie zauważyłeś schludnego portiera, który prosi Cię o kluczyki.
Nerwowo poprawiasz krawat, kiedy słyszysz szepty delikatnej muzyki.
Zastanawiasz się czy ubrałeś się prawidłowo, a...

Wymarzony bal?
Zero ograniczeń?
Cofnęłabym się do czasów regencji i zmieniłabym status społeczny, bo ile nagrzeszyć może przykładna żona i matka.

Hmm, lepsza byłaby jakaś dama o odważnych poglądach i jeszcze odważniejszych braciach do obrony czy młoda, majętna wdówka?
Wybieram wdówkę, miałabym tytuł, pozycję i słodką wolność, bo otrzymała bym zaproszenie na bal, gdzie znalazłaby się śmietanka towarzyska, kilku łotrów, co najmniej trzech diabłem podszytych utracjuszy, zabawny dandys, mroczny hrabia, staruszka z ciętym poczuciem humoru, skandalistka owiana tajemnicą poliszynela i cała masa dam i dźentelmenów.

Suknię miałabym czerwoną, koniecznie z głęboko wyciętym dekoltem, żeby mój towarzysz wieczoru, czarujący nieznajomy z blizną na twarzy (bez niej byłoby nudno), miał na czym oko zawiesić jak mu będę deptała po palcach podczas walca.
Fryzura musiałaby być stylowa, ale na tyle prosta, żebym poradziła sobie z wsuwkami, po wizycie w ciemnym ogrodzie, gdzie szum fontanny zagłusza to i owo.

Cały wieczór tańczyłabym, plotkowała z najlepiej poinformownymi matronami, flirtowałabym z kim popadnie, a jakby mi się to znudziło, zaszyłabym się w kąciku jadalnym i wcinała truskawki z szampanem i małe, śmieszne kanapeczki.

Do domu wróciłabym własnym powozem, bo cenię sobie niezależność. Po drodze padłabym ofiarą rabusia, który skradłby mi rubinowy naszyjnik i pocałunek.
Pogroziłabym mu pistoletem ukrytym za podwiązką i ruszyła do domu, żeby się wyspać przed kolejnym balem.

Wymarzony bal?
Zero ograniczeń?
Cofnęłabym się do czasów regencji i zmieniłabym status społeczny, bo ile nagrzeszyć może przykładna żona i matka.

Hmm, lepsza byłaby jakaś dama o odważnych poglądach i jeszcze odważniejszych braciach do obrony czy młoda, majętna wdówka?
Wybieram wdówkę, miałabym tytuł, pozycję i słodką wolność, bo otrzymała bym zaproszenie na bal, gdzie...

Na takim balu chciałabym się przenieść w czasie i spędzić go z ludźmi,którzy mieszkali w tym pałacu oraz byli jego stałymi bywalcami.Poczuć atmosferę tamtych czasów,zanurzyć się w przeszłości i przez ten jeden wieczór przeżyć magiczną przygodę,co do której potem nie będę miała pewności -czy to była jawa czy sen. W okresie świątecznym przydarzyło mi się coś podobnego.Odwiedziłam z rodziną Zamek Książ,który był już w bajkowej,świątecznej scenerii i trafiliśmy do cudnie urządzonej sali balowej,przygotowanej na ślub.Okazało się,że w tym dniu na zamku weźmie ślub prawdziwa księżniczka,potomkini rodu.Przyjechała z gośćmi karetą i obserwowaliśmy z bliska zarówno samą księżniczkę jak i cały orszak weselny. Niesamowite przeżycie,gdyż było to tak jakbyśmy dotknęli przeszłości i wtopili się w ciekawą i burzliwą historię tego zamku.

Na takim balu chciałabym się przenieść w czasie i spędzić go z ludźmi,którzy mieszkali w tym pałacu oraz byli jego stałymi bywalcami.Poczuć atmosferę tamtych czasów,zanurzyć się w przeszłości i przez ten jeden wieczór przeżyć magiczną przygodę,co do której potem nie będę miała pewności -czy to była jawa czy sen. W okresie świątecznym przydarzyło mi się coś...

Jako dziecko, podczas oglądania bajek takich jak "Piękna i Bestia" wyobrażałam sobie swoją suknię i pięknego księcia, monumentalny pałac; jasny, złoto-niebieski, dużo bieli i ogromnych okien, dekoracji tak pięknych, z których każda przypominałaby dzieło sztuki. Umiem wzniecić te wspomnienia i towarzyszące im uczucia, ale teraz myślę o tym wszystkim całkowicie inaczej, bez tego infantylnego gestu. I kiedy tak o tym myślę, to ta dziecięca wizja jest o wiele piękniejsza i bardziej wyjątkowa. Czasem wracam do takich właśnie momentów i na chwilę jestem księżniczką na balu.

Jako dziecko, podczas oglądania bajek takich jak "Piękna i Bestia" wyobrażałam sobie swoją suknię i pięknego księcia, monumentalny pałac; jasny, złoto-niebieski, dużo bieli i ogromnych okien, dekoracji tak pięknych, z których każda przypominałaby dzieło sztuki. Umiem wzniecić te wspomnienia i towarzyszące im uczucia, ale teraz myślę o tym wszystkim całkowicie inaczej, bez...

Pałacowe wnętrza pełne przepychu i bajkowych wnętrz kuszą do wykorzystania największych i najznakomitszych pomieszczeń. Obserwowałabym całe zgromadzenie na monumentalnym tarasie z którego zejść można tylko po szklanych schodach. Na ich balustradach kazałabym rozmieścić kolorowe kwiaty, aby poczuć odświeżający zapach wiosny. Zachwycałabym się pięknem tego miejsca, popijając szampana. Błyszczące suknie pięknych pań, posiadających diademy, kokardy, kwiaty czy kapelusze grałyby setkami barw. Fraki panów dostojnie prezentujących się przy paniach, towarzyszącym u ich boku i zapraszających do tańca jak za dawnych lat kusiłyby, aby dołączyć i odebrać którejś z pań tę przyjemność. Muzyka w rytmie jazzu, nieco świąteczna z uwagi na grudniową porę. Światło nieco przygaszone, ale urok gości podkreślony byłby wieloma świecami i lampionami. Ornamenty na ścianach z subtelnymi wzorami, a pomiędzy nimi otwarte okna i drzwi na kolejny taras, prowadzący na ogród, będący przestrzenną wolną od obserwacji i kuszącą wiele par. Schodząc do gości mogłabym poczuć tę rywalizację – królowa balu była w końcu tylko jedna. Jako gospodyni nie mogłam odpuścić uczestnictwa w tym konkursie – i wygranej :)

Pałacowe wnętrza pełne przepychu i bajkowych wnętrz kuszą do wykorzystania największych i najznakomitszych pomieszczeń. Obserwowałabym całe zgromadzenie na monumentalnym tarasie z którego zejść można tylko po szklanych schodach. Na ich balustradach kazałabym rozmieścić kolorowe kwiaty, aby poczuć odświeżający zapach wiosny. Zachwycałabym się pięknem tego miejsca, popijając...

Zapięłam właśnie drugi kolczyk, gdy do komnaty weszła cicho pokojówka.
-Już czas - powiedziała i wyszła.
-Już czas - pomyślałam wstając. Na nagie ramiona zarzuciłam srebrzystą etolę. Przed wyjściem ostatni raz spojrzałam w olbrzymie lustro. Widok jaki ujrzałam spowodował, że mimo woli uśmiechnęłam się. Z lustra patrzyła na mnie nieznajoma dziewczyna ubrana w granatową suknię przetykaną srebrną nicią. W uszach i na nadgarstkach błyszczały drogie kamienie. Wyglądała królewsko.
-Przecież jestem panią tego pałacu - szepnęłam i wyszłam. Na korytarzu czekały na mnie kuzynki. Ubrane w skromniejsze nieco, ale również piękne wieczorowe suknie. Razem ruszyłyśmy w stronę sali balowej. Na szczycie schodów zaparło mi dech. Cieszyłam sie niesamowicie, że dałam sie namówić na urządzenie balu świątecznego w Błękitnym Pałacu. Lustrzana Sala wyglądała bajecznie. Lustra na ścianach odbiły światło kryształowych żyrandoli przez co była niesamowicie roziskrzona. Mimowolnie spojrzałam na przepiękne freski na suficie. W tej chwili miałam wrażenie, że namalowane postacie zejdą i wmieszają się w tłum kłębiący sie na dole. W tym samym momencie orkiestra na podeście zaczęła grać nieznany mi utwór a wszyscy zaproszeni goście spojrzeli w moją stronę. Zamarłam na chwilę. Otaczający mnie przepych oszołomił mnie. Na szczęście na ratunek pospieszył mi niezawodny ojciec, który pojawił się nie wiadomo skąd i ujął mnie pod ramię. Na jego znak muzycy umilkli.
-Chcę powitać was wszystkich na corocznym balu świątecznym - odezwałam sie przełamując tremę. -Życzę wszystkim udanej zabawy i niezapomnianych wrażeń.
Staliśmy jeszcze chwilę słuchając burzy oklasków. Po chwili orkiestra zaczęła ponownie grać a do zaproszonych gości zaczęli podchodzić kelnerzy mający wskazać im ich miejsca przy stołach. Właśnie, stoły. Na pewno nikt głodny stąd nie wyjdzie. Mięsa wszelkiego rodzaju, owoce morza, sałatki, owoce, ciasta, desery. Tak, myślę, że goście nie zapomną długo tego balu.

Zapięłam właśnie drugi kolczyk, gdy do komnaty weszła cicho pokojówka.
-Już czas - powiedziała i wyszła.
-Już czas - pomyślałam wstając. Na nagie ramiona zarzuciłam srebrzystą etolę. Przed wyjściem ostatni raz spojrzałam w olbrzymie lustro. Widok jaki ujrzałam spowodował, że mimo woli uśmiechnęłam się. Z lustra patrzyła na mnie nieznajoma dziewczyna ubrana w granatową...

Wyobrażam sobie wielką salę balową, która ma oszklone ściany i sufit z pięknym widokiem na gwiaździste niebo. Podłoga jest lustrzana. Panie mają srebrzyste suknie połyskujące cyrkoniami, panowie białe fraki. Pobrzmiewa cicha wolna muzyka, ludzie tańczą niczym elfy w mroku, jedynie w świetle gwiazd i ustawionych dookoła sali zapalonych latarenek. Tajemniczą atmosferę wzmaga to, że wszyscy mają srebrzyste maski na twarzach. Z boku sali są stoły oświetlone latarenkami, zastawione przeróżnymi przepysznymi smakołykami.

Wyobrażam sobie wielką salę balową, która ma oszklone ściany i sufit z pięknym widokiem na gwiaździste niebo. Podłoga jest lustrzana. Panie mają srebrzyste suknie połyskujące cyrkoniami, panowie białe fraki. Pobrzmiewa cicha wolna muzyka, ludzie tańczą niczym elfy w mroku, jedynie w świetle gwiazd i ustawionych dookoła sali zapalonych latarenek. Tajemniczą atmosferę wzmaga...

Nie marzyłam nigdy o balu, tak wielkim, że aż mdli. Mój bal, byłby zgromadzeniem tych wyjątkowych, magicznych osób, których serca lśnią mocniej i piękniej, niż diamenty czy złoto. Zapewne kupiłabym dziewczętą suknie, a chłopcą pomagała wiązać krawaty w garniturach uszytych na miarę. I bawiłabym się z nimi do białego rano, pijac ulubiony bourbon z lodem i colą - trunk mojej paczki. Tańcząc przy najlepszej muzyce, robiąc drobne głupoty i żartując. A później leżelibyśmy jak kłody, obok siebie na podłodze, gapiąc się w przeszklony sufit. Oglądalibyśmy migoczące gwiazdy, rozmawiając o życiu i śmierci.

Nie marzyłam nigdy o balu, tak wielkim, że aż mdli. Mój bal, byłby zgromadzeniem tych wyjątkowych, magicznych osób, których serca lśnią mocniej i piękniej, niż diamenty czy złoto. Zapewne kupiłabym dziewczętą suknie, a chłopcą pomagała wiązać krawaty w garniturach uszytych na miarę. I bawiłabym się z nimi do białego rano, pijac ulubiony bourbon z lodem i colą - trunk mojej...