EKSPERYMENT NR 1 – MEDYTACJA

Obiekt: Anksunamun
Miejsce: sypialnia
Czas: 14 sierpnia 2018r., wtorek, godzina 12:45
Osoby obecne: obiekt badany oraz sznaucer Fiodor, który schował się pod łóżkiem
Metoda: obiekt badany ułożony w pozycji horyzontalnej na plecach, oczy zamknięte, wnętrza dłoni skierowane ku górze
Czas trwania eksperymentu:15 minut
Wyniki: obiekt po eksperymencie jest zrelaksowany, wypoczęty, nieco senny, ale pełen energii. Podczas badania opróżniono umysł ze zbędnych trosk, koncentrując się na oddechu i ciele.
Zalecenia: powtórzenie eksperymentu w ciągu kolejnych 24 godzin, aby potwierdzić rezultaty.

EKSPERYMENT NR 1 – MEDYTACJA

Obiekt: Anksunamun
Miejsce: sypialnia
Czas: 14 sierpnia 2018r., wtorek, godzina 12:45
Osoby obecne: obiekt badany oraz sznaucer Fiodor, który schował się pod łóżkiem
Metoda: obiekt badany ułożony w pozycji horyzontalnej na plecach, oczy zamknięte, wnętrza dłoni skierowane ku górze
Czas trwania eksperymentu:15 minut
Wyniki: obiekt po...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

raz w życiu próbowałam jogi. Skończyło się to dużym fiaskiem, a mianowicie zasnęłam podczas momentu wyciszenia. Instruktor zgasił światła, włączył relaksacyjną muzykę, pokazał jak uspokoić oddech i nagle sale przeszyło moje chrapanie. Koleżanka która mnie wzięła na te zajęcia zapadłą się ze wstydu.
moja medytacja to poranna kawa i dobra książka w ręce. W ten sposób pozytywnie nastawiam się do wszystkiego i odganiam złe myśli.

raz w życiu próbowałam jogi. Skończyło się to dużym fiaskiem, a mianowicie zasnęłam podczas momentu wyciszenia. Instruktor zgasił światła, włączył relaksacyjną muzykę, pokazał jak uspokoić oddech i nagle sale przeszyło moje chrapanie. Koleżanka która mnie wzięła na te zajęcia zapadłą się ze wstydu.
moja medytacja to poranna kawa i dobra książka w ręce. W ten sposób...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jest ciepły letni dzień, wydawałoby się idealny dzień lata, a jednak w drodze z pracy do domu, wciąż nie mogę pozbyć się nagromadzonego we mnie w ciągu dnia stresu.
Myślę o terminach, niedopisanych raportach, reklamacjach klientów i o wiecznym niezadowoleniu szefa. Muszę oczyścić umysł, inaczej zwariuję. Przebieram się w wygodny, miękki dres i rozkładam na trawniku za domem koc. Kładę się na nim i czuję pod sobą miękkość trawy. Jak udowodniono naukowo, natura ma kojący wpływ na człowieka. Patrzę na bezchmurne, niebieskie niebo, zamykam oczy i próbuję wyciszyć wszystkie niepotrzebne bodźce. Leżę tak, wydawałoby się całą wieczność, licząc wdechy i wydechy, a w rzeczywistości minęło dopiero 10 minut. Nic z tego myślę. Nie wiem jak inni to robią, ale bezruch nie jest dla mnie idealną formą medytacji. Zakładam sportowe buty i ruszam przed siebie do lasu. Biegnę w umiarkowanym tempie, stawiam każdy krok świadomie, patrzę na otaczający mnie świat przyrody i zastanawiam się, co by było, gdybym stała się drzewem. Moim zmartwieniem byłyby silne wiatry, nieprzyjemne deszcze, może nawet zbyt ostre słońce, ale przecież dzięki swoim silnym korzeniom i korze ochraniającej moje delikatne gałęzie i pień, przetrwałabym. Każdej zimy zapadałabym w sen, aby na wiosnę znów wypuścić zielone listki. Nie martwiłabym się czy wystarczy mi pieniędzy do pierwszego. Stałabym przez wiele lat w tym samym miejscu, spokojna i opanowana. Bieg to moja najlepsza medytacja.

Jest ciepły letni dzień, wydawałoby się idealny dzień lata, a jednak w drodze z pracy do domu, wciąż nie mogę pozbyć się nagromadzonego we mnie w ciągu dnia stresu.
Myślę o terminach, niedopisanych raportach, reklamacjach klientów i o wiecznym niezadowoleniu szefa. Muszę oczyścić umysł, inaczej zwariuję. Przebieram się w wygodny, miękki dres i rozkładam na trawniku za domem...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Próbuję zasnąć.
Dzień był ciężki i łóżko pode mną okazuje się być rajem, dla spiętego ciała.
Cisza. Ciemno.
Okno lekko uchylone.
Temperatura optymalna.
Delikatny wiatr wpada do pokoju.
Powieki mi ciążą, a ja powoli dopływami w sen...
Bzzzzz!!!

A oto i ona. Mucha.
Bzzzz!!! Koło nosa.
Bzzzz!!! Wokół dużego palca u stopy.
Bzzzz!!! Gdzieś pod sufitem.

Cisza.
Może wyleciała?
Bzzzz!!! Prosto w ucho!
Zmartwychwstała i tak pewnie do rana. Może zaszyje się gdzieś na ścianie? Może się zmeczy i opadną jej skrzydła? A może, najprawdopodobniej, będzie wokół mnie bzyczeć całą noc, doprowadzając do pierwszej fazy muszej nerwicy.
Latawica.

Nie mam siły wstać i czatować w kapciem w dłoni, by zgładzić wroga. Nie mam też cierpliwości, by śledzić jej tor lotu i przystanki, w celu umyślnej śmierci owada.

Śmierci?! Jakiż to brak wrażliwości względem tak delikatnej formy życia, której skrzydełka są kruche niczym faworki babci w tłusty czwartek.
Toż to czuje. Istnieje. Ma takie samo prawo żyć jak ja.
O prochu marny...
Człowieku barbarzyński...
Zrozum muchę, jej istotę, a zostawi Cię w spokoju.

Zaczynam medytację nad muszym stworzeniem.

W bzyczeniu jej się zatracam. Słuch mój pieści, a to wzlatuje, to znów opada, o! usiadła na mej łydce i łaskocze muszymi nóżkami, które w ciągu dnia siedziały na Bóg wie czym. Próbuję sobie wyobrazić to małe musze, czułe serduszko, tak zagubione w bezdusznym świecie natury i wielkich, wrogo nastawionych ludzi.
Pewnie ma rodzinę, nieformalny związek z jakąś większą muchą płci męskiej i małe muszki, słodkie owocówki, tak samo wkurzające jak ona.
Ale czymże byłby świat bez tego ciśnienia? Bez bzyczeń, machania rękami i ciągłego podnoszenia tętna...

Mija szesnasta sekunda medytacji nad muszym stworzeniem, a ona już trzy razy próbowała wlecieć do lewej dziurki od nosa. Ostatnia próba zmusza mnie do zrozumienia jej muszego móżdżku, który uporczywie pcha się w otwór wielkości porzeczki, a nie widzi otwartych na oścież drzwi do przedpokoju!!!

Łapię za kapeć i z morderczym wzrokiem podążam w stronę kontaktu.
Teraz potrzebuję oświecenia, bo już za chwilę przejdę na poziom wyższy muszej medytacji czyli co się dzieje z muszą duszą, po opuszczeniu muszego ciałka.

Tak, medytacja się opłaca, zapewne jutro dusza mojej małej przyjaciółki będzie moim muszym aniołem stróżem. Zaprzestanie cierpienia z powodu cielesnej egzystencji, a muszy bóg odpuści jej wszystkie winy, wyrównując karmę i da jej złote skrzydła.
Natomiast ja... no cóż... przynajmniej się wyśpię (ale tym razem zamknę okno).

Próbuję zasnąć.
Dzień był ciężki i łóżko pode mną okazuje się być rajem, dla spiętego ciała.
Cisza. Ciemno.
Okno lekko uchylone.
Temperatura optymalna.
Delikatny wiatr wpada do pokoju.
Powieki mi ciążą, a ja powoli dopływami w sen...
Bzzzzz!!!

A oto i ona. Mucha.
Bzzzz!!! Koło nosa.
Bzzzz!!! Wokół dużego palca u stopy.
Bzzzz!!! Gdzieś pod sufitem.

Cisza.
Może...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

STAN CHOROBOWY/SYTUACJA WYMAGAJĄCA PODJĘCIA LECZENIA: pacjentka wpada w histerię widząc książki poustawiane na półce nie tak, jak należy (najpierw kolorami, potem alfabetycznie)

ZALECANA TERAPIA: medytacja w razie sytuacji wprowadzającej w stan chorobowy

OPIS SYTUACJI WPROWADZAJĄCEJ W STAN CHOROBOWY: poprzedniego dnia ktoś inny niż pacjentka sprzątał na półkach z książkami i owe książki poprzestawiał, pacjentka dojrzawszy to stanęła jak wryta naprzeciwko regału, wciągnęła głośno powietrze, gwizdnęła przeciągle, źrenice się jej rozszerzyły, nozdrza również, z gardła dobył się zwierzęcy pomruk niezadowolenia, przed wściekłym atakiem na książki powstrzymała pacjentkę wielka do nich miłość (cóż one w końcu winne!)

ZASTOSOWANIE TERAPII: nim pacjentka wpadła w histerię, terapeuta przypomniał o medytacji, wówczas pacjentka zamknęła oczy i zaczęła w myślach odliczanie… Po tym otworzyła oczy i z opanowanym oddchem zaczęła szybko, metodycznie, jednak bez histerii ustawiać książki jak należy.

DALSZE ZALECENIA: stosować terapię w dalszym ciągu, gdyż DZIAŁA! Pacjentka po medytacji nie zauważyła, że Borisa Pasternaka ustawiła przed Orhanem Pamukiem, a żarówiasto żołtego Żulczyka wstawiła między ognisto pomarańczowe tytuły (choć zgodnie z alfabetem). Niezgodności tych nie dostrzegła również następnego dnia. Zatem nerwica natręctw ustępuje...

STAN CHOROBOWY/SYTUACJA WYMAGAJĄCA PODJĘCIA LECZENIA: pacjentka wpada w histerię widząc książki poustawiane na półce nie tak, jak należy (najpierw kolorami, potem alfabetycznie)

ZALECANA TERAPIA: medytacja w razie sytuacji wprowadzającej w stan chorobowy

OPIS SYTUACJI WPROWADZAJĄCEJ W STAN CHOROBOWY: poprzedniego dnia ktoś inny niż pacjentka sprzątał na półkach z...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

 [authorPhoto]7685|Daniel Goleman[/authorPhoto] Daniel Goleman[authorLink]7685|Daniel Goleman[/authorLink]
 [authorPhoto]39276|Richard J. Davidson[/authorPhoto] Richard J. Davidson[authorLink]39276|Richard J. Davidson[/authorLink]
 [authorPhoto]83208|Richard H. Thaler[/authorPhoto] Richard H. Thaler[authorLink]83208|Richard H. Thaler[/authorLink]
Trwała przemiana[bookLink]4845081|Trwała przemiana[/bookLink]
Zachowania niepoprawne. Tworzenie ekonomii behawioralnej[bookLink]4845082|Zachowania niepoprawne. Tworzenie ekonomii behawioralnej[/bookLink]

 [authorPhoto]7685|Daniel Goleman[/authorPhoto] Daniel Goleman[authorLink]7685|Daniel Goleman[/authorLink]
 [authorPhoto]39276|Richard J. Davidson[/authorPhoto] Richard J. Davidson[authorLink]39276|Richard J. Davidson[/authorLink]
 [authorPhoto]83208|Richard H. Thaler[/authorPhoto] Richard H. Thaler[authorLink]83208|Richard H. Thaler[/authorLink]
Trwała przemiana...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej